ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ τό ἀπόγευμα μίλησα σέ ἐκδήλωση τοῦ «Βιβλιόπολις» τῆς Καλαμάτας…
… στό Πνευματικό Κέντρο τῆς Πόλης, προσκεκλημένος τοῦ Σωτήρη Θεοδωρόπουλου καί τῆς Δήμητρας Δημοπούλου. Μαζί μέ τόν καθηγητή Μελέτη Μελετόπουλο καί τόν ἀναλυτή Διεθνοῦς Δικαίου Θόδωρο Κατσοῦφρο. Ἐξεπλάγην καί γιά τόν ἀριθμό τῶν πολιτῶν πού προσῆλθε νά μᾶς ἀκούσει καί γιά τήν διακομματική-διαταξική προέλευση τοῦ ἀκροατηρίου. Σήμερα περιορίζομαι νά σᾶς μεταφέρω ἕνα ἀπόσπασμα τῆς εἰσήγησής μου, μέ τήν ἐλπίδα νά τήν βρεῖτε ἐνδιαφέρουσα. Σέ ἑπόμενο σημείωμα, ὅμως, θά σταθῶ ἀναλυτικά στήν ταυτότητα τῶν ἀκροατηρίου. Τά πολιτικά συμπεράσματα εἶναι ἐντυπωσιακά. Ἡ ἄκρα ἀριστερά συνυπάρχει πλέον μέ τήν ἄκρα δεξιά καί οἱ νεοδημοκράτες μέ τούς συριζαίους. Γιά τήν ὥρα ὅμως, ἡ εἰσήγηση:
Ξεκίνησα, ἀγαπητοί φίλοι, τήν σημερινή μου ὁμιλία, μέ τήν συναισθηματική περιγραφή γιά τήν ἀνάγκη ἀπόδοσης τιμῆς στούς ἥρωες τῶν Ἰμίων, γιατί θεωρῶ ὅτι γιά νά νικήσουμε τόν ἀντίπαλο πού εἶναι ἐκεῖ ἔξω καί ἐπιβουλεύεται τήν κυριαρχία μας καί τήν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα, πρέπει προηγουμένως νά νικήσουμε τόν ἀντίπαλο, τόν ἐχθρό πού ἔχουμε μέσα μας.
Καί ὡς ἀντίπαλο ὀνομάζω τήν ἀπάθεια, τήν ἀδιαφορία, τήν καθολική ἔλλειψη ἀντίστασης πού παρατηρεῖται στήν χώρα μας ἀπέναντι στόν ὑβριδικό ψυχολογικό πόλεμο πού ἔχει ἐξαπολύσει ἡ Τουρκία στήν πατρίδα μας τά τελευταῖα τρία χρόνια.
Φοβοῦμαι πώς ὁ ἀντίπαλος εἶναι ἤδη ἐγκατεστημένος στό ἔδαφός μας καί δή στήν πρωτεύουσα. Ὄχι στά νησιά. Στήν πρωτεύουσα ἡ ψοφοδεής ἐλίτ τῆς ὁποίας συνιστᾶ ἄψογον στάσιν. Ἀπό ποῦ νά ἀρχίσω καί ποῦ νά τελειώσω! Ἀπό τό γεγονός ὅτι στά ραδιόφωνα μεταδίδεται αὐτές τίς μέρες διαφήμιση τοῦ Μεγάρου Μουσικῆς Ἀθηνῶν μας γιά τήν παράσταση τοῦ «Καφέ Ἀμάν Ἰνσταμπούλ» χωρίς κανείς νά σηκωθεῖ, νά διαμαρτυρηθεῖ καί νά φωνάξει «λάθος κύριοι, Κωνσταντινούπολη!»; Ἀπό τό γεγονός ὅτι στήν Δράμα τό Ὑπουργεῖο Πολιτισμοῦ ἀνακαινίζει τεμένη τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας ὅπως τό Σαντιρβάν Τζαμί, ἀλλά φέρνει γραφειοκρατικά προσκόμματα στήν ἀνακαίνιση ἱστορικῶν ναῶν; Ἀπό τό γεγονός ὅτι τήν Κυριακή θά κυκλοφορήσει ἐφημερίδα μέ ἔνθετο τήν βιογραφία τοῦ Κεμάλ Ἀτατούρκ; Ἀπό τό γεγονός ὅτι, χρόνια τώρα, τηλεοπτικοί δίαυλοι τῆς πατρίδας μας ἔχουν μεταβληθεῖ σέ ἐφαλτήρια γιά νά κάνει soft power ὁ Τοῦρκος Πρόεδρος;
Αὐτά μάλιστα εἶναι τά πλέον ἁπλά. Τά ὑβριδικά. Ὑπάρχουν καί πιό σύνθετα. Στό μεταναστευτικό ὁ Ἐρντογάν κάθε μέρα πραγματοποιεῖ ἕνα θερμό ἐπεισόδιο εἰς βάρος μας. Ἡ ἀθόρυβη εἰσβολή γίνεται σέ ὅλη τήν γραμμή τοῦ ἑλληνισμοῦ. Ἀπό τόν Βορρᾶ μέχρι τόν Νότο. Ἀπό τόν Ἕβρο ἕως τήν Κύπρο. Καί ἀντί ἑνωμένοι νά χαράξουμε πολιτική πού θά ταρακουνήσει τήν Εὐρώπη, ἀντί ἑνωμένοι νά χαράξουμε πολιτική πού θά ἀποκλείσει τό ἐνδεχόμενο νά γίνει ἡ Ἑλλάς τό 2030 χώρα ἡμιχριστιανική καί ἡμιμουσουλμανική, ἐμεῖς ἐδῶ –μέ εὐθύνη τῆς ψοφοδεοῦς ἐλίτ– διχαζόμαστε. Κάνουμε διαγωνισμό ποιός θά πρωτοκατηγορήσει τήν Ἑλλάδα, τόν ἑαυτό μας γιά κακομεταχείριση τῶν μεταναστῶν, γιά νά περάσουμε τίς ἐξετάσεις δουλείας στήν Ἑσπερία. Γιά νά τρίβουν τά χέρια τους οἱ Γερμανοί, οἱ Αὐστριακοί, οἱ Σκοπιανοί, οἱ Βούλγαροι, οἱ Ἰταλοί καί οἱ Ἱσπανοί μέ ἐμᾶς τούς ἀνόητους Ἕλληνες, πού ὅπως τό 2010 ἀποκαλούσαμε τούς ἑαυτούς μας διεφθαρμένους, σήμερα τούς λέμε …ρατσιστές.
Τήν ἴδια τακτική τῆς ἀψόγου στάσεως ἀκολουθοῦν τινές ἐξ τῶν πολιτικῶν μας ταγῶν. Τό καλοκαίρι ἡ συνήθης Κασσάνδρα τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ ἀρθρογράφησε ὑπέρ τῆς ἀνάγκης νά δώσουμε κάτι στούς Τούρκους γιά νά ἀποφύγουμε τήν σύγκρουση. Ἀκολούθησε ἄλλη Κασσάνδρα, τέκνο του, πού πρότεινε συνεκμετάλλευση. Δύο φορές μάλιστα. Ἀκολούθησε ἄλλη πού διοχέτευσε στόν Τύπο τήν ἄποψη, ὅτι πρέπει νά δώσουμε τήν ΑΟΖ τοῦ Καστελλορίζου γιά νά κερδίσουμε τήν ΑΟΖ τῆς Ρόδου καί τῆς Λέρου.
Ἀλλά γι’ αὐτό εἴμαστε ὅλοι ἐμεῖς ἐδῶ καί, βεβαίως, οἱ ποικιλώνυμες ἡγεσίες μας; Γιά νά ἀνοίγουμε χαρτιά πού πρέπει νά κρατᾶμε κρυφά πρίν κἄν καθίσουμε σέ τραπέζι διαπραγματεύσεων; Γιά νά διευκολύνουμε τούς συμμάχους νά ἀπέχουν τήν στιγμή τῆς κρίσεως ἀπό δίπλα μας δηλώνοντας ὅτι θά μείνουμε μόνοι μας;
Ὄχι, ἀγαπητοί φίλοι! Ἡ Ἑλλάς δέν εἶναι τελειωμένη ὅπως πολλοί πιστεύουν ἐπειδή ὑπάρχει ἀνισότης δυνάμεων. Δέν εἶναι τελειωμένη, ὑπό μία προϋπόθεση ὅμως: νά ξεριζώσουμε τήν ἧττα ἀπό μέσα μας. Νά μήν συνθηκολογήσουμε –ὅπως σωστά προειδοποίησε ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς. Νά μήν πᾶμε σέ μιά Χάγη ἤ σέ μιά διαιτησία πού θά γνωμοδοτήσει γιά τήν κυριαρχία στά νησιά μας, ὅπως σωστά προειδοποίησε ὁ Προκόπης Παυλόπουλος. Ἐάν αὐτό συμβεῖ, ἄν ξεριζώσουμε τήν ἧττα πού προσπαθοῦν οἱ ἐπιτήδειοι νά φυτέψουν στά μυαλά μας, τότε ὅσοι ὑποτιμοῦν τήν δύναμη τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ θά ζήσουν τήν ἐμπειρία νά δοῦν τό Αἰγαῖο νά γίνεται ὁ ὑγρός πολιτικός τάφος τους.
Ὅλα ὅμως ξεκινοῦν ἀπό τήν ψυχή. Ἀπό τήν ἀνάγκη νά μήν ἐκπέμπουμε ἀδυναμία. Βεβαίως δέν ἦρθα νά σᾶς πῶ ἐδῶ ὅτι τά πράγματα εἶναι εὔκολα. Ὁ Κώστας Καραμανλῆς, ἀπό τόν Ὀκτώβριο, προειδοποίησε ὅτι μέσα στό 2020 θά κληθοῦμε νά λάβουμε δύσκολες ἀποφάσεις. Μά καί ὁ Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πίσω ἀπό τίς γραμμές στόν διάλογο πού εἶχε μέ τόν Πρόεδρο Τράμπ καί ἀποκαλύψαμε στήν «Ἑστία», ἔστειλε τά μηνύματά του.
Κατ’ ἀρχάς ὁδηγούμαστε σέ ἕναν νέο κόσμο. Οἱ ἄριστες σχέσεις πού ἔχει ὁ Τράμπ μέ τούς Πούτιν καί Ἐρντογάν μέ ὁδηγεῖ στό συμπέρασμα ὅτι τά συμφέροντά μας στό μέλλον θά περνοῦν ἀπό αὐτό τό νέο 2+1 σχῆμα πού συγκροτεῖται ἀπέναντι στήν Κίνα. Ἡ περιοχή μας ἤδη διοικεῖται ἀπό δυόμισυ «χωροφύλακες»: ΗΠΑ, Ρωσσία, σύν τήν Τουρκία. Οἱ δύο τελευταῖες εἶναι στήν Συρία, στήν Λιβύη καί μελετοῦν γεωτρήσεις στήν Μεσόγειο! Στό μέλλον τά συμφέροντά μας θά κρίνονται περισσότερο στό συμμαχικό δίπολο Οὐάσιγκτων – Μόσχας, ἀντί τοῦ σκέτου Οὐάσιγκτων σήμερα.
Ὅποιος ἀμφιβάλλει δέν ἔχει παρά νά μελετήσει τήν εἰδησεογραφία. Ἡ Λιβύη παίχτηκε κατ’ ἀρχήν σέ Διάσκεψη στήν Μόσχα, τό Βερολῖνο ἀκολούθησε. Καί τό ἄσχημο γιά ἐμᾶς συνολικά ὡς πολιτικό σύστημα εἶναι ὅτι παίζουμε μέ τήν λάθος Ἀμερική. Σέ περιφερειακό καί εὐρωπαϊκό ἐπίπεδο ὁ Ἐρντογάν ἔχει καλύψει τό κενό μέ τήν ἀποχώρηση τῆς Ἑλλάδας ἀπό τά Βαλκάνια, τά μνημόνια ἔκλεισαν ὅλες τίς τράπεζές μας ἐκεῖ. Ὅσο γιά τήν Εὐρώπη. Τό 50% τῆς οἰκονομίας τῆς Γερμανίας στηρίζεται στίς ἐξαγωγές της πρός τήν Ρωσσία καί τήν Τουρκία.
Γεωπολιτικά τό σκηνικό εἶναι δύσκολο γιά ἐμᾶς ἀπό τρεῖς ἀκόμη παράγοντες:
– Ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ εὑρισκόμενη σέ τοξική προεκλογική ἐκστρατεία Ἀμερική θά παραμείνει ἀδιάφορη σέ ἕνα ἐπεισόδιο ἄν δέν τήν ταρακουνήσουμε.
– Ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ νέα ἡγεσία τῆς Κομμισσιόν εἶναι ἀδύναμη.
– Ἀπό τό γεγονός ὅτι ἡ Ρωσσία στέκεται στό πλευρό τῆς Τουρκίας γιά πρώτη φορά ἀπό τό 1911.
Ὅλα αὐτά, σέ συνδυασμό, προκαλοῦν στόν Ἐρντογάν πειρασμούς. Ἀκόμη καί ἡ καλύτερη στρατηγική ὅμως ἔχει κενά ἄν ὑποτιμᾶς τόν γείτονά σου. Μέ τήν προϋπόθεση βεβαίως ὅτι ἐσύ ἔχεις ἡγεσία ἀποφασισμένη νά παίξει ὅλα της τά χαρτιά.
Ἐρώτημα: Εἶναι ἕτοιμοι κάποιοι σέ Εὐρώπη – ΗΠΑ νά ὑποστοῦν τίς συνέπειες τῆς ἀδιαφορίας τους σέ περίπτωση πού ἐμεῖς ἀλλάξουμε γήπεδο ἀντιπαράθεσης; Τό 2015 ἡ Μέρκελ μᾶς κράτησε στό εὐρώ γιατί κατάλαβε ὅτι ἡ Ἑλλάς τῆς δραχμῆς θά ἔβαζε «μπουρλότο» στά Βαλκάνια.
Κατά μείζονα λόγο τό ἴδιο ἰσχύει καί τώρα. Ὅποιος ἔχει στό μυαλό του μιά ταπεινωμένη Ἑλλάδα ἄς γνωρίζει ὅτι ὁ πυλώνας σταθερότητας πού διαφημίζει ὁ κ. Πάυατ θά γκρεμιστεῖ, καί τίς συνέπειές τους θά τίς πληρώσουν ὅσοι μᾶς θεωροῦν δεδομένους. Δέν εἴμαστε δεδομένοι. Ἀντικειμενικά δέν εἴμαστε. Καί ἡ σύνοδος κορυφῆς τῆς ΕΕ εἶναι μία πρώτης τάξεως ἀφορμή γιά νά στείλουμε σαφές μήνυμα. Θέλετε νά «ξηλωθεῖ τό πουλόβερ» στά Βαλκάνια; Θέλετε νά ἀνοίξουν ὀρέξεις; Θέλετε νά φυσήξουν νέοι ἄνεμοι ἐθνικισμοῦ καί ἀλυτρωτισμοῦ;
Ὅλα ὅσα καταθέτω στό τραπέζι πρός προβληματισμό ἔχουν ἄξονα τήν διπλωματία. Ὄχι τά ὅπλα. Δέν θέλω, κανείς Ἕλλην δέν θέλει, νά ζήσουμε τό 2020 νέο 1922. Ἀλλά γιά νά μήν φθάσουμε ἐκεῖ ἀπαιτεῖται φρόνημα, ἀγαπητοί. Νά ξέρουν κάποιοι ὅτι εἴμαστε διατεθειμένοι ἄν χρειαστεῖ νά πάρουμε τό ρίσκο. Αὐτήν τήν φορά ὁ ἀέρας πρέπει νά πάρει ἄλλους. Ὄχι ἐμᾶς!
