Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Καραμανλῆς ὡς πρωθυπουργός δεχόταν τακτικά προσκλήσεις ἐπιχειρηματιῶν κυρίως ἀπό τόν χῶρο τῆς ναυτιλίας (Γουλανδρῆς, Νομικός) γιά σύντομα ταξίδια ἀναψυχῆς στό Αἰγαῖο μέ θαλαμηγούς τους.
Καί μάλιστα δέν τό κρατοῦσε κρυφό. Ἕως καί φωτογραφίες του ἀπό τό dec ἐδίδοντο στήν δημοσιότητα. Τό ἔκανε ὅμως μέ τήν ἄνεση τοῦ ἀνθρώπου πού ἐπέστρεφε στούς Ὠνάση – Μποδοσάκη βαλίτσες μέ χρήματα πού τοῦ ἔστελναν γιά τόν προεκλογικό του ἀγῶνα ὅπως ἀποκαλύπτει ὁ Τάκης Λαμπρίας στό βιβλίο του Καραμανλῆς ὁ φίλος. Τό ἔκανε ἐπίσης ὑπό τήν ἑξῆς αὐστηρή προϋπόθεση: ἡ πρόσκληση συμβόλιζε τήν ὑποταγή καί τόν σεβασμό τῆς οἰκονομικῆς στήν ἑκάστοτε πολιτική ἐξουσία.
Καί ἄλλοι κορυφαῖοι ξένοι ἡγέτες ἀνταποκρίνονταν σέ προσκλήσεις κορυφαίων Ἑλλήνων ἐπιχειρηματιῶν γιά τόν περίπλου τοῦ Αἰγαίου. Ἀρκεῖ νά θυμίσουμε ὅτι ὁ Πρόεδρος Μπούς ἐφιλοξενεῖτο κάθε καλοκαίρι σχεδόν στήν πολυτελῆ θαλαμηγό τῆς οἰκογένειας Λάτση. Καί παλαιότερα ὁ πρώην Πρωθυπουργός τῆς Βρεταννίας Οὐίνστων Τσῶρτσιλλ ἐφιλοξενεῖτο στήν «Χριστίνα» τοῦ Ὠνάση. Ὁ ὅρος «κότερο» ἄρχισε νά ἀποκτᾶ ἀρνητική φόρτιση στήν πατρίδα μας ὅταν ταυτίστηκε μέ τήν ἔννοια τή διαπλοκῆς. Ὅταν ἐπιχειρηματίες καλοῦσαν πολιτικούς στά σκάφη τους ὄχι γιά νά τούς δηλώσουν τήν ὑποταγή τους καί τόν σεβασμό τους σέ αὐτούς ἀλλά γιά νά ἐξασφαλίσουν τήν εὔνοιά τους σέ διαγωνισμούς τοῦ Δημοσίου. Ἀπό ἕνα σημεῖο καί μετά ἐπίσης γιά νά τούς …τυλίξουν σέ μιά κόλλα χαρτί. Γιά νά θαμπώσουν τόν πολιτικό καί νά τοῦ δηλώσουν τήν ὑπεροχή τοῦ πλούτου ἔναντι τῆς ψήφου. Αὐτό συνέβη κυρίως στήν ὀκταετία Σημίτη κατά τήν διάρκεια τῆς ὁποίας μέλη τοῦ ὑπουργικοῦ συμβουλίου τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ ἀπέκτησαν ἀνάρμοστες σχέσεις μέ τμῆμα τῆς κρατικοδίαιτης οἰκονομικῆς ἐλίτ τῆς χώρας. Εἰδικῶς μετά τίς ἐκλογές τοῦ 2000, θόρυβος μέγας προεκλήθη ἐξ ἀφορμῆς τοῦ γεγονότος ὅτι ὁ πρώην ὑπουργός Θεόδωρος Πάγκαλος ἐπιβιβάσθηκε στό σκάφος τοῦ ἐθνικοῦ μας προμηθευτῆ στήν Μύκονο.
Ἡ συζήτηση πού ἄρχισε γιά τό ταξίδι τοῦ Πρωθυπουργοῦ Ἀλέξη Τσίπρα μέ τό γιώτ τοῦ ἐπιχειρηματία Περικλῆ Παναγόπουλου ἔχει δύο ὄψεις: ἡ πρώτη καί ἀναμφισβήτητη ἀφορᾶ τό μέγα πολιτικό λάθος πού διέπραξε ὁ κ. Τσίπρας μέ βάση τόν δικό του κώδικα ἠθικῆς. Ὑποτίθεται πώς οἱ ἀριστεροί δέν δικαιοῦνται οὔτε τήν κουπαστή τέτοιων πολυτελῶν σκαφῶν νά ἀκουμπᾶνε, πόσω μᾶλλον νά ἐπιβιβάζονται σέ αὐτά. Εἴμαστε βέβαιοι πώς ἄν ὁ κ. Τσίπρας γύριζε πίσω τόν χρόνο δέν θά λάμβανε τήν ἴδια ἀπόφαση. Πάνω σέ δικό του λάθος οἰκοδομεῖ τήν κριτική της ἡ ἀντιπολίτευση. Ὁ ἴδιος τοποθέτησε τόν πῆχυ ψηλά, ὁ ἴδιος πέρασε ἀπό κάτω. Τό ἄν τήν φωτογραφία τήν διοχέτευσε στά ΜΜΕ κάποιος δυσαρεστημένος καμαρῶτος τῆς θαλαμηγοῦ, τυχόν πολιτικό πρόσωπο ἤ ἄλλος, παρέλκει νά τό συζητήσουμε. Μικράν ἀξία ἔχει. Ἡ οὐσία εἶναι μία: Ἦταν ἐκεῖ.
Ὑπάρχει ὅμως καί ἡ ἄλλη πτυχή σέ αὐτή τήν ὑπόθεση, ἡ ὁποία πρέπει νά διαχωριστεῖ ἀπό τό «σκάνδαλο» καί νά ἀναδειχθεῖ. Ἡ πτυχή πού ἀφορᾶ τόν ἀείμνηστο Περικλῆ Παναγόπουλο. Ἕναν ἐπιχειρηματία πού ποτέ δέν ἔδωσε δικαιώματα, ποτέ δέν προκάλεσε καί ποτέ δέν ταυτίστηκε μέ αὐτό πού ὀνομάζουμε διαπλοκή στήν πατρίδα μας. Μεγάλωσε ἐπιχειρηματικά μέ τίς δυνάμεις του. Ὁ τρόπος πού ὀργανώθηκε ὁ διάλογος γύρω ἀπό τήν περίφημη φωτογραφία θεωροῦμε πώς συνιστᾶ ἔν τινι μέτρω προσβολή στήν μνήμη του. Δέν ζήτησε ποτέ αὐτός ὁ ἄνθρωπος τίποτε ἀπό τήν ἐξουσία. Δέν βάσισε τήν ἀνάπτυξή του σέ ἐπιδοτήσεις. Ἀντιθέτως: Μέ σχέδιο, ὅραμα καί δικούς του πόρους κατάφερε νά κάνει τό Αἰγαῖο μέσω τῶν ὑπεσύγχρονων σκαφῶν πού δρομολόγησε νά μοιάζει μικρό καί προσιτό καί στόν τελευταῖο ἐπιβάτη τῆς ἀκτοπλοΐας. Τό αὐτό ἰσχύει καί γιά τό Ἰόνιο. Εἶναι ὕβρις, προσβολή στήν μνήμη τοῦ Περικλῆ Παναγόπουλου ὁ ὁποῖος ἔχαιρε γενικῆς ἐκτίμησης καί καθολικοῦ σεβασμοῦ στόν χῶρο τῆς ναυτιλίας νά παρουσιάζεται τό ταξίδι τοῦ πρωθυπουργοῦ ὡς συναλλαγή καί μάλιστα μέ κάποιον «ἐλίτ». Ὁ Παναγόπουλος τόν ὁποῖο ἔτυχε νά γνωρίσω καί νά συνομιλήσω ἐπ’ ὀλίγον, στό πλαίσιο κοινωνικῶν ἐκδηλώσεων, τρεῖς-τέσσερεις φορές τά τελευταῖα χρόνια, ἦταν πράγματι ἐλίτ. Ἀλλά ἄλλου εἴδους ἐλίτ. Ὄχι μέ τόν τρόπο πού τήν περιγράφει ἀπαξιωτικά ἡ Ἀριστερά.
Στήν θέση τῆς Κατερίνας-Ναυπλιώτου Παναγοπούλου θά ἑστιάζαμε στήν προσβολή τῆς μνήμης του, ὄχι σέ δικαιολογίες γιά τόν Τσίπρα πού θά ἔπρεπε νά ὑπερασπιστεῖ ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό του. Σέ τελική ἀνάλυση ὁ Παναγόπουλος κάλεσε. Δέν εἶναι δυνατόν νά ἀκοῦμε πολιτικούς πού δέν μποροῦσαν νά φθάσουν τόν «κ. Περικλῆ» οὔτε στό μικρό του δαχτυλάκι νά ἔχουν τό θράσος νά χαρακτηρίζουν «δῶρο» καί «ποινικό ἀδίκημα» τήν πρόσκληση Παναγόπουλου στόν Πρωθυπουργό. Τί νομίζουν κάποιοι ὅτι ἦταν ὁ ἀείμνηστος Παναγόπουλος; Κανένας …λιγούρης σάν καί δαύτους γιά νά κάνει δῶρα καί νά περιμένει ἀντίδωρα ἀπό τόν ἑκάστοτε πρωθυπουργό; Δέν διαβάζουν καλύτερα τήν βιογραφία του γιά νά μάθουν ἀπό ποῦ ξεκίνησε καί πῶς ἔφτασε ἐκεῖ πού ἔφτασε; Ντροπή!
Ὅπως ἐπίσης εἶναι ντροπή πώς κάποιοι ἤ κάποιες δέν τόλμησαν νά δώσουν τίς φωτογραφίες στήν δημοσιότητα ὅσο ζοῦσε ὁ Παναγόπουλος. Περίμεναν τήν ἀναχώρησή του ἀπό τόν μάταιο τοῦτο κόσμο, μέ πρόσχημα δικαιολογίες πού ἀκούω, γιά νά τίς πουλήσουν. Τί νά σκεφτοῦν ἄραγε κορυφαῖοι τῆς ναυτιλίας μας, οἱ ὁποῖοι δέν διαπλέκονται μέ τό δημόσιο μετά ἀπό τήν διαχείριση τῆς φωτογραφίας τοῦ Πρωθυπουργοῦ στό σκάφος Παναγόπουλου; Νά τολμήσουν νά καλέσουν στό μέλλον Ἕλληνα πρωθυπουργό στό σπίτι τους ἤ στό σκάφος τους ἤ μήπως ἡ ἰδιότητα τοῦ ἐπιχειρηματία στήν Ἑλλάδα ἀποτελεῖ ποινικό ἀδίκημα καί ὁ φέρων αὐτήν εἶναι ἐξ ὁρισμοῦ ὕποπτο πρόσωπο; Ἔχουμε χάσει τά λογικά μας, νομίζουμε.
Ὁ κ. Τσίπρας, ναί, εἶναι ὑπόλογος, ἀλλά ὄχι γιά διαπλοκή στήν περίπτωση αὐτή. Εἶναι ὑπόλογος ἔναντι τῶν συντρόφων του καί ἔναντι τῶν ψηφοφόρων του στήν Ἀριστερά γιά «μεγάλη ζωή». Οἱ ἴδιοι στόν ΣΥΡΙΖΑ ἔβαλαν ἐκεῖ ψηλά τόν πῆχυ, οἱ ἴδιοι τόν περνοῦν ἀπό κάτω. Νά προσέχουμε ὅμως, γιατί μέσα στήν σπουδή μας νά κάνουμε τήν αὐτονόητη κριτική στήν ἐξουσία πληγώνουμε καί σημαντικές προσωπικότητες τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας. Σέ τελευταία ἀνάλυση, ὁ Παναγόπουλος δέν ἦταν ποτέ ἀριστερός.
