Ἡ περίπτωση τοῦ βουλευτοῦ τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί καθηγητοῦ τῆς Ἰατρικῆς…
… ὁ ὁποῖος ὑπερασπίζεται μέ σθένος καί αὐταπάρνηση τούς «μπαχαλάκηδες» καί ἐπαίνεσε τό… σιδηροπρίονο μέ τό ὁποῖο οἱ ταραξίες ἔκοψαν τήν ἁλυσίδα καί τό λουκέτο τῆς πύλης τοῦ Οἰκονομικοῦ Πανεπιστημίου, εἶναι ἐνδεικτική τῆς παρακρούσεως πού εἶχε (;) καταλάβει τήν ἑλληνική κοινωνία τά τελευταῖα χρόνια.
Ὅταν ἕνας βουλευτής τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου καί καθηγητής τῆς Ἰατρικῆς (!) καταγγέλλει ὡς «ἀστυνομική» μέχρι καί τήν ἀπαγόρευση τοῦ καπνίσματος, ὅταν ἰσχυρίζεται ὅτι τά «στυλιάρια» χρησιμεύουν γιά τήν ἀνάρτηση τῆς σημαίας, ἀλλά «μποροῦν νά χρησιμοποιηθοῦν καί γιά ἄμυνα», εἶναι νά τά μαζεύουμε καί νά φεύγουμε! Βεβαίως, γιά ὅσους δέν ἔχουν γνωρίσει αὐτή τήν (μικρή) μερίδα τῆς κοινωνίας ἡ ὁποία θεωρεῖ τό «μπάχαλο» δημοκρατικό δικαίωμα, πιστεύει ὅτι τά Πανεπιστήμια μπορεῖ νά μετατρέπονται σέ ὁρμητήρια ταραχοποιῶν, θεωρεῖ τήν Ἀστυνομία καί τήν δημόσια τάξη ἑστία παραγωγῆς βίας, ἐναγκαλίζεται τρομοκράτες καί δολοφόνους, ἐπαινεῖ τούς «Ρουβίκωνες» καί θεωρεῖ τήν ἰδιωτική ἐκπαίδευση ἔγκλημα (ἀλλά στέλνει τά δικά της παιδιά στά καλύτερα καί ἀκριβότερα κολλέγια), οἱ ἀπόψεις τοῦ βουλευτοῦ-καθηγητοῦ τῆς Ἰατρικῆς (!) ξενίζουν.
Ὡστόσο, ἄν ἀνατρέξει κανείς στόν ΣΥΡΙΖΑ τοῦ 3%, στό «ἀραλίκι» στίς πλατεῖες, στούς ἀτέλειωτους καφέδες καί τά «μπυρόνια», στήν ἀτέρμονα παραγωγή ἀμπελοφιλοσοφίας καί στήν μελέτη τῶν διαφόρων «ἐγχειριδίων» ἀπό τίς παρέες οἱ ὁποῖες, αἴφνης, ἵππευσαν τήν ἱστιοσανίδα καί τό κῦμα τίς ἔβγαλε στήν κυβέρνηση, ἡ ἀκραία ἄποψη τοῦ καθηγητοῦ εἶναι ἀπολύτως συμβατή μέ τήν πραγματική «φιλοσοφία» τοῦ 3-4% τοῦ κόμματος, δηλαδή, τό ὁποῖο μᾶς κυβέρνησε ἐπί πέντε χρόνια, μέ τά γνωστά ἀποτελέσματα.
Βεβαίως, σέ μιά δημοκρατική, δυτική κοινωνία ἀκόμη καί οἱ ἀκραῖες ἀπόψεις ἔχουν τήν δική τους θέση. Ἀλλά για ἕνα κόμμα, τό ὁποῖο ἔχει ἀποσπάσει (ὅπως τό ἔχει ἀποσπάσει) περισσότερο ἀπό τό 30% τῶν πολιτῶν, ἡ εἰκόνα τοῦ πολιτικοῦ σχήματος πού ἐπικροτεῖ τό «μπάχαλο» μόνο καλό δέν εἶναι. Κάποιοι, στήν ἀξιωματική ἀντιπολίτευση, δέν ἔχουν ἀντιληφθεῖ ὅτι τά πράγματα ἀλλάζουν. Καί δέν ἐννοοῦμε μόνο τήν ἐναλλαγή τῶν κομμάτων στήν κυβέρνηση, ἀλλά τήν «ἐνεργοποίηση» τῶν ἰσχυρῶν πλειοψηφιῶν, οἱ ὁποῖες –σέ ὅλες τίς δυτικές κοινωνίες– δέν ἐπιθυμοῦν τό «μπάχαλο», ἀπορρίπτουν κάθε ἰδέα ταραχῆς, ἐπιθυμοῦν τήν ἀσφάλεια στίς πόλεις καί τάσσονται ὑπέρ τῆς ἀλλαγῆς πλεύσεως στά Ἀνώτατα Ἐκπαιδευτικά Ἱδρύματα. Ὅλες οἱ ἐνδείξεις κατατείνουν στό ὅτι ἕνα μεγάλο μέρος τῆς νεοελληνικῆς κοινωνίας ἀφυπνίζεται, διαβλέπει τούς κινδύνους πού μᾶς ἀπειλοῦν, ἀντιλαμβάνεται ὅτι τό «μπᾶτε σκύλοι ἀλέστε» τῶν τελευταίων ἐτῶν μᾶς ἔβγαλε σέ ἀδιέξοδο καί διακαῶς ἐπιθυμεῖ τήν πολυθρύλητη «κανονικότητα». Βεβαίως τό ἄν ἡ παροῦσα κυβέρνηση θά ἐπιτύχει στό, δύσκολο ὁμολογουμένως, ἔργο τό ὁποῖο τῆς ἀνέθεσαν οἱ πολῖτες, εἶναι «ἄλλου παπᾶ εὐαγγέλιο». Καί ἐάν ἡ δική μας ἄποψη μπορεῖ νά ἀκουστεῖ ἀπό τούς κυβερνῶντες, τούς καλοῦμε νά ἐπιταχύνουν τό βῆμα τους καί νά σταματήσουν τίς παλινωδίες καί τίς «ὑποχωρήσεις κατόπιν πιέσεων». Οἱ καιροί οὐ μενετοί καί ἡ κατάσταση δύσκολη, καθώς ἡ ρευστότητα στήν εὐαίσθητη περιοχή μας ποτέ δέν ἦταν σέ τόσο μεγάλο βαθμό ἐμφανής στά τελευταῖα σαράντα χρόνια. Κι ἄν χρειάζονται οἱ κυβερνῶντες ἕνα σύνθημα, ὁρίστε: «Κλεῖστε τά αὐτιά καί ἀνοῖξτε τά μάτια»…
