ΕΧΩ ΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙ τά ἐπιχειρήματα τῆς κυβερνητικῆς προπαγάνδας γιά τό Σκοπιανό. Σᾶς τά παρουσιάζω μετά τῶν ἀναγκαίων ἀπαντήσεων, βεβαίως.
1. «Καί τί θέλατε νά κάνουμε; Ἡ Ἑλλάς ἔχει ἀναγνωρίσει μέ Διεθνεῖς Συμφωνίες τό ὄνομα Μακεδονία ἀπό τό 1943, τώρα μᾶς ἔπιασε ὁ πόνος;». Ἀπάντηση: Ἡ πατρίδα μας ὑπέγραφε μέχρι τό 1991 συμφωνίες μέ τήν Γιουγκοσλαβία, τμῆμα τῆς ὁποίας ἦταν ἡ ἐπαρχία τῆς Μακεδονίας. Καί οἱ ἐπαρχίες, τότε, δέν εἶχαν διεθνῆ ὑπόσταση. Δέν ἦταν κράτη. Δέν ἐκπροσωποῦσαν Ἔθνη. Κράτος ἴσον, μέ βάση τό διεθνές δίκαιο, «ἔδαφος, ἐξουσία, λαός». Τό ἀληθές εἶναι ὅτι οἱ κομμουνιστές τοῦ Τίτο, ἰδεολογικοί προπάτορες τῶν σημερινῶν μεταλλαγμένων ἀριστερῶν, ἐπινόησαν τό ἰδεολόγημα τοῦ Μακεδονισμοῦ.
2. «Μά καί τό ὄνομα ΠΓΔΜ εἶναι σύνθετο καί περιέχει τόν ὅρο “Μακεδονία”. Τό ὄνομα τό ἔχουμε δώσει ἤδη!». Ἀπάντηση: Δέν εἶναι ἔτσι. Στό προσωρινό ὄνομα τῶν Σκοπίων ὑπάρχει ὁ ἐθνοτικός προσδιορισμός «Γιουγκο-σλαβική». Καί ἄν τό δώσαμε …γιατί νά τό ξαναδώσουμε;
3. «Μά καί ἡ μακεδονική γλῶσσα ἀναγνωρίστηκε τό 1977 σέ διάσκεψη τοῦ ΟΗΕ στήν Ἀθήνα ἐπί Καραμανλῆ». Ἀπάντηση. Πρῶτον, δέν εἶναι ἔτσι. Ἐκείνη ἡ διάσκεψη εἶχε θέμα τοπωνύμια-συντμήσεις. Ἀλλά καί νά ἦταν: Ἡ συμφωνία ἀφοροῦσε τήν Γιουγκοσλαβία. Τό κράτος τῶν Σκοπίων δέν διαδέχθηκε στό σύνολο –ἄρα στά δικαιώματα ἀπό διεθνεῖς συμφωνίες– τό κράτος τοῦ Τίτο. Ἄρα, ὅ,τι καί ἄν συμφωνήθηκε στήν Ἀθήνα ἀφοῦ δέν ὑποκαθιστᾶ τήν Γιουγκοσλαβική Ὁμοσπονδία στό σύνολό της, δέν τό ἀφορᾶ.
4. «Μά ἐμεῖς ἐφαρμόζουμε τήν πολιτική τοῦ Κώστα Καραμανλῆ στό Βουκουρέστι». Ἀπάντηση: Ὁ Καραμανλῆς στό Βουκουρέστι ἔβαλε βέτο, δέν προχώρησε σέ συμβιβασμό. Τό βέτο στήν εἴσοδο τῶν Σκοπίων στό ΝΑΤΟ τέθηκε ἐπειδή δέν εἶχε προηγηθεῖ ὁ συμβιβασμός. Τώρα μᾶς ζητοῦν νά ἄρουμε τό βέτο ἔναντι μιᾶς ὑποσχετικῆς 18μήνου γιά τό erga omnes, χωρίς νά εἶναι τελικός ὁ συμβιβασμός. Ἡ συμφωνία ἔπρεπε νά γίνει κυβέρνηση πρός κυβέρνηση. Τώρα τό ἕνα ἀντισυμβαλλόμενο μέρος εἶναι ἡ ἑλληνική Δημοκρατία καί τό ἄλλο εἶναι τό σκοπιανό κοινοβούλιο καί ὁ σκοπιανός λαός.
5. «Μά ἕως καί ἡ σχισματική Ἐκκλησία ἀπαρνήθηκε ἀρχικῶς τό ὄνομα Μακεδονία γιά νά ἐνταχθεῖ στούς κόλπους τοῦ Πατριαρχείου». Ἀπάντηση: Ναί, ἀλλά τήν ἀπαρνήθηκε μέ γεωπολιτικά κριτήρια. Ἐντάσσεται στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο τῆς Δύσης. Θετικό βεβαίως. Θά προτιμούσαμε ὅμως νά ἀπαρνεῖτο τό κράτος τῶν Σκοπίων τό ὄνομα Μακεδονία καί ἄς τό κρατοῦσε ἡ Ἐκκλησία πού δέν εἶναι κράτος. Ὄχι τό ἀνάποδο.
6. «Μά μέ τήν προκρινόμενη ὀνομασία ἐμεῖς προστατεύουμε τήν κληρονομιά τῆς Ἀρχαίας Μακεδονίας». Ἀπάντηση: Ὁ Δημητρώφ κατάλαβε ὅτι ἀναζητεῖ λύσεις γιά τήν ὀνομασία σέ λάθος αἰῶνα καί ἐγκατέλειψε τήν διεκδίκηση τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου. Ὁ ΣΥΡΙΖΑ ὄχι ἁπλῶς ἀδιαφόρησε ἀλλά οὔτε κἄν τήν Ἀμφίπολη στό ΕΣΠΑ δέν ἔχει ἐντάξει μέχρι τώρα.
7. Πᾶμε σέ λάθος συμφωνία. Δίνουμε ὄνομα, γλῶσσα, ταυτότητα καί αὐτοί δίνουν ἁπλῶς ὑποσχέσεις. Σέ 30 χρόνια ἀπό τώρα, ὅταν Βουλγαρία – Σκόπια θά ἐγείρουν ἀξιώσεις μέ ὅπλο αὐτή τήν συμφωνία, θά ζήσουμε οἱ Ἕλληνες τά ἐπίχειρα τοῦ συμβιβασμοῦ. Ἀλλά, ὡς γνωστόν, μετά τήν ἀπομάκρυνση ἐκ τοῦ ταμείου οὐδέν λάθος ἀναγνωρίζεται.
