ΠΟΛΥ «ρηχές» βρίσκω τίς ἀναλύσεις γιά τόν ἐκλογικό καταποντισμό τῶν ἀριστερῶν Ποδέμος στήν Ἱσπανία καί τόν συσχετισμό τους μέ τήν πορεία τοῦ ΣΥΡΙΖΑ.
Καί τοῦτο γιά ἕναν πολύ ἁπλό λόγο. Μέ τήν ὑπογραφή τοῦ τρίτου μνημονίου τό 2015, ὁ Ἀλέξης Τσίπρας ὑπηρέτησε πιστά τό σχέδιο τοῦ εὐρώ-ἱερατείου τῶν Μέρκελ – Σώυμπλε καί λοιπῶν δημοκρατικῶν δυνάμεων, μέ ἀπώτερο στόχο τόν πλήρη ἀφανισμό τῶν τότε ἀπειλητικῶν Ποδέμος ἀπό τόν ὁρίζοντα, καί ἐν τέλει, χωρίς τότε νά τό ξέρει, βγῆκε κερδισμένος: συμβιβαζόμενος μέ τά μνημόνια καί τόν… νεοφιλελευθερισμό, παρέμεινε, μέ τήν στήριξη τῆς… «μαντάμ Μέρκελ» ἐπί πενταετία Πρωθυπουργός, ἐνῶ ὁ σύντροφός του Ἰγγλέσιας ὄχι ἁπλῶς δέν ἔγινε ποτέ πρωθυπουργός ἀλλά καταποντίστηκε ὑπό τό κράτος σκανδάλων γιά χρηματοδότηση μέ μαῦρο χρῆμα ἀπό τόν Μαδοῦρο καί γιά ἰδιόκτητες πολυτελεῖς βίλλες. Ἐνῶ ὁ συμβιβασμένος μέ τόν νεοφιλελευθερισμό Τσίπρας οὐδέν ἔπαθε!
Βεβαίως, ἄς μήν ὑπάρχουν αὐταπάτες!! Ὁ ΣΥΡΙΖΑ ἦταν ὁ κομπάρσος τοῦ σχεδίου τῶν Βρυξελλῶν καί τοῦ Βερολίνου κατά τῶν Ποδέμος, ἡ ἄνοδος τῶν ὁποίων στήν ἐξουσία ἔπρεπε νά ἀνακοπεῖ πάση θυσία σέ μιά τόσο σημαντική, ἀπό πλευρᾶς μεγέθους οἰκονομίας, μεγάλη εὐρωπαϊκή χώρα ὅπως ἡ Ἱσπανία. Τότε, ἄλλωστε, ἡ Ἀριστερά ζοῦσε μέ τήν αὐταπάτη ὅτι θά σκίσει τά μνημόνια! Οἱ Εὐρωπαῖοι ὅμως χρησιμοποίησαν τόν ἐξευτελισμό τῆς Ἀριστερᾶς καί τήν ὑπογραφή τῶν μνημονίων ὡς μέθοδο γιά νά στείλουν τό μήνυμα στήν Ἱσπανία: ἰδού τί παθαίνει κανείς ὅταν ἀμφισβητεῖ τήν πολιτική τοῦ Βερολίνου. Καί γιά νά τό πετύχουν αὐτό –νά ἀνακόψουν τήν δυναμική τῶν Ποδέμος διά τοῦ ἐξευτελισμοῦ τῆς ἑλληνικῆς Ἀριστερᾶς– ἔπραξαν κάτι πού ἔχει ἱστορική σημασία καί ὀφείλουμε νά συγκρατήσουμε: ἐπέσπευσαν τήν ἄνοδο τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στήν ἐξουσία πολύ νωρίτερα ἀπό τό ἀναμενόμενο, προκειμένου νά «τιμολογήσουν» τόν συστημικό κίνδυνο καί νά ἐξημερώσουν πολιτικά τόν ἀτίθασο Ἀλέξη. Ὁ… θρῦλος λέει, λοιπόν, ὅτι οἱ Εὐρωπαῖοι «ἔριξαν» ἀπό τήν πρωθυπουργία τόν Ἀντώνη Σαμαρᾶ καί ἐπέσπευσαν τήν ἔλευση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στήν ἐξουσία γιά νά τόν ὑποτάξουν καί νά στείλουν αὐτό τό μήνυμα στόν ἱσπανικό λαό γιά τούς Ποδέμος. Γι’ αὐτό καί ὁδήγησαν ἐσκεμμένα τήν πέμπτη ἀξιολόγηση σέ ἀδιέξοδο. Ἐκ τοῦ ἀποτελέσματος φαίνεται ὅτι τό σχέδιό τους πέτυχε ἀπολύτως: ὁ ἀριστερός Τσίπρας πέντε χρόνια μετά ἔχει ἤδη μεταλλαχθεῖ σέ σοσιαλδημοκράτη καί πανηγυρίζει γιά τή νίκη τοῦ σοσιαλιστῆ Σάντσεθ στήν Μαδρίτη, ἐνῶ ὁ Ἰγγλέσιας ἐστάλη ἀπό τόν ἱσπανικό λαό στά ἀζήτητα τῆς ἱστορίας. Ἴσως, ἄν εἶναι τυχερός, νά ἀποτελέσει τόν Καμμένο τῆς νέας κυβέρνησης. Δέ νομίζω, λοιπόν, πώς ὁ Ἀλέξης στενοχωριέται ἰδιαιτέρως γιά τήν τύχη τοῦ πάλαι ποτέ συντρόφου μέ τόν ὁποῖο ἔβγαινε μαζί στά προεκλογικά μπαλκόνια τοῦ 2015 γιά νά ἀπειλήσει τίς Βρυξέλλες μέ τό μέτωπο τοῦ νότου. Ὡς Πρωθυπουργός ἔχει ἀφήσει πρό πολλοῦ πίσω του αὐτή τήν Ἀριστερά. Τώρα, δέ, ἑτοιμάζεται νά ἀφήσει πίσω του καί τόν σύντροφο Μαδοῦρο γιά νά ἱκανοποιήσει τίς ΗΠΑ.
Καί ἄν μένει ἕνα δίδαγμα γιά τήν ἱστορία ἀπό τήν τύχη τῶν Ποδέμος, εἶναι πώς τελικά δέν πρέπει νά ὑποτιμᾶ κανείς τήν Εὐρώπη. Ἡ Εὐρώπη διαχειρίζεται τόν κίνδυνο μέ ὑπομονή καί στό τέλος συνήθως –ὄχι πάντα– τόν ἐξουδετερώνει. Ἐπισπεύδοντας τήν ἄνοδο ΣΥΡΙΖΑ στήν ἐξουσία καί ἐξευτελίζοντας τό πρῶτο ὀκτάμηνο τόν Τσίπρα, ἡ ΕΕ γλύτωσε ἀπό τούς Ποδέμος. Κόστισε λίγο ἀκριβά αὐτός ὁ λογαριασμός σέ μᾶς τούς Ἕλληνες, ἀλλά ἡ ἀλήθεια αὐτή εἶναι. Φθήνυνε, ἔτσι, ὁ λογαριασμός τῆς Ἱσπανίας γιά τούς Εὐρωπαίους! Ἄιντε θῦμα, ἄιντε ψώνιο, ἄιντε σύμβολο αἰώνιο!
