ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ γύρισε ὁ πρωθυπουργός μας ἀπό τό ἀκριτικό Καστελλόριζο.
Ἡ ὁμιλία του στό ἀκριτικό μας νησί ὑπῆρξε ἕνα κράμα διεγερτικῶν συναισθημάτων: ἄκρατος ἐνθουσιασμός καί ξέχειλη αὐτοϊκανοποίηση γιά τά μέχρι σήμερα ἐπιτεύγματά του. Πληθωρική αἰσιοδοξία γιά τό λαμπρό μέλλον πού περιμένει, ἰδίως τούς νέους μας, χάρη στούς δρόμους τούς ὁποίους ἔχει ἀνοίξει ἡ σοφή πολιτική του. Πατριωτική ἔξαρση (!), ἔστω καί μέ τίς διεθνιστικές ἀποχρώσεις πού τοῦ ἐπιβάλλουν ὑποχρεωτικά οἱ μόνιμες ἀριστερές του ἰδεοληψίες.
Ὁ ξεκάθαρος γαλανός οὐρανός τοῦ Καστελλόριζου, στόν ὁποῖο ἐπικεντρώθηκε ἡ ποιητική διάθεση τοῦ Ἀλέξη Τσίπρα, ἀσφαλῶς ἀποτελοῦσε τό συγκεκριμένο σημεῖο ἀναφορᾶς πού ἐπέλεξε ἡ κυβερνητική προπαγανδιστική μηχανή γιά νά ἀντιδιαστείλει τήν ἀφετηρία τῶν μνημονίων πού ἐξήγγειλε ἀπό τό ἴδιο ἀκριτικό σημεῖο πρίν ἀπό ὀκτώ χρόνια ὁ Γιῶργος Α. Παπανδρέου, μέ τήν ἔξοδο ἀπό τά μνημόνια, τήν ὁποία καί πανηγυρίζει ἐκ τῶν προτέρων ὁ πρωθυπουργός, ἐδῶ καί μερικούς μῆνες…
Χρειάζεται βέβαια ἀπύθμενο θράσος γιά νά μπορεῖς νά δεσμεύεσαι, ὅπως ἔπραξε ὁ Πρωθυπουργός, ὅτι «τή μέρα πού θά βγαίνουμε καί τυπικά ἀπό αὐτή τή μεγάλη περιπέτεια θά εἶμαι ἐδῶ μαζί σας. Ὄχι γιά νά βγάλω κανένα διάγγελμα, ἀλλά ὥστε μαζί (σημ: δική του ἡ συντακτική διατύπωση…) νά γιορτάσουμε αὐτή τή σημαντική, τήν ἱστορική ἡμέρα γιά τόν τόπο»…
Τό ὅτι ὁ Τσακαλῶτος πηγαινοέρχεται στήν Εὐρώπη, σχεδόν γονυπετής, προσπαθώντας νά ἀμβλύνει τίς ἐντυπώσεις πού ὁ ἴδιος γνωρίζει ἄριστα ὅτι θά προκαλέσει στήν συστηματικά παραπληροφορούμενη σήμερα κοινή γνώμη, ἡ αὐριανή «ἔξοδος ἀπό τά μνημόνια» πού ἐπαγγέλλεται ὁ Ἀλέξης Τσίπρας δέν φαίνεται νά πτοεῖ τό παραλήρημα αἰσιοδοξίας τοῦ τελευταίου. Τό ὅτι ὅλοι οἱ σημαίνοντες παράγοντες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς καί τοῦ Δ.Ν.Τ. κάθε ἄλλο παρά συμμερίζονται τόν πρωθυπουργικό ἐνθουσιασμό καί ἐπιμένουν στήν ὑπενθύμιση τῶν ὑποχρεώσεων πού συνεπάγεται ἡ μεταμνημονιακή ἐποπτεία τήν ὁποία ἔχει ὑπογράψει ὁ ἴδιος ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, οὐδόλως σκιάζουν τόν «ξεκάθαρο καί γαλανό οὐρανό» πού μοιάζει νά κυριαρχεῖ στίς πρωθυπουργικές ὀνειρώξεις. Τό ὅτι ἀκόμη καί ὁ Ν. Φίλης εἰρωνεύεται τό «νέο ὁλιστικό σχέδιο ἀνάπτυξης» τοῦ Τσακαλώτου καί τονίζει ὅτι «ἔχουμε πάει πίσω στό 1970, μέ τό κατά κεφαλήν εἰσόδημα νά εἶναι τό 67% τοῦ μέσου ὅρου τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν», ἐπίσης ἀφήνει ἀδιάφορη καί …ἀχαλίνωτη τήν πρωθυπουργική φαντασία…
Ἐξ ἄλλου, ἕνας ὁποιοσδήποτε περισσότερο σώφρων καί λιγότερο ἐπιρρεπής στήν ἀσυδοσία τῶν κατασκευασμένων ἐντυπώσεων πρωθυπουργός θά ἦταν περισσότερο συγκρατημένος, ἰδίως ὅταν ἡ παρουσία του στό Καστελλόριζο συνοδεύθηκε ἀπό τήν ἔντονη παρουσία στήν περιοχή τουρκικῶν F-16. Καί ἕνας πρωθυπουργός μέ στοιχειώδη ἐπίγνωση τῆς ἐθνικῆς ὀδύνης πού ἔχει προκαλέσει ἡ ἀπώλεια τοῦ Σμηναγοῦ Γεωργίου Μπαλταδώρου θά ἀπέφευγε νά ἐκθειάσει τήν «πραγματικά καλή θέληση τοῦ Τούρκου Πρωθυπουργοῦ (πού) σήκωσε τό τηλέφωνο γιά νά συλλυπηθεῖ γιά μιά ἄτυχη στιγμή γιά τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις μας»…
Ἀλλά γιά τόν Ἀλέξη Τσίπρα ἡ ἐπίσκεψή του στό ἀκριτικό μας νησί ἦταν ἕνας ἀκόμη μεθοδικά προετοιμασμένος «θρίαμβος» στήν δαφνοστεφανωμένη πρωθυπουργική του θητεία…. Χαῖρε, λοιπόν, τροπαιοῦχε τοῦ Καστελλόριζου!
*Δικηγόρος
