Ὁ Βεληγκέκας ἔχει ἁρπάξει τόν Καραγκιόζη καί τόν σπάζει στό ξύλο.
Ὁ δύσμορφος φτωχοδιάβολος ὑποφέρει, προσπαθεῖ νά ἀπελευθερωθεῖ καί –ἐν τῆ ἀπελπισία του- φωνάζει: «Σιγά, βρέ! Θά μοῦ σκίσεις τήν γραβάτα»! Ἀπορεῖ ὁ ἀργόστροφος Βεληγκέκας. «Ἀφοῦ δέν φορᾶς γραβάτα!» λέει, καί ὁ Καραγκιόζης ἀπαντᾶ: «Ἔ, ἅμα φόραγα, δέν θά τήν ἔσκιζες;»!
Μοῦ ἦρθε στό μυαλό ὁ διάλογος ὅταν διάβασα τό ἀπόσπασμα ἐκεῖνο τῆς συνεντεύξεως τοῦ πρωθυπουργοῦ μας στήν Ρωσσία, ὁ ὁποῖος ἀνήγαγε σέ σημαντική ἐπιτυχία τό ὅτι «μπορεῖ καί μπαίνει σέ ὅλα τά φόρα χωρίς γραβάτα»! Κατ’ ἀρχήν, δέν μπαίνει χωρίς γραβάτα, ἐπειδή εἶναι «ἀριστερός» ἤ «μάγκας» ἤ ὅ, τι ἄλλο. Μπαίνει ἐπειδή εἶναι πρωθυπουργός! Ἄν δέν ἔφερε τόν συγκεκριμένο τίτλο καί δέν κατεῖχε τό συγκεκριμένο –ὑψηλότατο– ἀξίωμα, δέν θά περνοῦσε οὔτε ἀπ’ ἔξω! Ἄν δέν ἦταν πρωθυπουργός, δέν θά τοῦ ἐπιτρεπόταν νά παραβιάσει τό «dress code» οὔτε θά τολμοῦσε νά παραβεῖ τήν «ἐντολή» γιά «black tie» σέ κάποια ἀπό τίς πολλές ἐπίσημες ἐκδηλώσεις στίς ὁποῖες –ὡς πρωθυπουργός– καλεῖται. Ὅπως καί δέν τήν παραβιάζουν οἱ ὑπουργοί του, ὅταν βρίσκονται στό ἐξωτερικό καί ὄχι στήν «ἄρτζι-μπούρτζι» ἑλληνική Βουλή. Γιατί, ὅμως, θεωρεῖ ὁ πρωθυπουργός τόσο σημαντικό τό γεγονός ὅτι «μπαίνει παντοῦ» χωρίς γραβάτα; Νομίζω ὅτι εἶναι πλέον τό μόνο πού τοῦ ἀπέμεινε γιά νά μπορεῖ νά ὁμιλεῖ περί «ἀριστερᾶς». Διότι –γιά νά λέμε καί τό σωστό– εἶναι ἕνας δικός του «ἐνδυματολογικός κώδικας», τόν ὁποῖο καθιέρωσε καί ἐν πολλοῖς ἐπέβαλε στήν Ἑλλάδα. Σᾶς βεβαιῶ ὅτι σέ πολλές ἐκδηλώσεις, ὅπου μέχρι τήν πρό Ἀλέξη ἐποχή θά ἦταν ἀδιανόητο νά πᾶς μέ τά πουκάμισα ἀνοιχτά, σήμερα βλέπω νέους ἀνθρώπους, ἐπιχειρηματίες, νά προσέρχονται χωρίς τόν λαιμοδέτη καί νά τό ἀπολαμβάνουν, χωρίς, φυσικά, νά εἶναι «πρώτη φορά ἀριστερά» ἤ κάτι ἄλλο παρόμοιο. Ἁπλούστατα, καταπατοῦν τόν δικό τους «κώδικα», μέ τήν δικαιολογία «ἐδῶ πάει ὁ πρωθυπουργός δίχως γραβάτα στόν Λευκό Οἶκο καί δέν θά πάω ἐγώ στό πάρτυ τῆς Ναυτιλιακῆς Λέσχης»;
Θά μοῦ πεῖτε «καλά, εἶναι τόσο σημαντικό πιά τό νά βγάλεις τήν γραβάτα; Καί ὁ Ρόκ Χάντσον στό “Διακοπές στήν Ρώμη” χωρίς γραβάτα ἐμφανιζόταν σέ ὅλη τήν ταινία καί ἦταν μιά χαρά». Ὄχι, δέν τό θεωρῶ σημαντικό οὔτε συμφωνῶ μέ τόν πρωθυπουργό, ὁ ὁποῖος ἀνήγαγε τό στύλ «no tie» σέ πολιτική πράξη. Καί γιά νά ἐλαφρύνω περισσότερο τό –ἤδη ἐλαφρύ– θέμα, θά πάω σέ ἕνα ἀκόμη ἀνέκδοτο. Τρεῖς κυρίες χάνουν τήν ζωή τους σέ αὐτοκινητικό δυστύχημα. Καί σέ λίγο βρίσκονται ἔξω ἀπό τήν πύλη τοῦ Παραδείσου.
«Καλημέρα κορίτσια! Γιά νά περάσετε αὐτή τήν πύλη πρέπει νά ἀπαντήσετε μέ πᾶσα εἰλικρίνεια σέ ἕνα ἁπλό ἐρώτημα» λέει ὁ Ἅγιος Πέτρος καί ἐρωτᾶ: «Πεῖτε μου, παρακαλῶ, ποιά ἀπό ἐσάς ἔχει ἀπατήσει τόν σύζυγό της;»… Οἱ δύο ἀπό τίς κυρίες σηκώνουν τό χέρι, ὁ Ἅγιος Πέτρος σηκώνει τήν «μπάρα», τίς ἀφήνει νά περάσουν καί, κοιτάζοντας τήν τρίτη μέ συγκατάβαση, ἀναφωνεῖ: «Ἄς περάσει καί ἡ βαρήκοη»!
Κάπως ἔτσι «περνᾶμε» κι ἐμεῖς χωρίς γραβάτα στά «φόρα», κύριοι…
