Γιά τήν ὑπόθεση τοῦ τράμ στόν Πειραιᾶ ἔχουν γραφεῖ καί ἀκουστεῖ πολλά. Πρόκειται γιά ἕνα ἔργο «σχιζοφρενικό», τό ὁποῖο μέχρι στιγμῆς ἔχει προκαλέσει στόν Πειραιᾶ (πρίν ἀκόμη λειτουργήσει) τρομακτικό πρόβλημα.
Ἔχει περιορίσει τίς λωρίδες τῶν κεντρικῶν ἀρτηριῶν τῆς πόλεως (Γρ. Λαμπράκη, Βασιλέως Γεωργίου καί Ἐθνικῆς Ἀντιστάσεως), στό ἐλάχιστο, καί, ἐδῶ καί τρία χρόνια, ἔχει μεταβάλει τήν πόλη σέ ἐργοτάξιο. Ἕνα ἔργο γιά τό ὁποῖο οὐδέποτε ρωτήθηκαν οἱ πολῖτες, οἱ ὁποῖοι –κατά γενικήν ὁμολογία– διάκεινται ἀρνητικῶς ἀπέναντί του!
Παρ’ ὅλα, ὅμως, αὐτά, παρά τήν προσφυγή πολιτῶν μέχρι στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, τό ἔργο (δηλαδή ὁ διαμελισμός τοῦ κέντρου τῆς πόλεως μέ ράγες) ἔχει σχεδόν ὁλοκληρωθεῖ καί ὁ Πειραιᾶς ἔχει γίνει ἀδιάβα(σ)τος! Καί, ὤ τοῦ θαύματος, ἤρκεσε μία καίρια παρέμβαση τοῦ Ἰνστιτούτου Καταναλωτῶν (ΙΝΚΑ) πρός «πᾶσα ἁρμοδία ἀρχή» γιά νά βρεθεῖ, αἴφνης, τό κολοσσιαῖο «ἔργο» στόν ἀέρα!
Βεβαίως, ἀπό ὅλες τίς «ἁρμόδιες ἀρχές» ὑπ. Ὑποδομῶν, Περιφέρεια Ἀττικῆς, Περιφερειακό Συμπαραστάτη τοῦ Πολίτη, Δήμαρχο Πειραιᾶ, Ὀργανισμό Ἀντισεισμικοῦ Σχεδιασμοῦ καί Προστασίας (ΟΑΣΠ), ἐνδιαφέρθηκε μόνο ἡ Ἀντιπεριφέρεια Πειραιῶς, ἡ ὁποία μόλις ἀντελήφθη τήν σοβαρότητα τῶν καταγγελλομένων, σχετικῶς μέ τά προβλήματα πού παρουσιάζει ἡ γέφυρα ἡ ὁποία ἑνώνει τήν ὁδό Πειραιῶς μέ τήν Γρηγ. Λαμπράκη –πάνω ἀπό τήν ὁποία πρόκειται νά περνοδιαβαίνει καθημερινῶς τό τράμ, ἔστειλε τά συνεργεῖα της νά τήν ἐλέγξουν.
Καί ἰδού τί ἀναφέρει ἡ ἀναφορά τοῦ μηχανικοῦ Παναγιώτη Ρηγόπουλου, μέ ἡμερομηνία 2 Ἰανουαρίου 2019:
«Πληθώρα ὁρατῶν βλαβῶν σέ δομικά στοιχεῖα ὁπλισμένου σκυροδέματος τῆς γέφυρας. Εἰδικότερα ἐντοπίζονται:
* Ἐκτεταμένη ἐμφάνιση ἀποφλοιωμένων ἐπιφανειῶν σκυροδέματος σέ προβόλους, πλάκες, δοκούς, βάθρα καί ὑποστυλώματα.
* Ἀποσαθρωμένα καν ἀποκολλημένα τμήματα σκυροδέματος σέ δομικά στοιχεῖα τῆς γέφυρας.
* Ὕπαρξη κενῶν καί «φωλεῶν» σέ σημεῖα ἔντονα φθαρμένου σκυροδέματος, πού ὀφείλονται καί σέ ἀτέλειες κατά τήν φάση κατασκευῆς (σημ. συντ: ἡ γέφυρα κατασκευάστηκε τό 1966!)
* Ἔντονα διαβρωμένοι σιφηροί ὁπλισμοί, στά σημεῖα ὅπου ἔχουν ἀποκαλυφθεῖ.
* Μακροσκοπικῶς ἐκτιμᾶται ὅτι ἡ ὀξείδωση τοῦ χάλυβα ἔχει ὁδηγήσει σέ ἀρκετές περιπτώσεις στή μείωση τῆς ἐνεργῆς διαστολῆς του.
* Ἀποτίναξη τοῦ σκυροδέματος καί διάβρωση τοῦ ὁπλισμοῦ στή βάση κάποιων ὑποστυλωμάτων.
* Οἱ ἀνωτέρω διαπιστώσεις ὁδηγοῦν σέ ἐκτίμηση ὅτι τά δομικά στοιχεῖα τῆς γέφυρας ὑπόκεινται στή δράση τοῦ φαινομένου τῆς ἐνανθράκωσης τοῦ σκυροδέματος καί τῆς διάβρωσης τῶν ὁπλισμῶν.
Μέ δυό λόγια, ἡ γέφυρα εἶναι ἐπίφοβη καί –στήν καλύτερη περίπτωση– χρειάζεται ἀποφασιστικές παρεμβάσεις, ἄν ὄχι ἀνακατασκευή. Καί καλά θά κάνει ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός (νομίζω ὅτι εἶναι ὁ κ. Σπίρτζης) νά λάβει ἀμέσως τά ἀπαραίτητα μέτρα. Δέν παίζουν μέ τέτοια πράγματα, τά ὁποῖα ἔχουν νά κάνουν μέ τήν ζωή τῶν πολιτῶν.
Ὅπως προκύπτει ἀπό τά πρακτικά τῆς Βουλῆς, τόν Μάιο τοῦ 2015, ὁ βουλευτής Πειραιῶς τῆς Ν. Δημοκρατίας Κων. Κατσαφάδος ὑπέβαλε ἐρώτηση πρός τόν ὑπουργό κ. Σπίρτζη γιά τό συγκεκριμένο θέμα. «Τά φορτία τοῦ τράμ εἶναι μικρότερα ἀπό τά ἀντίστοιχα τῆς ὁδικῆς κυκλοφορίας καί ἡ διέλευση τοῦ συρμοῦ τοῦ τράμ δέν δημιουργεῖ πρόσθετες ἐντάσεις στόν ὑφιστάμενο φορέα τῆς γέφυρας» εἶχε ἀπαντήσει τότε ὁ ὑπουργός…
