Ἀπό τό ἀρχεῖο τῆς «Ἑστίας», 12 Μαρτίου 1919
-Λοιπόν! συνεπέρανεν ὁ τελεολόγος, ἀφοῦ ἀπήγγειλεν εὐλαβῶς τούς καταπληκτικούς ἀριθμούς τῶν θαυμάτων τῆς Γρίππης εἰς τάς Ἰνδίας. Ὅλα μᾶς πείθουν ὅτι ἡ Ἀνθρωπότης, κατά διαταγήν τοῦ μεγάλου ἀοράτου ἰατροῦ της, ὑπεβλήθη τήν φοράν αὐτήν, εἰς τήν θεραπαπείαν μιᾶς ἡρωϊκῆς ἀφαιμάξεως.
-Ὅλην λοιπόν αὐτήν τήν μεγάλην καταστροφήν τήν ὀνομάζετε ἁπλῶς ἀφαίμαξιν.
-Βεβαιότατα! Εἴδατε τί ἔγεινε κατά τά τελευταῖα ἔτη. Πόλεμοι, καταστροφαί, ἐπιδημίαι, μπολσεβικισμοί. Τό αἷμα ἐξακολουθεῖ νά ρέῃ ἀπό τάς φλέβας τῆς Ἀνθρωπότητος ἄφθονον, συνεχές, ἀκράτητον.
-Καί σᾶς φαίνεται ὅτι ἡ φρικτή αὐτή ἀφαίμαξις ὑπῆρξεν ἀναγκαία διά τήν ὑγείαν τῆς Ἀνθρωπότητος;
-Βεβαίως ὑπῆρξεν ἀναγκαία. Τίποτε δέν γίνεται εἰς τήν Φύσιν καί τήν Ζωήν, πού δέν εἶνε ἀπολύτως ἀναγκαῖον καί ἀπολύτως ἐνδεδειγμένον ἀπό ἀνωτέρας καί κραταιάς ἀνάγκας, τάς ὁποίας ἀγνοοῦμεν καί τάς ὁποίας δέν εἴμεθα εἰς θέσιν νά μαντεύσωμεν. Ἡ κατάστασις τοῦ ὀργανισμοῦ τῆς Ἀνθρωπότητος εἶχε καταντήσει, φαίνεται, μία κατάστασις πληθωρική. Καί τό αἷμά του, φαίνεται, εἶχε πλημμυρίσει ἀπό τοξίνας. Ἡ ἀφαίμαξις ἦτο ἐνδεδειγμένη.
-Ἔτσι ἐξηγεῖτε λοιπόν ἐσεῖς τούς πολέμους, τούς ἐμφυλίους σπαραγμούς, τάς ἐπιδημίας, τάς καταστροφάς;
-Πῶς θέλετε νά μήν τάς ἐξηγήσω ἔτσι; Ἐπανέρχονται κανονικῶς καί μέ μίαν θαυμαστήν τάξιν. Αἱ Θρησκεῖαι, ἡ Ἐπιστήμη, ἡ Φιλοσοφία κάμνουν ὅλα τά δυνατά τους διά νά καταργήσουν τήν παλαιάν καί ἡρωϊκήν αὐτήν θεραπείαν. Καί, ὅταν ἡ Ἀνθρωπότης ἀρχίζῃ νά ἔχῃ ζαλάδες, νά ὑποφέρῃ ἀπό δύσπνοιαν ἤ νά παραληρῇ εἰς τόν ὕπνον της, τῆς προσφέρουν διάφορα ἀνωφελῆ φάρμακα, ὑπό μορφήν ἐνέσεων ἤ καταποτίων. Τό ἀποτέλεσμα εἶνε μηδέν. Ἡ Φύσις γνωρίζει ποῖον εἶνε τό ἡρωικόν ἐμπειρικόν φάρμακον. Ἡ Ἐπιστήμη τῶν ἀνθρώπων καταγίνεται, ἐπί δεκάδας ἐτῶν, νά οἰκονομήσῃ σταγόνας αἵματος. Ἔρχεται ἡ Φύσις, ἁρπάζει τό νυστέρι της καί ἀφίνει τό αἷμα τῆς Ἀνθρωπότητος νά χυθῇ εἰς κρουνούς.
-Καί ὅμως, ἡ ἀφαίμαξις εἶνε μία παλαιά καί καταδικασμένη θεραπευτική μέθοδος, ἄν δέν ἀπατῶμαι.
-Ἔχετε λάθος. Ἐάν ἡ ἀφαίμαξις, λόγω μερικῶν ὑπερβολῶν, εἰς τό παρελθόν περιέπεσεν εἰς προσωρινήν ἀχρηστίαν, δέν ἔπαυσε ποτέ νά εἶνε μία σωτηρία μέθοδος. Καί ἡ νέα θεραπευτική ἀρχίζει νά ἐπανέρχεται εἰς αὐτήν, μέ νέαν καί ἀκλόνητον πίστιν.
-Δέν νομίζετε ὅμως ὅτι ἡ Ἀνθρωπότης ἦτο ἤδη ἀρκετά ἀναιμική, ὥστε νά ὑποστῇ τόν κλονισμόν τῆς καταπληκτικῆς αὐτῆς ἀφαιμάξεως;
-Αὐτό δέν ἔχει καμμίαν σημασίαν. Ἡ ἀναιμία ἠμπορεῖ νά θεραπευθῇ μέ τήν μέθοδον τῶν ἀφαιμάξεων, ὅπως καί μέ τήν μέθοδον τοῦ σιδήρου. Ἡ ἀφαίμαξις μαστιγώνει, ὅπως γνωρίζετε, τήν αἱματοποίησιν. Τό πτωχόν καί διεφθαρμένον αἷμα δίδει τήν θέσιν του εἰς ἕνα αἷμα πλουσιώτερον καί ὑγιέστερον. Ἀναμείνατε τό ἀποτέλεσμα!
-Ἀλλά, ὦ ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ἡ Ἀνθρωπότης ἔχει ὠχριάσει. Κλονίζεται εἰς τά πόδια της καί λιποθυμεῖ. Δέν τήν βλέπετε;
-Αὐτή εἶνε μία παροδική κατάστασις. Ὅταν τό νέον αἷμα κυκλοφορήσῃ εἰς τάς ἀρτηρίας της, θά σταθῇ λαμπρά εἰς τά πόδια της καί θά τήν ἰδῆτε ροδοκόκκινην, εὔθυμον καί δυνατήν ὅσον ποτέ. Ἀλλά διατί μελαγχολεῖτε;
-Μελαγχολῶ, διότι συλλογίζομαι ὅτι ἡ πτωχή Ἀνθρωπότης, ὕστερα ἀπό κάμποσον καιρόν, θά εὑρεθῇ πάλιν εἰς τήν ἀνάγκην νά ἐπαναλάβῃ τήν φρικτήν αὐτήν θεραπείαν της. Καί τά τέκνα μας θά παρευρεθοῦν εἰς νέαν ἀφαίμαξιν…
-Βεβαίως. Εἴχατε ποτέ τήν παραμικροτέραν ἀμφιβολίαν ὅτι δέν θά γείνῃ αὐτό ποῦ φοβεῖσθε;
-Ἀλλά ἡ Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν; Ὁ τελεολόγος ἀνεστέναξεν:
-Ἄχ! φίλε μου. Ἡ Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν εἶνε ἕνα ἔμπλαστρον. Γνωρίζετε τά θαυμάσια Ἀμερικανικά πόρους πλάστερς. Εἶνε μοναδικά διά μερικούς ἀθώους πόνους. Ἀλλά ποτέ ἕνας σοβαρός ἰατρός δέν ἐσκέφθη νά τά χρησιμοποιήσῃ διά μίαν σοβαράν θεραπείαν.
ΠΑΥΛΟΣ ΝΙΡΒΑΝΑΣ
