Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ πρόλαβε καί ἔλαβε δύσκολες ἀποφάσεις στό πρῶτο πεντάμηνο τῆς θητείας της ὅσο διαρκεῖ ὁ μήνας τοῦ μέλιτος μέ τήν κοινωνία
Καί μειώσεις φόρων ἔκανε (ΕΝΦΙΑ), καί τήν οἰκοδομή δείχνει νά ἀνασταίνει μέ τήν μή καταβολή ΦΠΑ, καί τό πετρέλαιο θέρμανσης προκαταβάλλει, καί ἀναπτυξιακό νόμο ψήφισε (παρά τά ἐλαττώματα), καί φορολογικό νόμο ψήφισε, καί νόμους γιά τό ἄσυλο (πανεπιστημιακό καί πολιτικό), καί νόμο γιά τά κόκκινα δάνεια καί, βεβαίως, νέο Σύνταγμα πολιτικῆς σταθερότητας. Πιστώνεται στόν Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη ἡ ἐπιτυχία αὐτή. Πιστώνεται ἀπό τίς ἀγορές πού σήμερα μᾶς δανείζουν μέ χαμηλότερο ἐπιτόκιο ἀπό τίς ΗΠΑ! Ὅπως τοῦ πιστώνεται ὅτι ἀντέστη στίς σειρῆνες πού ἠχοῦσαν στό ἐσωτερικό τοῦ κόμματος καί ἐξουδετέρωσε τήν τοξική σκανδαλολογία πού βλάπτει τήν οἰκονομία. Τόν Μάρτιο –μετά τήν ἐκλογή Προέδρου Δημοκρατίας– θά περατωθοῦν οἱ ἐργασίες τῆς προκαταρκτικῆς ἐπιτροπῆς γιά τόν Παπαγγελόπουλο. Ὡστόσο παρά τήν τιτάνια προσπάθεια Μητσοτάκη στόν ὁποῖο πιστώνεται ἡ καλή ἐκκίνηση, τά πρῶτα σύννεφα στήν οἰκονομία ἄρχισαν καί ἐμφανίζονται. Δυστυχῶς.
Κατ’ ἀρχάς «πέφτει» γιά πρώτη φορά ἀπό τήν ἐκλογή τῆς Κυβερνήσεως –δέν εἶναι καλό σημάδι αὐτό– ὁ δείκτης οἰκονομικῶν προσδοκιῶν τῶν πολιτῶν. Ὄχι πολύ, κατά μία-δύο μονάδες, ἀλλά «πέφτει». Αὐτό λένε ἀδημοσίευτες μετρήσεις. Οἱ «Τάσεις» τῆς MRB πού δόθηκαν χθές στήν δημοσιότητα εἶναι πιό καθαρές: 56-58% δηλώνει ὅτι τά πράγματα πᾶνε ἄσχημα στήν χώρα, 16-20% λέει ὅτι πᾶνε καλά. Ἐνδεικτικό τῆς ἀτμόσφαιρας, ὅτι «τσιμπᾶ» πάλι ἡ Χρυσή Αὐγή στίς δημοσκοπήσεις, σέ αὐτήν ἐμφανίζεται πέριξ τοῦ 3%.
Πέρα ἀπό τίς μετρήσεις πού εἶναι καί «ἀέρας», μία ἔτσι καί μία ἀλλιῶς, ὑπάρχει καί τό ρεπορτάζ ὅμως. Ἄνθρωποι τῆς οἰκονομίας, τήν γνώμη τῶν ὁποίων ἐμπιστεύομαι ἀπεριόριστα, μοῦ λένε πώς συμβαίνουν τρία πράγματα αὐτήν τήν ἐποχή. Πρῶτον, ὁ δείκτης καταθέσεων εἶναι μεῖον τρία. Δηλαδή γιά κάθε ἑκατό εὐρώ μισθό πού εἰσπράττει κανείς ἀποσύρει ἀπό τίς τράπεζες, ἀπό τά «ἕτοιμα», ἑκατόν τρία εὐρώ γιά νά τά φέρει βόλτα. Νοικοκυριά μέ ἔλλειμμα σέ κατάσταση χρεοκοπίας, λέγεται αὐτό στην καθομιλουμένη. Καί τραπεζικό σύστημα ὑπό πίεση λέγεται. Δεύτερον, λείπει παντελῶς ἡ ρευστότητα στήν ἀγορά. Οἱ τράπεζες δέν εἶναι σέ θέση οὔτε τώρα νά δανείσουν πλήν ἐξαιρέσεων (ναυτιλία). Αὐτό ὀνομάζεται ἰδιωτικός τομέας μέ ἔλλειμμα σέ κατάσταση χρεοκοπίας. Τρίτον, ὁ ρυθμός ἀνάπτυξης θά κινηθεῖ σύμφωνα μέ τίς προβλέψεις στό τέλος μεταξύ 1% καί 1,5%. Ἄν δέν καταφέρουμε νά «ξεκολλήσουμε ἀπό τήν λάσπη» μέσα στό 2020, τότε σύμφωνα μέ τίς προβλέψεις τῶν εἰδικῶν μέ 1% ρυθμό ἀνάπτυξης, σύντομα θά ἀποκτήσουμε ξανά πρόβλημα βιωσιμότητας χρέους. Αὐτά τά «εὐχάριστα» πιάνουν τά ραντάρ τῶν μετρήσεων, αὐτά λένε οἱ ἀριθμοί. Ὑπάρχουν, ὅμως, καί αὐτά πού δέν μετριοῦνται, ἀλλά εἶναι ἰσχυρός ἀνασχετικός παράγων γιά τήν ἀνάπτυξη. Τί ζητᾶ ὁ ἐπενδυτής; Πολιτική σταθερότητα-κοινωνική ὁμαλότητα. Ἀσφάλεια δικαίου. Ἰσοτιμία στόν ἀνταγωνισμό. Τά ἔχουμε; Σοβαροί ξένοι παῖκτες ψιθυρίζουν ἰδιωτικῶς πώς παρά τήν κρίση τίποτε δέν ἄλλαξε. Γιά νά κτυπήσεις δουλειά στήν Ἑλλάδα πρέπει νά πάρεις τήν ἄδεια, ἄν ὄχι νά περάσεις ἀπό τόν πάγκο τοπικῶν νταβαντζήδων πού ὑπάρχουν σέ ὅλους τούς κλάδους. Οἱ μονοπωλιακές καταστάσεις καί ἡ ὕπαρξη κλειστῆς ἀγορᾶς τούς ἀποθαρρύνουν νά φέρουν τά ὡραῖα τους λεφτά στήν Ἑλλάδα καί νά τά κάνουν θέσεις ἐργασίας. Ἀσφάλεια δικαίου, ἐπίσης, δέν ὑπάρχει. Ὅποιος διαβάζει τίς καταθέσεις δικαστῶν στήν προανακριτική, ὅπως τοῦ κ. Ἀγγελῆ ἤ τά ξεμαλλιάσματα στήν Ἕνωση Δικαστῶν καί Εἰσαγγελέων, τρέχει νά φύγει μακρυά. Ἐμπιστοσύνη καμμία σέ ἕνα δικαστικό σύστημα πού ὁμολογεῖ τίς ἀδυναμίες του καί τήν ἔλλειψη ἀνεξαρτησίας ὁρισμένων μελῶν του.
Τό συμπέρασμα εἶναι ὅτι πολλοί δικαστές ἀρνοῦνται νά συγκρουστοῦν μέ τήν διαφθορά καί ὅσοι τό κάνουν (Τουλουπάκη) βρίσκουν τόν μπελᾶ τους καταμηνυθέντες ἤδη. Τό σχῆμα «πολιτικός μηνύει δικαστή» φαίνεται στούς ξένους ἐντελῶς ἐκτός κλίμακος ἀξιῶν τους. Ὅσο γιά τήν κοινωνική ὁμαλότητα, αὐτή ἐπαφίεται πλέον στόν πατριωτισμό τῶν ἀστυνομικῶν καί τῶν ἀνδρῶν-γυναικῶν τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων πού εἶναι ὅμως βαθύτατα ἀπογοητευμένοι. Οἱ μέν κακοπληρωμένοι ἄνδρες καί γυναῖκες τῆς ΕΛ.ΑΣ. ἀπό τήν μία ἀγανακτοῦν ὅταν ὑβρίζονται ἀπό βουλευτές σάν τήν ἀχαρακτήριστη Συριζαία Κασιμάτη, ἀπό τήν ἄλλη βράζουν στό ζουμί τους βλέποντας τήν στρατιά τῶν καλοπληρωμένων μανδαρίνων ἀξιωματούχων (στρατηγῶν, ὑποστρατήγων, ἀντιστρατήγων) πού εὐημερεῖ ἐντός σώματος. Καί ἀποροῦν γιατί δέν μειώνονται τά ἀχρείαστα γαλόνια. Οἱ ἄνδρες τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων ἀπό τήν πλευρά τους, τέλος, ἔχουν μέν ὑψηλότατο ἠθικό, ἑτοιμάζονται γιά τήν μεγάλη ὥρα, ἀλλά δέν καταλαβαίνουν γιατί τό μέρισμα «πάει» διαρκῶς στούς συνταξιούχους καί ὄχι στήν Ἄμυνα. Διερωτῶνται, μάλιστα, ἄν θά διαμαρτύρονταν οἱ συνταξιοῦχοι, ἄν τούς ἔλεγε ἡ Κυβέρνηση πώς τά 900 ἑκ. εὐρώ πού θά σᾶς δίναμε ἀποφασίσαμε νά τά ἐπενδύσουμε ὑπέρ τῆς Ἄμυνας γιά τήν ἀγορά μιᾶς φρεγάτας. Τήν ψυχή θά τούς ἔπαιρναν, λέω ἐγώ!
Τά πρῶτα σύννεφα λοιπόν πλησιάζουν, ἄν καί ὁ κόσμος εἶναι συσπειρωμένος αὐτήν τήν ὥρα γύρω ἀπό τήν Κυβέρνηση. Ἄν καμφθοῦν οἱ προσδοκίες, μειωθεῖ ὁ ρυθμός ἀνάπτυξης, δέν ἔρθουν ὅσες ἐπενδύσεις θέλουμε, δέ λυθεῖ τό πρόβλημα τῆς ρευστότητας καί –ὅ μή γένοιτο– προκύψει καί πρόβλημα βιωσιμότητας χρέους στό μέλλον, τότε ὅλα αὐτά, μαζί μέ μεταναστευτικό καί ἑλληνοτουρκικά, ἰσοδυναμοῦν μέ βόμβα τεράστιας ἐθνικῆς καί κοινωνικῆς ἰσχύος –ἡ ὁποία ἄν ἐκραγεῖ δέν μπορεῖ νά ἀντιμετωπιστεῖ μέ τά παραδοσιακά πολιτικά μέσα.
Συμπεραίνω: Τρέχει λοιπόν ὁ Κυριάκος, εἶναι δουλευταρᾶς, ἔχει τόν σεβασμό μας, ἀλλά πρέπει νά τρέξει πιό γρήγορα. Καί ὁ ἴδιος καί ἡ χώρα. Αὐτό τό μομέντουμ, τό παράθυρο εὐκαιρίας, πρίν καί ἡ παγκόσμια οἰκονομία «γυρίσει» ἀρνητικά, δέν πρέπει νά τό χάσουμε.
