Η ΕΙΔΗΣΗ δέν ἀφήνει περιθώρια ἀμφιβολίας γιά τό εἶδος τῆς συναλλαγῆς πού κρύβεται πίσω ἀπό τά γεγονότα:
Λίγο πρίν ἀπό τό «πανηγύρι» τῶν Πρεσπῶν καί τήν ὑπογραφή τῆς ἐπαίσχυντης συμφωνίας, ἡ εὑρισκόμενη σέ θέση ὑψηλῆς ἐπικινδυνότητας ΔΕΗ, τῆς ὁποίας βασικός μέτοχος μέ 51% εἶναι τό Ἑλληνικό Δημόσιο (διά τοῦ ὑπουργείου Οἰκονομικῶν), ἐπένδυσε (!) 4,8 ἑκατομμύρια εὐρώ γιά νά ἐξαγοράσει μιά σκοπιανή ἑταιρεία προμήθειας καί ἐμπορίας ἠλεκτρικοῦ ρεύματος, μέ μερίδιο ἀγορᾶς μόλις 11,2%, ζημίες κατά τό 2017, 5,4 ἑκατομμυρίων εὐρώ καί μέ μηδενικούς δεῖκτες κέρδους καί ἀνάπτυξης.
Ὅλως «τυχαίως» ἡ ἑταιρεία αὐτή ἀνήκει στόν στενό συνεργάτη τοῦ Ζόραν Ζάεφ καί ἀντιπρόεδρο τῆς κυβέρνησής του Κότσο Ἀνγκιοῦσεφ, στόν προσωπικό λογαριασμό τοῦ ὁποίου κατέληξε τό τίμημα τῆς «ἐπένδυσης»!…
Τά ἐρωτήματα πού προκύπτουν ἀπό αὐτή τήν τεράστια «εὐκαιρία», πού ἀνεκάλυψε ἡ παραπαίουσα ΔΕΗ, εἶναι πολλά καί ἀμείλικτα:
Μέ βάση ποιά ἐκτίμηση ἐπενδυτικοῦ καί ἀναπτυξιακοῦ σχεδιασμοῦ ἀγοράσθηκε μιά προβληματική ἑταιρεία μηδενικῆς ἀξίας;
Πῶς εἶναι δυνατόν νά «ἀντιπαρατίθενται» δύο βασικοί καί ἁρμόδιοι ὑπουργοί, μετά τήν ἀποκάλυψη τῆς συναλλαγῆς, ἐνῶ θά ἔπρεπε νά συμφωνοῦν στήν ἀναλυτική καί πειστική παράθεση στοιχείων, πού νά ἀναδεικνύουν τό ὑποτιθέμενο ἐπιχειρηματικό ὄφελος τό ὁποῖο ἀναμένουν νά προκύψει ἀπό τήν ἐξαγορά;
Συγκεκριμένα, γιατί ὁ ὑπουργός Οἰκονομικῶν Γ. Χουλιαράκης παρ’ ὅτι ἐκπροσωπεῖ τόν βασικό μέτοχο τῆς ΔΕΗ καί συνεπῶς ἐνέκρινε στήν Γενική Συνέλευση τῆς ἑταιρείας τήν ἀγορά ὑποστηρίζει ὅτι εἶναι ἀναρμόδιος νά ἀπαντήσει στά σχετικά ἐρωτήματα, ἐνῶ ἀπό τήν πλευρά του ὁ ὑπουργός Ἐνέργειας Γ. Σταθάκης «ὑπενθυμίζει» τήν ἔγκριση τοῦ συναδέλφου του καί μᾶς ἀφήνει ἐμβρόντητους, ὑποστηρίζοντας ὅτι ἡ πρόταση ἐξαγορᾶς ἔγινε ἀπό τήν PPV Albania, δηλαδή τήν θυγατρική τῆς ΔΕΗ στήν Ἀλβανία;
Πῶς συνέβη καί συνέπεσε ἡ «ἐπένδυση» μέ τήν προετοιμασία τῆς συμφωνίας τῶν Πρεσπῶν καί δέν ἐλήφθη ὑπ’ ὄψη ὅτι ἀκριβῶς ἐπειδή ἐπέκειντο οἱ ὑπογραφές Τσίπρα – Ζάεφ θά ἔπρεπε, «γιά νά φαίνεται τίμια ἡ γυναίκα τοῦ Καίσαρα», νά ἀποφευχθεῖ μιά ἐξαγορά τῆς ὁποίας ἡ ἐπιχειρηματική «λογική» μόνον ὑπόνοιες δυσώδους συναλλαγῆς εἶναι ἱκανή νά ἐπιτρέψει, ὅταν μάλιστα πωλητής εἶναι ὁ ἀντιπρόεδρος τῆς κυβέρνησης τοῦ Ζάεφ;
Γιατί ἐνῶ εὐλόγως ὀργιάζουν οἱ ὑπόνοιες καί οἱ φῆμες γιά τήν ὕποπτη συναλλαγή σιωπᾶ ὁ πρωθυπουργός, παρ’ ὅτι σκιάζεται καί στιγματίζεται τό «ἠθικό πλεονέκτημα» τῆς «ἐπιτυχίας» του καί, παράλληλα, ὁ συνήθως λαλίστατος καί περί πολλά τυρβάζων Τζανακόπουλος ἀσχολεῖται μέ τήν ἐμμονική φαντασίωσή του περί τῆς «ἀκροδεξιᾶς» Νέας Δημοκρατίας, ἀδυνατῶν νά ψελλίσει μιά ὑποτυπώδη, ἔστω, δικαιολογία γιά τά ἀδικαιολόγητα;
Καθώς δέν ὑπάρχει ἐπιχειρηματική προοπτική σέ μιά προφανῶς «λεόντεια» συμφωνία, εἶναι εὔλογο νά σκέπτεται κανείς ὅτι στό πλαίσιο τῶν πολυποίκιλων προσφορῶν Τσίπρα πρός τόν Ζάεφ, γιά νά γίνει πράξη ἡ «ἐπιτυχία» τῶν Πρεσπῶν, προστέθηκε καί τό δέλεαρ μιᾶς χαριστικῆς σύμβασης, πού λυτρώνει τά Σκόπια ἀπό μιά ζημιογόνο ἑταιρεία καί φορτώνει τήν ΔΕΗ μέ ἕνα ἀκόμη δυσβάστακτο βάρος. Τί λέει ἐπ’ αὐτοῦ ὁ καί νομικός Τζανακόπουλος;
Καί, τέλος, πῶς καί δέν ἔχει ἀκόμη ἐπέμβει ἡ εὐαίσθητη κ. Εἰσαγγελέας τοῦ Ἀρείου Πάγου;
*Δικηγόρος
