ΑΡΓΗΣΑΝ. Τό Σαββατοκύριακο ἔκαναν τήν ἐμφάνισή τους τά πρῶτα δημοσιεύματα (σέ δύο ἐφημερίδες) περί ἐπικείμενου ἀνασχηματισμοῦ τῆς Κυβέρνησης
Εἶναι μέν τό ἀγαπημένο θέμα ἡμῶν τῶν δημοσιογράφων, ἀνεξαρτήτως κομμάτων, ἀλλά ἄν δέν μᾶς κλείσει κάποιος καί τό μάτι δέν προχωρᾶμε. Ἐδῶ ὅπως φαίνεται, δέν συνέβη ἁπλῶς αὐτό. Ἔγινε στοχευμένη διαρροή ὀνομάτων ὑπουργῶν γιά τά ὁποῖα ὑπάρχει εὐαρέσκεια, ἀνοχή, δυσαρέσκεια.
Κατά τήν γνώμη μου:
Πρῶτον, εἶναι πολιτικό λάθος νά ἐκπέμπεται χωρίς νά διαψεύδεται τό μήνυμα ὅτι τέσσερεις μῆνες μετά τήν ἄνοδό της στήν ἐξουσία ἡ Κυβέρνηση ἔχει προβλήματα καί μελετᾶται ἡ ἀντικατάσταση ὑπουργῶν. Καί ἔτσι νά εἶναι, αὐτό δέ λέγεται. Γίνεται ὅπλο τῆς ἀντιπολίτευσης.
Δεύτερον, κατά τόν Κωνσταντῖνο Μητσοτάκη ἰσχύει ἡ θεωρία τῶν ἑξαμήνων. Ἕνας ὑπουργός χρειάζεται ἕξι μῆνες γιά νά καταλάβει τό ἀντικείμενό του καί ἕξι γιά νά ἀποδώσει. Ἄν ἀπό τούς τέσσερεις ἔχει τό μυαλό του στό τί γράφουν οἱ ἐφημερίδες, χαιρετίσματα. Θά κατεβάσει μολύβια, δέν θά ὑπογράφει τίποτε.
Τρίτον, εἶναι σωστό τό πρόγραμμα ἀξιολόγησης ὑπουργῶν «Μαζί» πού παρακολουθεῖ τήν ἀπόδοση τῶν ὑπουργῶν μέ βάση νομοθετικό ἔργο, στοχοθεσία, ἔκδοση ὑπουργικῶν ἀποφάσεων κ.λπ., ἀλλά δέν μπορεῖ νά εἶναι τό μόνο ἐργαλεῖο. Ἡ Κυβέρνηση δέν εἶναι ΙΟΒΕ. Οἱ δηλώσεις τῆς ὑφυπουργοῦ Μιχαηλίδου οἱ ὁποῖες παράγουν διαρκῶς πρόβλημα στήν Κυβέρνηση, προφανῶς δέν ἀξιολογοῦνται ἀπό τό «Μαζί». Ὁ τρόπος πού ξεσκέπασε ὁ ὑπουργός Ὑγείας Κικίλιας τό δίκτυο χορήγησης πιστοποιητικῶν χρηστῶν σέ ἐμπόρους ναρκωτικῶν ἀπό τό ΚΕΘΕΑ δέν μετρᾶται ἀπό τό σύστημα ἀξιολόγησης. Εἶναι ἐπιτυχία ὅμως.
Τέταρτον, ἐκτός ἀπό τούς ὑπουργούς πρίν γίνουν ἀλλαγές πρέπει νά ἀξιολογηθεῖ καί ὁ τρόπος λειτουργίας τῆς Κυβέρνησης, στήν ὁποία ἔχουν ἐνταχθεῖ οἱ ὑπουργοί. Συμφωνῶ ἀπολύτως μέ τό πρωθυπουργοκεντρικό ἡμιπροεδρικό σύστημα τῆς καγκελλαρίας πού θέλει τόν ὑπουργό ἐκτελεστή τῆς πολιτικῆς τοῦ Πρωθυπουργοῦ. Ἀρκεῖ ὅμως νά δίνει καί τά ἐλάχιστα περιθώρια ἀνάπτυξης πολιτικῆς σέ κάθε ὑπουργό, στό πλαίσιο τῆς κυβερνητικῆς πολιτικῆς πάντοτε. Πετυχημένοι δέν εἶναι μόνο οἱ πειθήνιοι ὑπουργοί. Πετυχημένοι εἶναι οἱ ὑπουργοί πού ἔχουν ἐλευθερία κινήσεων καί εἶναι αὐτόφωτοι.
Πέμπτον, ἡ Κυβέρνηση ἔχει αὐτή τήν στιγμή τά ἑξῆς χαρακτηριστικά: ἰσχυρό Πρωθυπουργό ὁ ὁποῖος δέν ἔχει κάνει μέχρι στιγμῆς λάθος καί καλή λειτουργία Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου. Μαξίμουμέ δύο ἰσχυρά κέντρα (Γεραπετρίτης, Δημητριάδης) καί συνεργάτες πρωθυπουργοῦ, οἱ ὁποῖοι προέρχονται ἀπό τό χῶρο τοῦ ἐκσυγχρονιστικοῦ κέντρου. Νεοδημοκράτες οὔτε γιά δεῖγμα. Μοντέλο λειτουργίας μέ ὑφυπουργούς (κυρίως ΠΑΣΟΚ ἀλλά καί μερικούς ΝΔ) οἱ ὁποῖοι σέ κάποιες περιπτώσεις εἶναι ἰσχυρότεροι ἀπό ὑπουργούς καί ἀναφέρονται ἀπ’ εὐθείας στό Μαξίμου. Τά βασικά στελέχη τῆς ΝΔ πλήν ἐξαιρέσεων δέν βρίσκονται στόν σκληρό πυρῆνα. Τέλος, χαρακτηριστικό τῆς παρούσας κυβέρνησης εἶναι πώς μέλη της ἀπό τόν χῶρο τοῦ κέντρου (οἱ προερχόμενοι ἀπό τό ΠΑΣΟΚ ἀποτελοῦν μετρημένα στό σύνολο τοῦ κράτους τό 30 τοῖς ἑκατό!) ἔδειξαν –σέ συγκεκριμένα γεγονότα– ὅτι δέν ἔχουν ἐπαφή μέ τά κοινωνικά ρεύματα τῆς Κεντροδεξιᾶς. Λογικό γιατί προέρχονται ἀπό ἄλλο πολιτικό χῶρο.
Ὁ ἀνασχηματισμός, λοιπόν, ὅταν γίνει θά κριθεῖ ἀπό τρεῖς παραμέτρους:
• τήν ἀπόδοση τῶν ὑπουργῶν, τεχνοκρατική καί πολιτική
• τό κλῖμα συντηρητικοποίησης τῆς κοινωνίας λόγω μεταναστευτικοῦ – Ἑλληνοτουρκικῶν καί ἄν ἡ φιλελεύθερη κυβέρνηση μέ κεντροαριστερά χαρακτηριστικά μπορεῖ νά τό ἐκφράσει
• τίς πολιτικές ἀνάγκες τῆς συγκυρίας πρίν ἤ μετά τίς προεδρικές ἐκλογές.
Θά χρειαστεῖ νά τηρηθοῦν ἰσορροπίες (εἰδικῶς ἄν εἶναι κεντροαριστερός ὁ Πρόεδρος) καί νά ἐξομαλυνθοῦν δυσαρέσκειες. Μέ ἄνοιγμα δεξιά. Στήν θέση τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀντί ἀχρείαστων διαρροῶν γιά τόν ἀνασχηματισμό, λοιπόν, θά τραβοῦσα στήν παροῦσα φάση τό αὐτάκι τῶν ἐπιτελῶν τῆς Πειραιῶς πού στά λογότυπα τοῦ συνεδρίου τοῦ Νοεμβρίου ἐξαφάνισαν τό ἔμβλημα τῆς ΝΔ. Ἡ παράταξη ἔχει ρίζες… Δέ λέω, νά καλλιεργήσουμε καί νέες ποικιλίες, ἀλλά χωρίς νά ξεχνᾶμε κάτω ἀπό ποιό δέντρο καθόμαστε, καί ποιές εἶναι οἱ ρίζες του.
