ΠΟΛΥ δύσκολη ἰσορροπία ὑπηρέτησε χθές μέ τήν πρωτολογία του καί τήν δευτερολογία του στήν Βουλή ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τήν διάρκεια τῆς «Ὥρας τοῦ Πρωθυπουργοῦ»
Ἔπρεπε ἀνήμερα τῶν τεσσαρακοστῶν πέμπτων γενεθλίων τῆς ΝΔ νά ἱκανοποιήσει τόν σκληρό ἐκλογικό πυρῆνα τῆς δεξιᾶς παράταξης πού ἔχει μεγάλη εὐαισθησία γιά τό μεταναστευτικό χωρίς νά ἀπογοητεύσει τούς ξένους πρέσβεις, οἱ ὁποῖοι παρακολουθοῦσαν ἀπό τό κανάλι τῆς Βουλῆς τήν ἀπάντησή του στήν ἐρώτηση τοῦ Γιάνη Βαρουφάκη. Στά λόγια τό ἐπέτυχε, ἄν καί ἐμεῖς διακρίνουμε πώς ἀλλάζει σταδιακά τό κέντρο βάρους τῆς ΝΔ σέ ὅλα τά ζητήματα. Ἡ ΝΔ παραμένει δεξιά στά λόγια ἀλλά γίνεται κεντρώα στήν πράξη.
Πρίν ὑπεισέλθω στήν οὐσία τῆς λίαν ἐνδιαφέρουσας τοποθέτησης τοῦ Πρωθυπουργοῦ, εἰδικῶς τῆς δευτερολογίας του, δύο εἰσαγωγικές παρατηρήσεις. Ἡ πρώτη: Κίνηση τακτικῆς προφανῶς ὅτι ἐπέλεξε νά ἀπαντήσει στόν Γιάνη Βαρουφάκη, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τό ἄγχος τοῦ κ. Τσίπρα. Τόν «ψηλώνει». Κίνηση τακτικῆς, γιατί ἔρχονται κρίσιμες ψηφοφορίες γιά Σύνταγμα – Ψῆφο Ἀποδήμων – ἁπλή ἀναλογική. Ἡ δεύτερη: Ὁ Μητσοτάκης ὡς Πρωθυπουργός ἔχει πλέον ἄνεση καί ἀνακλαστικά ὅταν μιλᾶ ἐκτός κειμένου σέ δευτερολογία. Συμφωνεῖ-διαφωνεῖ κανείς μαζί του, δέν ἄφησε νά πέσει τίποτε κάτω. Δέν ἦταν ἔτσι στήν ἀντιπολίτευση. Βελτίωσις.
Ἐπί τῆς οὐσίας τώρα. Τολμῶ νά πῶ ὅτι Μητσοτάκης καί Βαρουφάκης φάνηκε νά διαφωνοῦν. Ἀλλά δέν διαφώνησαν ἐν τέλει. Ὁ Γιάνης ἀπευθυνόμενος στό ἀριστερό του ἀκροατήριο ἀλλά καί στά ξένα κέντρα μέ τά ὁποῖα βρίσκεται σέ ἀνοικτή γραμμή, ἐπιχειρηματολόγησε ὑπέρ τῶν ἀνοικτῶν συνόρων γιά ὅλους τούς κατατρεγμένους τῆς γῆς. Ὁ Πρωθυπουργός δέν ἀρνήθηκε ὅτι οἱ πρόσφυγες καί οἱ μετανάστες μποροῦν νά βοηθήσουν τήν ἑλληνική κοινωνία, ἀλλά ζήτησε ἡ ἔνταξή τους νά γίνει μέ προγραμματισμό καί κανόνες. Ὄχι ἄναρχα. Δέ νομίζω πώς ὁ κ. Βαρουφάκης θά διαφώνησε μέ τήν φράση Μητσοτάκη «οὔτε φράχτες θέλουμε, οὔτε τείχη, κανόνες θέλουμε». Περίπου προαναγγέλθηκε ἡ κατακρήμνισις τοῦ φράκτη τοῦ Ἕβρου. Οὔτε βεβαίως μπορεῖ νά διαφώνησε ὁ κ. Βαρουφάκης μέ τήν φράση Μητσοτάκη «Καί ἄν ἡ Εὐρώπη ἤ ἡ Ἑλλάδα θέλει νά κάνει μιά συγκεκριμένη πολιτική μεταναστευτική γιά νά ἐνισχύσει τό δημογραφικό της πρόβλημα, ἔχει τήν δυνατότητα νά τό κάνει, ἀλλά θά τό κάνει ὀργανωμένα καί μέ κανόνες.» Καί βεβαίως εἶναι ἀπολύτως βέβαιον ὅτι θά ἱκανοποιήθηκε ὁ Πρόεδρος τοῦ ΜέΡΑ25 μέ τήν διακήρυξη τοῦ Πρωθυπουργοῦ, ὅτι «εἶμαι περήφανος ὅταν πηγαίνω σέ παρελάσεις καί βλέπω μιά κοινωνία ἡ ὁποία μετατρέπεται σταδιακά (στά πρακτικά διορθώθηκε σέ “σιγά-σιγά”) σέ πολυπολιτισμική».
Στήν πραγματικότητα ὁ κ. Μητσοτάκης εἶπε μέ τόλμη στά γενέθλια τῆς ΝΔ πράγματα πού οὐδείς προκάτοχός του –σίγουρα ὄχι ὁ κ. Σαμαρᾶς– εἶπε ποτέ. Δέν θυμᾶμαι ἀρχηγό τῆς ΝΔ μετά τό 2009 νά ἔχει ἐπιχειρηματολογήσει τόσο ἀνοικτά ὑπέρ τοῦ –δικές του οἱ λέξεις– μπολιάσματος τῆς ἑλληνικῆς οἰκονομίας μέ πρόσφυγες καί τῆς ἐνσωμάτωσής τους στόν ἐθνικό κορμό, ὥστε νά ἀποτελέσει ἡ Ἑλλάς «τήν δεύτερη πατρίδα τους». Τό στρατήγημα Μητσοτάκη πού βρίσκεται στόν ἀντίποδα τῶν ἀπόψεων Σαμαρᾶ-Γεωργιάδη-Βορίδη ἀποτελεῖ διακήρυξη ἑνός κεκαλυμμένου γιά τήν ὥρα πολιτικοῦ φιλελευθερισμοῦ καί μετακίνησης πρός τό κέντρο. Εἶναι ὅμως τόσο διάσπαρτος στίς ὁμιλίες του καί τόσο καλά κρυμμένος ἀνάμεσα σέ κορῶνες γιά τόν διαχωρισμό προσφύγων-μεταναστῶν, γιά τήν σκληρή μεταναστευτική πολιτική τῆς Αὐστραλίας καί γιά τά προαναχωρησιακά κέντρα, πού ὁ παραδοσιακός ὀπαδός τῆς ΝΔ δυσκολεύεται νά τόν διακρίνει. Ἡ ἔνταση τῆς φωνῆς τοῦ Πρωθυπουργοῦ καί ἡ προσφυγή σέ μερικές δεξιές-συντηρητικές λέξεις κλειδιά κρύβουν τόν φιλελευθερισμό του. Αὐτοί πού πρέπει νά ἀκούσουν ὅμως ἀκοῦν. Τό Βερολῖνο «ἀκούει» ὅταν ὁ Πρωθυπουργός ἀναλύει τό σχέδιο ἐγκατάστασης προσφύγων στήν ἐπικράτεια. Ὁ Μακρόν «ἀκούει» ὅταν ὁ κ. Μητσοτάκης ζητεῖ τήν ἀναστολή τῆς Σένγκεν γιά τίς χῶρες τοῦ Βίζεγκραντ. Ἰδέα τοῦ Γάλλου Προέδρου εἶναι αὐτή. Τό μισοαπεκάλυψε ὁ Πρωθυπουργός στήν δευτερολογία του, ἀλλά ἔχω τήν ἐντύπωση πώς καί σέ αὐτό τό σημεῖο τά πρακτικά τῆς Βουλῆς… διορθώθηκαν λίγο. Ἡ Οὐάσιγκτων «ἀκούει» ὅταν Ἕλλην Πρωθυπουργός πρώτη φορά διακηρύσσει ὅτι ἡ Ἑλλάς γίνεται σταδιακά χώρα πολυπολιτισμική. Ἐάν γίνουν, μάλιστα, τά Θρησκευτικά προαιρετικά, λειτουργήσει τό τζαμί στήν Θεσσαλονίκη στό μπαϊράμ, μείνει ὁριστικά ἐκτός ἀπό τό 2021 ἡ Ἐκκλησία, συνεχιστεῖ ἡ ἑλληνοτουρκική προσέγγιση καί δοθεῖ πράσινο φῶς σέ Σκόπια – Ἀλβανία γιά τήν ΕΕ ἄνευ ἀνταλλαγμάτων γιά τήν μειονότητα τῆς Βορείου Ἠπείρου (ὅπως ἀπαιτεῖ ὁ Γερμανός πρέσβυς), ἰδού καί οἱ ἀποδείξεις.
Κάπως ἔτσι μετατρέπεται σταδιακά καί ἡ ΝΔ σέ ἕνα νέο κεντρῶο φιλελεύθερο κόμμα μέ ὀλίγη ἐσάνς πατριωτικῆς δεξιᾶς. Κόμμα βεβαίως διαφορετικό καί ἀπό αὐτό πού ἵδρυσε ὁ Κωνσταντῖνος Καραμανλῆς ἀλλά καί ἀπό αὐτό τοῦ ὁποίου ἡγήθηκε ἐπί ὀκταετία ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης. Κόμμα ἀπό τήν ἀρχή. Θά ἐπανέλθουμε γιά νά «ζωγραφίσουμε» καλύτερα τήν μεταβολή. Ἡ χθεσινή τοποθέτηση τοῦ κ. Μητσοτάκη ἦταν ἁπλῶς ἡ ἀφορμή.
