H ΕΛΛΑΣ κάνει σχέδια γιά τήν ἔξοδό της στίς ἀγορές μέ δίχτυ ἤ χωρίς, μετά τήν λήξη τοῦ προγράμματος, καί ἄριστα πράττει.
Πρέπει ὅμως νά συνυπολογίσει καί κάτι ἀκόμη. Τίς προοπτικές τῆς παγκόσμιας οἰκονομίας καί τίς πιέσεις πού θά δέχονται ἐφεξῆς τά ἐπιτόκια τῶν ἑλληνικῶν ὁμολόγων, ὄχι ἐπειδή τά δημοσιονομικά μας στοιχεῖα εἶναι κατ’ ἀνάγκην ἄσχημα ἀλλά λόγω πολλῶν ἐξωγενῶν παραγόντων. Τό νά κοιτάξουμε μέχρι τήν Ρώμη ἤ μέχρι τό Λονδῖνο γιά νά διαπιστώσουμε ὅτι ἡ εὐρωπαϊκή οἰκονομία καί τό εὐρώ θά γνωρίσουν πρόσκαιρη ἤ μόνιμη ἀναστάτωση λόγω τοῦ Brexit ἤ τῶν ἐπιλογῶν τῆς λαϊκίστικης Ἰταλικῆς κυβέρνησης στήν ὁποία θά ρίξουν γέφυρες ἡ Ἀγγλία ἤ καί ἡ Ρωσσία, εἶναι τό εὔκολο.
Τυχόν ἀναζωπύρωση σεναρίων διάσπασης τῆς Εὐρωζώνης τά ὁποῖα πάντως δέν εὐνοεῖ ὁ νέος Γερμανός Ὑπουργός Οἰκονομικῶν θά μποροῦσαν ὑπό αὐστηρότατες προϋποθέσεις νά ἐξελιχθοῦν ἕως καί θετικά γιά τήν θέση τῆς πατρίδας στό σκληρό πυρῆνα τῆς Ἕνωσης λόγω τῆς γεωπολιτικῆς της θέσης. Τό νά κοιτάξουμε ἐπίσης ἀνατολικώτερα πρός τήν Τουρκία, γιά τήν ὁποία ἄρχισαν δειλά-δειλά νά γράφονται σενάρια μελλοντικῆς χρεωκοπίας, ἐπίσης εἶναι θεωρητικά εὔκολο. Ὁ Ἐρντογάν ἑτοιμάζεται νά ὑποτιμήσει τήν λίρα μετά τίς ἐκλογές. Ὡστόσο ἡ ἀνάλυσή μας καί πάλι θά εἶναι ἐλλιπής. Κορυφαῖος οἰκονομικός παράγων ὁ ὁποῖος ἐπεσκέφθη προσφάτως τίς ΗΠΑ καί πῆρε μιά γεύση τῶν ἐπερχομένων γύρισε στήν Ἀθήνα μέ τήν ἐντύπωση ὅτι βρισκόμαστε στίς ἀπαρχές ἑνός νέου παγκοσμίου πολέμου. Ἐμπορικοῦ Πολέμου στήν πρώτη του φάση ὁ ὁποῖος θά ἐξελιχθεῖ σέ πόλεμο νομισμάτων. Πόλεμο μεταξύ δολλαρίου καί εὐρώ, πόλεμο μεταξύ δολλαρίου καί γουάν.
Καί σέ μακροπρόσθεσμη βάση ἴσως –ἐκτιμᾶ ὁ κορυφαῖος παράγων– νά ὁδηγηθοῦμε καί σέ ὑποτίμηση τοῦ εὐρώ. Γιατί; Διότι ἀπό τήν στιγμή πού θά κλιμακωθεῖ ὁ ἐμπορικός πόλεμος μέσω τῆς ἐπιβολῆς τῶν δασμῶν καί ὁδηγηθοῦμε σέ ἕναν καπιταλισμό διαφορετικό ἀπό ἐκεῖνον πού γνωρίσαμε μέχρι τώρα, τό ἑπόμενο βῆμα τῶν κρατῶν γιά νά κρατήσουν τό ἐμπόριό τους ἀνταγωνιστικό ἀλλά καί τό νόμισμά τους ἀποθετικό εἶναι νά διαγωνισθοῦν στίς ἀνταγωνιστικές ὑποτιμήσεις τῶν νομισμάτων τους.
Σέ αὐτή τήν σκληρή κούρσα τό μεγάλο ἔπαθλο θά εἶναι ποιό ἀπό τά δύο νομίσματα, τό δολλάριο ἤ τό εὐρώ, θά κερδίσει ἤ θά χάσει τήν ἀξία του ὡς ἀποθετικό. Ποιό νόμισμα θά θεωρεῖται στό μέλλον ἀσφαλές καταφύγιο γιά τούς ἐπενδυτές. Τό γεγονός ὅτι οἱ ΗΠΑ πού ἦταν ὁ ἀρχιτέκτων τῆς συμφωνίας γιά τό Παγκόσμιο Ἐμπόριο εἶναι σήμερα ὁ ἐπισπεύδων γιά τήν διάλυσή της, δείχνει ὅτι ὁ Τράμπ δέν θεωρεῖ σύμμαχό του τήν Εὐρώπη. Δέν τήν αἰσθάνεται ὡς ἑνιαῖο οἰκονομικό χῶρο. Τό ἀντίθετο. Σταδιακά γίνεται καί πιό ἐπιθετικός μαζί της. Γιά ἀρχή στό πλαίσιο αὐτοῦ τοῦ ἐμπορικοῦ πολέμου πού ἄρχισε μέ τήν καταδίωξη τῆς Siemens, τῆς BMW, τῆς Volkswagen, τῆς Novartis καί τῶν ἑλβετικῶν τραπεζῶν, τό σχέδιο Τράμπ προβλέπει δασμούς καί μεταφορά ἕδρας 5.000 ἐπιχειρήσεων ἀπό τήν Γερμανία στίς ΗΠΑ!
Ἡ συνέχεια μᾶς ἐπιφυλάσσει ἐκπλήξεις. Ἄν θέλει λοιπόν ἡ πολιτική μας τάξη νά εἶναι σοβαρή πρέπει νά διαβάσει στοιχειωδῶς τόν νέο ὁρίζοντα. Ἡ αὔξηση τῆς γεωπολιτικῆς σημασίας τῆς χώρας καί ἡ πρόσδεσή της στό ἅρμα τῶν ΗΠΑ ἐπί Ἀριστερᾶς εἶναι σημαντική. Ὑπάρχουν ὅμως καί ἄλλα πράγματα πού πρέπει νά δοῦμε ὅσοι ἐπιβαίνουμε στό καρυδότσουφλο Ἑλλάς. Βαθύτερα.
