ΜΕΛΕΤΩ πάντοτε εἰς βάθος τίς ὁμιλίες τοῦ ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν Νίκου Κοτζιᾶ, γιατί ἡ πεῖρα μοῦ ἔχει δείξει ὅτι ἀκόμη καί οἱ πλέον «ἀδιάφορες» μπορεῖ νά κρύβουν κωδικοποιημένα μηνύματα.
Ἤ καί εἰδήσεις. Ἡ ὁμιλία πού ἐκφώνησε στήν Ρόδο στήν περιφερειακή συνάντηση κρατῶν τῆς Μεσογείου γιά τήν Ἀσφάλεια καί τήν Σταθερότητα ὁ κύριος ὑπουργός, ἦταν μακρά, φλύαρη –εὐχαρίστησε ἕως καί τούς διερμηνεῖς– ὡστόσο ἔκρυβε τρεῖς σημαντικές εἰδήσεις. Ἡ πρώτη εἶναι ἡ φιλοδοξία του νά συντονίσει ὅλα τά κράτη τῆς περιοχῆς γιά νά ἀναλάβει ἡ Ἑλλάς ρόλο μεσολάβησης στήν Μέση Ἀνατολή!
«Μεγαλοπιάνομαι» σχολίασε αὐτοκριτικά ὁ ἴδιος ὁ ὑπουργός, ἀλλά δέν τό εἶπε τυχαῖα. Στήν πραγματικότητα διεκδικεῖ γιά τήν χώρα καί τόν ἑαυτό του τόν ρόλο πού ὀνειρευόταν ὁ Γιῶργος Παπανδρέου. Τό ρόλο τοῦ …νταραβεριτζῆ, τοῦ μεσάζοντα, πού δρᾶ στήν περιοχή γιά λογαριασμό τῆς Δύσης. Γι’ αὐτό μεταξύ ἄλλων κλείνει ὅπως κλείνει ὅλα τά μέτωπα τῆς ἑλληνικῆς ἐξωτερικῆς πολιτικῆς στόν Βορρᾶ μέ Ἀλβανία – Σκόπια. Γιά νά εἶναι ἀξιόπιστος συνομιλητής μέ ὅλους καί ὄχι μέρος τοῦ προβλήματος. Γι’ αὐτό γλυκά-γλυκά σέ αὐτή τήν ἀθώα Σύνοδο τῆς Ρόδου πλασσάρει στά μέλη αὐτῆς τήν ἰδέα γιά «νέα δομή ἀσφάλειας στήν Ἀνατολική Μεσόγειο». Ἕνα μικρό ΝΑΤΟ ἔχει στό νοῦ του μέ συνένωση στρατιωτικῶν δυνάμεων γιά τήν φρούρηση τῶν κοιτασμάτων φυσικοῦ ἀερίου ἔναντι τῆς Τουρκίας. Τό ζήτημα εἶναι νά θυμᾶται ποιά κατάληξη εἶχε ὁ Γιῶργος ὅταν ἔκανε τόν ψυχογυιό τῶν μεγάλων δυνάμεων. Ἔχουν ἡμερομηνία λήξεως αὐτές οἱ ἀποστολές.
Ἡ δεύτερη ἐνδιαφέρουσα εἴδηση εἶναι ὅτι ὁ κύριος ὑπουργός κάλεσε στήν Σύνοδο τῆς Ρόδου καί τό Βιετνάμ. Γιατί τό Βιετνάμ; Γιατί ὅπως ἐξήγησε μοιάζει πολύ μέ τήν γεωγραφία στήν Ἀνατολική Μεσόγειο καί ἀντιμετωπίζει θέματα συναφῆ μέ τά δικά μας, εἰδικά εἰς ὅ,τι ἀφορᾶ τήν ΑΟΖ καί τήν ὁριοθέτηση τῶν θαλασσίων ζωνῶν. Ἐλπίζω τό …ἀντίστοιχο «Καστελλόριζο» τοῦ Βιετνάμ νά μήν ἔχει περιορισμένη ἐπήρεια στήν διαμόρφωση τῆς ΑΟΖ τῆς ἐκεῖ περιοχῆς. Διότι ἄν ἔχει μπορεῖ τό παράδειγμά του νά χρησιμοποιηθεῖ γιά νά χαθεῖ διά παντός ἡ ἐπήρεια καί τοῦ δικοῦ μας Καστελλορίζου. Θά ἦταν «ὡραιότατη» ἐξέλιξη. Χαρίζεις τόν ὅρο «Μακεδόνες» στούς Σκοπιανούς, «χαρίζεις» τόν ὅρο Βόρειος Ἤπειρος στούς Ἀλβανούς, κλείνεις «πατριωτικά» καί τό θέμα τοῦ Καστελλορίζου (ἀφοῦ προηγουμένως ἔχεις ἐπεκτείνει ἐνδόξως τά χωρικά σου ὕδατα στά 12 μίλια σέ ἄλλες περιοχές) καί ἀνακηρύσσεσαι αὐτοδικαίως ἡ χώρα τῶν συμμάχων στήν εὐρύτερη περιοχή.
Ἡ τρίτη εἴδηση ἦταν ἡ αἰφνιδιαστική ἀναφορά τοῦ κυρίου ὑπουργοῦ στούς «βορειομακεδόνες» γείτονες. Ἀντί «Μακεδόνες», πού εἶπε ὁ Ζάεφ στούς Ψαράδες καί μᾶς ἐξευτέλισε.
Γιά πολλά μπορεῖ κανείς νά κατηγορήσει τόν κύριο ὑπουργό, ὄχι ὅμως πώς δέν διαθέτει πολιτικό ἔνστικτο. Οἱ ἀπόρρητες δημοσκοπήσεις πού ἐπικαλέστηκε γιά τήν δῆθεν ἀποδοχή τῆς συμφωνίας περιεῖχαν ἕνα ἐνδιαφέρον εὕρημα πού μᾶς ἔκρυψε: οἱ Ἕλληνες ἐνοχλήθηκαν περισσότερο ἀπό τήν παραχώρηση τοῦ ὅρου «Μακεδόνας», ἀκόμη καί ἀπό αὐτή τήν παραχώρηση τοῦ ὅρου «Μακεδονία»! «Τρώει» πολύ ξύλο ὁ ΣΥΡΙΖΑ στίς δημοσκοπήσεις ἐπειδή ἀναγνώρισε «μακεδονικό ἔθνος». Ὁ Καραμανλῆς πού τόν κατηγοροῦσαν ὅτι δέν μιλάει εἶχε μιλήσει πρῶτος καί ἐγκαίρως μέ δήλωση σέ κυριακάτικη ἐφημερίδα τόν Μάρτιο. Εἶχε μιλήσει καί εἶχε προειδοποιήσει τήν Κυβέρνηση νά μήν δεχθεῖ «μακεδονικό ἔθνος». Τώρα ὁ κύριος Κοτζιᾶς ἀνακαλύπτει ὅτι ἡ ἀποδοχή ὕπαρξης «μακεδονικῆς ἐθνότητας» εἶναι ἡ ἀχίλλειος πτέρνα τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καί τρέχει νά τήν ἀποποιηθεῖ υἱοθετώντας τόν ὅρο «βορειομακεδόνες». Θά μποροῦσε νά τόν ρωτήσει κανείς γιατί τό ἀνακάλυψε τώρα, μάταιος κόπος ὅμως. Ἡ διμερής συμφωνία Κοτζιᾶ – Δημητρώφ εἶναι κατ’ οὐσίαν τό πακέτο ἰδεῶν Νίμιτς καί λοιπῶν δυνάμεων πού τοῦ ἐδόθη τόν περασμένο Φεβρουάριο. Ὅλα ἦταν προαπαποφασισμένα καί ὑπολογισμένα. Ὅλα ἐκτός ἀπό τήν ἀντίδραση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Νά δῶ τώρα ἄν γίνεται νά τροποποιηθεῖ ἡ συμφωνία στό σημεῖο αὐτό. Διότι νά «τροποποποιηθεῖ» ἡ ἀντίδραση τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, δύσκολο.
