ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ στήν Πλατεῖα Σαπφοῦς στήν Μυτιλήνη προσφέρονται γιά πολιτικά συμπεράσματα πολύ εὐρύτερα ἀπό αὐτά πού θέλει νά ἐξαγάγει ἡ Ἀριστερά καί ὁ Τύπος της.
Γιά νά βροῦν χῶρο τά ἄκρα καί οἱ τυχάρπαστοι ἔμποροι τοῦ πατριωτισμοῦ γιά νά δράσουν ἐκφωνώντας διχαστικά συνθήματα μίσους, κάποιος δυστυχῶς πρέπει νά τούς τόν δώσει. Ἐν προκειμένω συνέβησαν περίεργα πράγματα τά ὁποῖα ὁρισμένοι ψιθυρίζουν, ἀλλά δέν τολμοῦν νά ποῦν δημοσίως. Ἡ πορεία τῶν Ἀφγανῶν ἀπό τήν Μόρια μέχρι τήν Πλατεῖα Σαπφοῦς στήν Μυτιλήνη ξεκίνησε μέ πρωτοβουλία τοῦ ἐκλεγμένου ἡγέτη τους ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται community leader (sic).
Πρόκειται γιά «εὐσεβῆ» ἰσλαμιστή ὁ ὁποῖος ἔχει ἔφεση στό ἀλκοόλ. Ἡ πορεία δέν ἀνεκόπη ἀπό τήν Ἀστυνομία σέ κανένα σημεῖο τῆς διαδρομῆς, οὔτε κἄν στήν εἴσοδο τῆς πόλης. Οἱ Ἀφγανοί κατέλαβαν τήν πλατεῖα καί ἀρνοῦντο νά φύγουν ἀπό αὐτήν, μετατρέποντάς την σέ ὑπαίθριο χῶρο προσευχῆς. Ὅταν κάποιοι ἀλληλέγγυοι προσφέρθηκαν νά τούς συμπαρασταθοῦν, ὁ περίεργος ἡγέτης τους ἀρνήθηκε ἐπειδή «στηρίζετε τούς νέγρους»! Λόγια του.
Αὐτή εἶναι ἡ μία πλευρά τοῦ λόφου, ἡ λίαν ἀνησυχητική: Ὁ σχηματισμός μουσουλμανικῶν μειονοτήτων σέ νησιά τοῦ Αἰγαίου μέ ἐκλεγμένο ἡγέτη πού βάζει μπροστά τά γυναικόπαιδα καί προκαλεῖ. Δέν εἶναι ἄμοιροι εὐθυνῶν οἱ μετανάστες γιά ὅ,τι συνέβη λοιπόν. Αὐτό βεβαίως δέν σημαίνει ὅτι δικαιολογοῦμε ἰαχές μισαλλοδοξίας τοῦ τύπου «θά σᾶς κάψουμε ζωντανούς» καί τίς ναυτικές φωτοβολίδες. Ὡστόσο ἡ κατάληψη δημοσίου χώρου εἶναι κατάληψη. Καί φαντάζομαι ὅτι στήν Καμπούλ αὐτή ἡ ἔννοια τούς ἦταν ἄγνωστη, στήν Ἑλλάδα τήν ἔμαθαν.
Καί τώρα ὁρισμένα περίεργα πού δείχνουν τόν βαθμό κινητικότητας πού ὑπάρχει στήν βάση τῆς κοινωνίας καί ταιριάζουν ἀπολύτως μέ τά εὑρήματα τῆς τελευταίας μέτρησης τῆς «ΔιαΝΕΟσις». Ἀκούω ὅτι ἔχει ἱδρυθεῖ στό νησί ἡ «Πατριωτική Κίνηση Μυτιλήνης» στήν ὁποία μετέχουν ἀπό κοινοῦ κομματικά στελέχη τῆς ΝΔ, μαζί μέ στελέχη τῆς «Χρυσῆς Αὐγῆς». Ἀκούω ἐπίσης ὅτι στά ἐπεισόδια μετεῖχαν ὀπαδοί συνδέσμων ποδοσφαιρικῶν ὁμάδων Ἀθηνῶν. Ἀλήθεια: Ἀπό πότε μέ ἀφορμή τό προσφυγικό ἀναπτύσσεται κίνημα συγχώνευσης στελεχῶν ΝΔ – Χρυσῆς Αὐγῆς; Μήπως γιατί ὁ πολιτικός λόγος τοῦ κόμματος δέν ἤρκεσε μέχρι σήμερα γιά νά δημιουργηθοῦν στεγανά στά δεξιά της; Ἀπό πότε, ἐπίσης, οἱ Θύρες καί τά πέταλα τῶν γηπέδων ταυτίζονται μέ τίς ὁμάδες κρούσης; Μήπως ἀπό τότε πού ἐπιχειρηματίες μέ ἐκκρεμότητες ἀξιοποιοῦν ὀπαδούς γιά νά καλλιεργοῦν σχέσεις μέ ἡγεσίες ἀκραίων κομμάτων χρησίμων γιά τά συμφέροντά τους στήν πολιτική ἀντιπαράθεση;
Τό πάω μακριά, τό ξέρω. Ἴσως νά μήν γίνομαι καί κατανοητός. Τό βέβαιον, πάντως, εἶναι ἕνα! Ὀπαδοί γίνονται πολιτικά ἐργαλεῖα. Εἴτε στήν πλατεῖα Σαπφοῦς εἴτε καί ἀλλοῦ στό Αἰγαῖο. Καί δυστυχῶς γίνονται ἐργαλεῖα ἀπό ἀφέλεια. Τό πολιτικό κενό πού δημιουργεῖται μέ εὐθύνη τῆς politically correct Ἀριστερᾶς, μέ τήν συνενοχή τμήματος τῆς ἑλληνικῆς Δεξιᾶς, ὁδηγεῖ σέ ποσοστά τοῦ τύπου «70% οἱ μετανάστες εἶναι πληγή γιά τήν χώρα», «54% Ἕλληνας γεννιέσαι δέν γίνεσαι» κ.λπ. Εὔκολα στρατολογοῦν τά ἄκρα ἐθελοντές μέσα σέ τέτοιο κλῖμα. Ἀφορμές ὑπάρχουν καθημερινές. Τούς φοροῦν καί μιά φανέλα συνδέσμου γιά νά εἶναι ὑπεράνω πάσης ὑποψίας καί ψάξε ἐσύ νά βρεῖς τί συμβαίνει! Περίεργη, πολύ περίεργη χώρα ἡ Ἑλλάς. Καί δυσανάγνωστη.
