ΡΩΤΗΣΑ προχθές στήν ἐκπομπή τοῦ Γιώργου Παπαδάκη στόν ΑΝΤ1…
… τόν ὑπουργό Ἐσωτερικῶν Τάκη Θεοδωρικάκο πότε προτίθεται νά φέρει ἡ Κυβέρνηση πρός ψήφιση στήν Βουλή τόν νέο ἐκλογικό νόμο. Τί πιό λογικό, μετά τήν λήξη τῆς ἐκκρεμότητας μέ τήν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος; (ἡ ὁποία περαιώθηκε σέ χρόνο ρεκόρ, δύο μῆνες.) Δέν μοῦ ἀπάντησε. Ἦταν ἀόριστος. Μοῦ ἀποκάλυψε ὅτι ὁ νόμος γιά τήν ψῆφο τῶν Ἀποδήμων πού διευρύνει τό ἐκλογικό σῶμα κατά 500.000 ἐκλογεῖς θά ψηφιστεῖ μέχρι τά τέλη Δεκεμβρίου, ἀλλά πότε θά ψηφιστεῖ ὁ ἐκλογικός νόμος δέν εἶπε. Κράτησε τά χαρτιά του κλειστά. Καί ἄς εἶχε ἀφήσει ὁ Πρωθυπουργός τό ἐνδεχόμενο νά τελειώσει κι αὐτή ἡ ἐκκρεμότητα μέσα στό 2019. Πάει γιά τό 2020, ὡς φαίνεται. Τήν ἴδια μέρα ὑπουργός Ἐσωτερικῶν σέ ἄλλη του παρέμβαση στό Action24 τόνισε ὅτι «ἄν ὁ Τσίπρας δέν συναινέσει στήν κατάργηση τῆς ἁπλῆς ἀναλογικῆς τότε ἀναλαμβάνει τήν εὐθύνη τῶν διπλῶν ἐκλογῶν». Τό 2023 ὑποτίθεται.
Ἀξιολογῶ ὡς ἐνδιαφέρουσα τήν σιωπή τοῦ κ. Θεοδωρικάκου στήν ἐρώτησή μου. Καί τοῦτο, διότι ἄλλο εἶναι νά προηγηθεῖ ἡ ψήφιση τοῦ ἐκλογικοῦ νόμου τῆς Προεδρικῆς ἐκλογῆς καί ἄλλο νά ἀκολουθήσει τήν προεδρική ἐκλογή. Ψήφιση ἐκλογικοῦ νόμου πρίν ἀπό τήν προεκλογική ἐκλογή σημαίνει ἀναζήτηση συμμαχίας μέ τό ΠΑΣΟΚ γιά τήν ψήφιση κεντροαριστεροῦ Προέδρου Δημοκρατίας. Ἐσχάτως ἀκούω καί τό ὄνομα τοῦ συνταγματολόγου Νίκου Ἀλιβιζάτου, ὁ ὁποῖος διορίστηκε ἀπό τόν Μιχάλη Χρυσοχοϊδη Πρόεδρος Ἐπιτροπῆς γιά τήν ἀστυνομική βία. Καί πού βεβαίως –δέν ξεχνᾶμε– ἦταν μάρτυς ὑπερασπίσεως τοῦ Γιώργου Παπακωνσταντίνου στό Εἰδικό Δικαστήριο γιά τήν λίστα Λαγκάρντ. Ἄν προηγηθεῖ ὁ ἐκλογικός νόμος τῆς Προεδρικῆς ἐκλογῆς –οὔτε στήν εἰδικώτερη ἐρώτηση μοῦ ἀπάντησε ὁ Τάκης Θεοδωρικάκος– τότε ὁ Κυριάκος θά δώσει τήν μάχη τῶν 200 ψήφων γιά τήν κατάργηση τῆς ἀναλογικῆς καί θά ὁρίσει κεντροαριστερό Πρόεδρο (ὅπως βαθειά θέλει μέσα του). ΣΥΡΙΖΑ καί ΚΚΕ συγκεντρώνουν σήμερα, χωρίς Βαρουφάκη, 101 ψήφους γιά νά μπλοκάρουν τήν κατάργηση τῆς ἁπλῆς ἀναλογικῆς. Ἀλλά μέ τήν κατάσταση πού ἐπικρατεῖ στόν ΣΥΡΙΖΑ, ἄν ὅλοι οἱ ἄλλοι συνταχθοῦν κατά τῆς ἀναλογικῆς, δέν θά ἦταν δύσκολο νά βρεθοῦν ἕνας-δυό συριζαῖοι βουλευτές πού διαφωνοῦν μέ τήν πασοκοποίηση τοῦ κόμματος γιά νά κάνουν τό ἅλμα. Οἱ Μητσοτάκηδες εἶναι καλοί σέ αὐτά. Δύσκολο πολύ ἐγχείρημα βεβαίως, ἀλλά στήν πολιτική εἴμαστε, δέν κάνουμε ἀριθμητική. Ἄν ὅμως ἡ Κυβέρνηση καί ὁ Πρωθυπουργός ξεκαθαρίσουν μέσα τους ὅτι ἡ ἁπλή ἀναλογική δέν καταργεῖται ἀπό αὐτό τό Κοινοβούλιο, τότε (ἐκτίμηση) θά ζητήσουν ἀργά ἤ γρήγορα μέσα στήν προσεχῆ διετία ἀπό τόν λαό νά τήν καταργήσει μέ διπλές ἐκλογές. Χρεώνοντας στόν Τσίπρα τήν εὐθύνη γιά τήν διεξαγωγή τους. Αὐτό τό σενάριο ὅμως, ψήφιση ἐκλογικοῦ νόμου μετά τήν Προεδρική ἐκλογή, ἐκλογές καί χρέωση τῶν ἐξελίξεων στήν ἀντιπολίτευση, προϋποθέτει κεντροδεξιό Πρόεδρο ἰσχυρῆς ἐμβέλειας. Ἡ παράταξη θά πρέπει νά ὁδηγηθεῖ σέ ἐκλογές ἁπλῆς ἀναλογικῆς μέ τήν μεγίστη δυνατή συσπείρωση.
Στό ἐρώτημα, λοιπόν, ἄν ὁ Πρόεδρος θά εἶναι ἄνδρας ἤ γυναίκα, τεχνοκράτης, δικαστής, ἐπιχειρηματίας ἤ πολιτικός, ἀπό τήν κοινωνία ἤ ἀπό τόν κομματικό σωλῆνα, κεντροαριστερός ἤ κεντροδεξιός, ἀπαντῶ: Ἄν ὁ κ. Μητσοτάκης δέν ὑποκύψει στόν πειρασμό τοῦ σχεδιασμοῦ πρόωρων ἐκλογῶν (ὄχι ἄμεσης προκήρυξής τους ἀπαραιτήτως), ὁ Πρόεδρος μπορεῖ νά εἶναι κεντροααριστερός καί κηπουρός πού λέει ὁ λόγος. Ἄν ὅμως θελήσει μέσα στό 2020 ἤ στό 2021 νά προκηρύξει ἐκλογές, ὁ Πρόεδρος θά εἶναι πολιτικός καί κεντροδεξιός. Τό βασικό στρατηγικό ζήτημα γιά τόν ἴδιο δέν εἶναι ὁ Πρόεδρος –γιά τόν τόπο βεβαίως μέ τόσα ἀνοικτά μέτωπα εἶναι. Τό βασικό ζήτημα γιά τόν ἴδιο εἶναι ἡ κατάργηση τῆς ἁπλῆς ἀναλογικῆς, καθώς ἡ διατήρησή της κρατᾶ ζωντανό τόν Τσίπρα. Δέν θά τόν ξεγράψει ἡ διαπλοκή, ἄν ξέρει ὅτι θά εἶναι ρυθμιστής σχηματισμοῦ κυβέρνησης. Οἱ πειρασμοί γιά τόν Πρωθυπουργό εἶναι μεγάλοι. Μέ τόν ΣΥΡΙΖΑ νά μικραίνει στήν ἀντιπολίτευση (16 μονάδες μπροστά ἡ ΝΔ) καί νά βρίσκεται σέ βαθειά κρίση μηχανισμῶν (καθώς οἱ συριζαῖοι τοῦ 3% διώχνουν τούς πασόκους πού ἐγγράφονται ὡς μέλη ἀπό τίς κομματικές τους συνελεύσεις, ὑβρίζοντας τόν Ἀνδρέα!), μιά μεγάλη καί συσπειρωμένη Κεντροδεξιά μπορεῖ ἄνετα νά καταργήσει τώρα τήν ἁπλή ἀναλογική.
Σήμερα, ἄλλωστε, ἡ κοινή γνώμη ζεῖ στήν ἐποχή τοῦ «πανμητσοτακισμοῦ» (κατά τήν εὔστοχο ρήση πρώην ὑπουργοῦ τῆς ΝΔ), αὔριο ποιός ξέρει. Ἡ ἀπόφαση ὅμως γιά τόν κ. Μητσοτάκη δέν εἶναι εὔκολη. Στό balance εἶναι καί ἡ σταθερότητα. Ἐκεῖνος εἶναι στήν κορυφή τοῦ… βουνοῦ, ἐμεῖς στήν πλαγιά. Ὑποτίθεται βασίμως ὅτι ὁ Πρωθυπουργός ἔχει πανοραμική θέα καί βλέπει καλύτερα. Θά ἀναμένουμε. Λεπτομέρεια: κορυφαῖοι τραπεζικοί παράγοντες μοῦ ἐπισημαίνουν ὅτι τυχόν ἑξάμηνη πολιτική ρευστότης δέν ἐπηρεάζει τούς ρυθμούς ἀνάπτυξης τῆς οἰκονομίας. Ἔχει μπεῖ σέ ράγες.
