ΑΝ ΑΝΑΤΡΕΞΕΙ κανείς στήν νεώτερη Ἱστορία μας θά διαπιστώσει ὅτι τά καλοκαίρια δέν εἶναι ἀνέφελη πολιτική περίοδος, εἰς πεῖσμα τοῦ ἀειμνήστου Οὐμπέρτο Ἔκο πού…
… ὑποστήριζε ἀξιωματικά ὅτι «τόν Αὔγουστο δέν ὑπάρχουν εἰδήσεις». Ὑπάρχουν καί… παραϋπάρχουν. Τό καλοκαίρι τοῦ 1965 ζήσαμε τήν λεγόμενη ἀποστασία. Τό καλοκαίρι τοῦ 1974 τό πραξικόπημα στήν Κύπρο, τόν ἐθνικό ἀκρωτηριασμό καί τήν ἀποκατάσταση τῆς Δημοκρατίας. Τό καλοκαίρι τοῦ 1993, στά θερινά τμήματα τῆς Βουλῆς, προετοιμάστηκε ἡ πτώση τῆς κυβερνήσεως Μητσοτάκη. Ἀποστασία ἀπό τήν ἀνάποδη. Τό καλοκαίρι τοῦ 1996 «ἔφυγε» ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου. Τό καλοκαίρι τοῦ 1996 δολοφονήθηκαν ὁ Ἰσαάκ καί ὁ Σολωμοῦ στά Στροβίλια. Τό καλοκαίρι τοῦ 2005 ἔπεσε τό κυπριακό ἀεροσκάφος «Ἥλιος» στό Γραμματικό Ἀττικῆς. Λίγο πρίν ἀρχίσει τό καλοκαίρι τοῦ 2006 ἔπεσε τό μαχητικό μέ τόν ἡρωικό πιλότο μας Ἠλιάκη στό Αἰγαῖο. Τό καλοκαίρι τοῦ 2007 ξέσπασαν οἱ φονικές πυρκαϊές στήν Πάρνηθα καί στήν Ἠλεία. Τό καλοκαίρι τοῦ 2011 ψηφίστηκε ἐν μέσω θυέλλης τό μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, ὑπέβαλλε γιά ὧρες τήν παραίτησή του ὁ Παπανδρέου καί τό κίνημα τῶν ἀγανακτισμένων φούντωσε. Τό καλοκαίρι τοῦ 2015 ἡ Ἑλλάς διεξήγαγε δημοψήφισμα καί βρέθηκε «φάτσα» μέ τήν ἀσύντακτη χρεοκοπία, παρ’ ὀλίγον ἐκτός εὐρώ. Τό καλοκαίρι τοῦ 2016 συνέβη τό συνταρακτικό δυστύχημα μέ τό πλοιάριο στήν Πέρδικα τῆς Αἴγινας. Τό καλοκαίρι τοῦ 2017 σημείωσε ἔκρηξη τό προσφυγικό ρεῦμα στίς ἀκτές τοῦ Αἰγαίου. Τό καλοκαίρι τοῦ 2018 ξέσπασε ἡ δολοφονική πυρκαϊά στό Μάτι μέ ἀπολογισμό ἑκατό νεκρούς.
Ὅπως μοῦ ἔλεγε προσφάτως ἕνας γκουρού τῆς διπλωματίας, «δέν περνᾶ καλά ὁ Ἑλληνισμός τά καλοκαίρια, ἀγαπητέ μου! Πάντα κάτι συμβαίνει!». Πράγματι. Μέ ἐξαίρεση τό καλοκαίρι τοῦ 2004 ὅπου ὅλα μᾶς πῆγαν δεξιά –Euro, Ὀλυμπιάδα, ἐκλογή Ἑλλάδος ὡς μέλους τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ– σχεδόν ὅλα τά καλοκαίρια ἐπιφυλάσσουν ἐκπλήξεις στίς κυβερνήσεις. Πρός τί ἡ ἀναδρομή; Νά σᾶς πῶ! Πέραν τοῦ μύθου ὅτι ἀρκετοί πρωθυπουργοί τῆς μεταπολίτευσης ζητοῦν καί τήν γνώμη …ἀστρολόγων πρίν προκηρύξουν ἐκλογές, ἡ οὐσία εἶναι πώς ἕνας πολιτικός ἡγέτης συνυπολογίζει καί τό ἀπρόοπτο ὅταν ζυγίζει τίς ἀποφάσεις του. Θεωρῶ ὅτι αὐτή εἶναι μιά παράμετρος πού ἐξετάζει ὁ Πρωθυπουργός. Ἄν καί σᾶς μετέφερα προχθές μέ πιστότητα αὐτό πού ἐκπέμπει τό Μέγαρο Μαξίμου καί ὁ ἴδιος ὁ κ. Τσίπρας αὐτήν τήν ἐποχή –πώς ἐπιθυμοῦν ἀδιαπραγμάτευτα ἐκλογές τόν Ὀκτώβριο– ἐν τούτοις παραμένω στήν θέση πού διατύπωσα πρώτη φορά στό Kontra Channel στόν Αἰμίλιο Λιάτσο, ὅτι μέχρι τό τέλος τοῦ πρώτου ἑξαμήνου τοῦ 2019 θά ἔχουν τελειώσει ὅλα.
Ἡ θέση μου αὐτή ἐνισχύεται ἀπό ὅσα μαθαίνουμε στό παρασκήνιο γιά τήν Νovartis. Ἀπό τήν στιγμή πού τά εὑρήματα τῆς ἔρευνας ὁδηγοῦν στήν δημιουργία ἀρνητικοῦ κλίματος γιά τμῆμα τοῦ παλαιοῦ πολιτικοῦ κόσμου, εἶναι λίαν ἀπίθανο νά ἀφήσει τήν εὐκαιρία ἀνεκμετάλλευτη ἡ Κυβέρνηση. Καί ὅπως ἐκτιμοῦμε, δέν εἶναι ἀπίθανη ἡ ἐκτίμηση γιά ἐκλογές στίς 2 Ἰουνίου μετά τόν πρῶτο γῦρο τῶν αὐτοδιοικητικῶν. Καί ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης εἶπε ἄλλωστε στούς πρέσβεις τῆς ΕΕ χθές ὑπαινικτικά ὅτι οἱ εὐρωεκλογές «εἶναι ὁ πρῶτος γῦρος». Μετά τόν Ἰούνιο δέν ἔχει κάτι νά περιμένει ὁ κ. Τσίπρας. Ὁ ἐπί τῆς Οἰκονομίας ὑπουργός του Εὐκλείδης Τσακαλῶτος τόν προειδοποιεῖ ὅτι ἡ οἰκονομία δέν ἀντέχει παραπάνω ἀπό τό φθινόπωρο. Εὐκαιρία σάν τίς δεύτερες κάλπες τοῦ Ἰουνίου, γιά νά ἑνώσει πάνω ἀπό τήν κάλπη τοῦ δεύτερου γύρου τῶν αὐτοδιοικητικῶν ἐκλογῶν τίς βάσεις τοῦ ΠΑΣΟΚ καί τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στό ὄνομά του, τόσο προφανῆ δέν θά ἔχει ὁ Τσίπρας στό μέλλον. Πειρασμό γιά νά διαλύσει τό ΠΑΣΟΚ ὅπως τό σχεδιάζει μέ ἐπιμέλεια δέν θά ἔχει ἄλλη, ἐπίσης.
Ὁπότε μέ κεντρικό δῆθεν ἀφήγημα «ἔλυσα τό Σκοπιανό, ἔδιωξα τό ΔΝΤ, σᾶς ἔβγαλα ἀπό τά μνημόνια, προσέχω τάχα τούς ἀδύναμους», μέ διαχωριστική γραμμή μεταξύ παλαιοῦ καί νέου πολιτικοῦ κόσμου τίς διώξεις γιά τά δάνεια τῶν κομμάτων καί τήν Novartis, καί μέ ὅπλο τήν καλλιέργεια φόβου γιά τίς «νεοφιλελεύθερες» πολιτικές τῆς ΝΔ, θά προσπαθήσει νά μειώσει τήν ἧττα του. Ἔχουν γνῶσιν οἱ φύλακες, βεβαίως. Ἀλλά ἐπειδή αὐτοί οἱ ἄνθρωποι γλυκάθηκαν ἀπό τήν καρέκλα, πρέπει νά εἴμαστε ἕτοιμοι γιά ὅλα γιά νά μήν αἰφνιδιαστοῦμε. Ἄν καί οἱ ἴδιοι κάνουν κάθε μέρα ὅ,τι περνᾶ ἀπό τό χέρι τους γιά νά χάσουν πολύ –ἀκόμη καί καταδιώκοντας ἐνενηντάχρονες στίς λαϊκές, τόσο …φιλολαϊκοί εἶναι– ἀπαιτεῖται ἐπαγρύπνηση. Δέν θά παραδώσουν ἀμαχητί τήν ἐξουσία. Ἄρα, δέν θά εἶναι ἁπλό.
