ΤΟ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ζευγάρι Τσίπρα – Καμμένου δέν ὁδηγεῖ μόνο σέ ἐνέργειες μειωτικές τοῦ κύρους τῆς χώρας καί τῶν συμφερόντων της διεθνῶς ἀλλά καί –παρά τίς κατά καιρούς θριαμβολογίες– σέ χειροτέρευση τῶν οἰκονομικῶν συνθηκῶν καί τῶν προοπτικῶν γιά ἄξια λόγου καί διατηρήσιμη ἀνάπτυξη.
Ἔχουμε καί παλαιότερα σημειώσει ὅτι στήν οἰκονομία ἔχουν μικρότερη σημασία οἱ προβλέψεις καί μεγαλύτερη οἱ ἀπολογισμοί. Ὁ θεωρούμενος, σέ γενικές γραμμές, ὡς σοβαρός καί ὑπεύθυνος σημερινός ὑπουργός Οἰκονομικῶν (κάτι πού ἰσχύει σέ σύγκριση μέ τόν προκάτοχό του) εἶχε προβλέψει ἐντός τοῦ 2017 ὅτι «σύντομα θά ἔχουμε περισσότερες ἐπενδύσεις ἀπό ὅσες θά μποροῦμε νά διαχειριστοῦμε». Ὁ πρωθυπουργός πανηγύριζε τόν Δεκέμβριο τοῦ 2017 ὅτι «τό 2018 θά εἶναι ἕνα ἔτος ὁρόσημο γιά τήν Ἑλλάδα καί τήν ἑλληνική οἰκονομία […] μέ τήν χώρα νά εἰσέρχεται στήν ἑπόμενη μέρα μέ ἰσχυρά ποσοστά ἀνάπτυξης». Ἄς δοῦμε τώρα τήν πραγματικότητα. Μετά τήν ὕφεση τῶν ἐτῶν 2015-2016 καί τήν ἀνεπαίσθητη ἀνάκαμψη τοῦ 2017 (πρόκειται γιά μία τριετία κατά τήν ὁποία ἡ παγκόσμια ἀλλά καί ἡ εὐρωπαϊκή οἰκονομία ἀναπτύσσονταν μέ ρυθμούς τῆς τάξεως τοῦ 3% ἐτησίως), ἡ πρόβλεψη γιά τήν αὔξηση τοῦ ἑλληνικοῦ ΑΕΠ στόν προϋπολογισμό τοῦ 2018 ἦταν 2,5%. Ἀπολογιστικά, στό πρῶτο τρίμηνο ἡ αὔξηση ἦταν 0,9% καί στό δεύτερο 0,2%, μέσος ὅρος 0,55%. Μέχρις ἐκεῖ «ἐκτινάχτηκε», προσώρας, τό ἐλατήριο τῆς οἰκονομίας. Τό γεγονός αὐτό δέν εἶναι τυχαῖο. Σύμφωνα μέ στοιχεῖα τῆς Eurostat, ἡ Ἑλλάδα τό 2017 ὑπῆρξε τελευταία (!) στήν προσέλκυση ἐπενδύσεων μεταξύ τῶν 28 χωρῶν τῆς Εὐρώπης. Ἡ συμμετοχή τῶν ἐπενδύσεων στό ΑΕΠ τῆς χώρας, ἀτυχῶς, ἦταν μόνο 11,7%. Ἑπόμενες χειρότερες ἐπιδόσεις σημείωσαν ἡ Πορτογαλία (16,2%), τό Ἡνωμένο Βασίλειο (16,7%) καί τό Λουξεμβοῦργο (17,2%). Τίς τρεῖς καλύτερες ἐπιδόσεις σημείωσαν ἡ Ἰρλανδία (31,8%), ἡ Σουηδία (24,9%) καί ἡ Τσεχία (24,7%). Ἐνδιαφέρον ἔχει ἡ σύγκριση μέ τρεῖς βαλκανικές χῶρες: Βουλγαρία (18,6%), Κροατία (19,6%), Ρουμανία (22,8%). Ἡ Ἑλλάδα θυμίζει ἕναν ἀσθμαίνοντα δρομέα ἀντοχῆς, ὁ ὁποῖος ἐκφράζει ἱκανοποίηση γιατί ἔχει καλύψει ὁρισμένους γύρους μέσα στό στάδιο καθ’ ὅν χρόνο οἱ συναγωνιστές του ἔχουν συμπληρώσει πολύ περισσότερους.
Ἡ πλήρης ἐπενδυτική ξηρασία ὀφείλεται, βεβαίως, στήν ὑπερφορολόγηση τῶν πάντων, κερδῶν, ἐργασίας, ἀκινήτων ἀλλά καί στήν ἔλλειψη ἀξιοπιστίας καί προβλεψιμότητας πού προκαλοῦν ἡ ἀνικανότητα, οἱ ἰδεοληψίες καί οἱ διαρκεῖς κυβερνητικές κυβιστήσεις. Ὑπό τίς συνθῆκες αὐτές ἐξακολουθεῖ ἡ φυγή νέων Ἑλλήνων ἐπιστημόνων στό ἐξωτερικό, ἡ ὁποία πιθανόν νά ἐνταθεῖ ὅσο συνεχίζεται ἡ παροῦσα καταστρεπτική πολιτική, καί μάλιστα τό μεταναστευτικό ρεῦμα ἐνδεχομένως νά ἀρχίσει νά κατευθύνεται καί πρός πρωτεύουσες βαλκανικῶν χωρῶν…
Τά ἀνωτέρω, σέ συνδυασμό μέ τίς ἐξαιρετικά δυσάρεστες δημογραφικές ἐξελίξεις, κατά τίς ὁποῖες ὁ πληθυσμός τῆς Ἑλλάδας σταθερά μειώνεται καί γηράσκει, δέν ἐπιτρέπουν περιθώρια αἰσιοδοξίας. Ὡς φαίνεται ἡ κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου θά ἀφήσει …καμένη γῆ, ὄχι μόνο στήν ἀνατολική καί στήν δυτική Ἀττική ἀλλά σαφῶς καί στήν οἰκονομία, στήν ἐξωτερική πολιτική, στήν ἀσφάλεια, στήν παιδεία καί στούς περισσότερους τομεῖς τῆς δημόσιας ζωῆς.
*Νομικός – Οἰκονομολόγος
email: [email protected]
