TΟ ΒΕΤΟ Καραμανλῆ στό Βουκουρέστι γιά τό Σκοπιανό ἔδωσε στρατηγικό πλεονέκτημα στίς ἑπόμενες ἑλληνικές κυβερνήσεις, καθώς ἀνάγκασε τούς γείτονες νά καθίσουν ξανά στό τραπέζι τῶν διαπραγματεύσεων καί νά συζητήσουν μαζί μας γιά τήν λύση.
Δυστυχῶς αὐτό τό στρατηγικό πλεονέκτημα ὁ Τσίπρας τό …πέταξε στήν θάλασσα μέ τήν Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν καί ἄς κομπάζει ὅτι πρόκειται περί «διπλωματικοῦ ἀριστουργήματος», τάχα μου δῆθεν. Ὁ Καραμανλῆς τοῦ τό εἶπε ξεκάθαρα μέ τήν δήλωσή του: «Ἔδειξες ἀδικαιολόγητη βιασύνη». Τό Σκοπιανό δέν εἶναι τό μόνο ἐθνικό θέμα τό ὁποῖο παρέδωσε ὁ Καραμανλῆς στούς διαδόχους του στήν πρωθυπουργία, μέ στρατηγικό πλεονέκτημα ἔναντι τῶν λοιπῶν ἐνδιαφερομένων.
Εἶναι καί τό Κυπριακό. Ἄν ἡ Δύση στό σύνολό της καί ἡ Ἑλλάς εἰδικώτερα ἔχουν σήμερα τό πάνω χέρι ἀπέναντι στήν Τουρκία στό ζήτημα τῆς διαχείρισης τοῦ ἐνεργειακοῦ πλούτου τῆς Ἀνατολικῆς Μεσογείου, καί ἄν ἡ ἀμερικανική ExxonMobil, ἡ γαλλική Total καί ἡ ἰταλική ΕΝΙ ἐρευνοῦν στήν κυπριακή ΑΟΖ χωρίς Τοῦρκο συνέταιρο, αὐτό ὀφείλεται ἐπίσης στόν πρώην Πρωθυπουργό καί στόν ἀείμνηστο Κύπριο Πρόεδρο Τάσσο Παπαδόπουλο, οἱ ὁποῖοι ἀρνήθηκαν νά συμμορφωθοῦν μέ τίς ὑποδείξεις τῶν δυτικῶν ρεαλιστῶν. Ἐκείνων τῶν προθύμων πού χαρακτήριζαν τό σχέδιο Ἀννάν ὡς «τήν τελευταία εὐκαιρία», ἐνῶ ἐπρόκειτο γιά τήν ταφόπλακα τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἐάν ὁ «Τασσούιν», ὅπως τόν ὀνόμαζαν εἰρωνικά τότε οἱ γνωστές μισθωμένες ἀθηναϊκές πέννες, δέν ἔλεγε τό ἱστορικό «Παρέλαβα κράτος, δέν θά παραδώσω κοινότητα» καί ὑπέκυπτε στούς ξένους, σήμερα ὁ Ἀναστασιάδης δέν θά εἶχε τήν πολυτέλεια νά ἀνακοινώνει τά εὑρήματα στό κοίτασμα «Γλαῦκος». (Παρά τήν συμπάθειά μου στόν Πρόεδρο Κληρίδη, τόν ὁποῖο ἐγνώρισα, τό κοίτασμα θά ἔπρεπε νά ὀνομάζεται «Τάσσος».) Μέ λύπη μου παρατηρῶ, ὡστόσο, ὅτι καί αὐτό τό πλεονέκτημα τῆς Κύπρου ὁ Τσίπρας, οἱ ὑπουργοί του, νῦν καί πρώην, καί οἱ βουλευτές του εἶναι ἕτοιμοι νά τό πετάξουν ἐπίσης στήν θάλασσα. Συμπεριφέρονται σά νά μήν θέλουν νά διαπραγματευτοῦν ἔχοντας τό πάνω χέρι. Μή νομίσετε βεβαίως ὅτι τό θέμα μου εἶναι ὁ βουλευτής Δωδεκανήσων Καματερός, πού ζητᾶ «Πρέσπες καί στό Αἰγαῖο» οὔτε ὁ βουλευτής Δράμας Καραγιαννίδης, ὁ ὁποῖος ἀπαντώντας στόν Τοῦρκο πού «ἔπτυσε» τούς Κυπρίους μέσα στήν Βουλή ζήτησε… «ἔντιμο συμβιβασμό». Αὐτοί τόσα ξέρουν τόσα λένε. Ἀλλά ὁ πρώην ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Νῖκος Κοτζιᾶς, ὁ ὁποῖος στάθηκε ὑπεύθυνα στό Κράν Μοντανά; Ὁ Πρόεδρος τῆς Κοινοβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς Ἐξωτερικῶν Σχέσεων Κώστας Δουζίνας; Αὐτοί, δέν δικαιολογοῦνται μέ τίποτε! Ὁ ἀγγλοσπουδασμένος κ. Δουζίνας ὑποστήριξε στήν Βουλή ὅτι στήν Κύπρο ζοῦν «δύο λαοί». Προσοχή, ἐπαναλαμβάνω: «Λαοί!». Ὄχι Ἑλληνοκύπριοι καί Τουρκοκύπριοι. Καί προσέθεσε ὅτι «οἱ δύο λαοί δέν ἔχουν νά χωρίσουν κάτι, οἱ πολιτικές ἐξουσίες ἔχουν». Προσοχή, ἐπαναλαμβάνω: «Ἐξουσίες». «Ἐξουσία» ὁ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας. «Ἐξουσία» καί ὁ ἡγέτης τοῦ ψευδοκράτους στό ὁποῖο σταθμεύει ὁ Ἀττίλας!
Μοῦ εἶναι δύσκολο νά συγκρατηθῶ αὐτήν τήν φορά! Θά τό θέσω ὑπό τύπο ἐρωτήματος: Μήπως εἶστε προδότες, κύριοι, μέ αὐτά πού λέτε; Διαλέξτε! Ἤ προδότες ἤ βλᾶκες. Κάτι εἶστε πάντως. Προσωπικά προτιμῶ τό δεύτερο: Βλᾶκες. «Ἔνοχοι προδοσίας βλακείας», ὅπως εἶπε καί ὁ Λεβέντης. Βλέπουν στήν Λευκωσία, στό Προεδρικό Μέγαρο, τό βίντεο μέ τίς δηλώσεις του καί τραβᾶνε τά μαλλιά τους. Γιά νά μήν σταθῶ στήν ἄλλη «ἐκτροπή» τοῦ καθηγητῆ Δουζίνα –ὁ ὁποῖος σημειωτέον μοῦ εἶναι ἰδιαίτερα συμπαθής γιά τό κόσμιο ὕφος του στά πάνελ καί τήν ἐπιστημονική του πληρότητα: Νά ὁμιλεῖ ἀγγλικά μέσα στήν αἴθουσα τῆς ἑλληνικῆς Γερουσίας στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο!!! Ἐξίσου ἐντυπωσιάζομαι μέ τόν Νῖκο Κοτζιᾶ καί ὅσα φέρεται ὅτι εἶπε γιά τό Κυπριακό στούς Δελφούς. Ἄν πράγματι συνέστησε νά μήν εἴμαστε «μοναχοφάηδες» μέ τόν ἐνεργειακό πλοῦτο, ἄν μίλησε γιά τουρκική ΑΟΖ καί ἄν ἄφησε ὑπαινιγμούς γιά περιορισμένη ἐπήρεια τοῦ Καστελλόριζου στήν ἑλληνική ΑΟΖ, εἰλικρινά «πέφτω» ἀπό τά σύννεφα. Γνωρίζω ὅτι στό παρελθόν, κατά τήν διάρκεια τηλεοπτικῆς ἐκπομπῆς, ὁ κ. Κοτζιᾶς διατύπωσε μιά περίεργη θεωρία γιά τήν ΑΟΖ τοῦ Καστελλόριζου, ὡστόσο ἐπειδή εἶναι ὑπεύθυνος παρακάλεσε καί δέν μεταδόθηκε τό τμῆμα αὐτό τῶν δηλώσεών του. Σεβάστηκα τό off the record καί γιά ἐθνικούς λόγους δέν ἀποκάλυψα ποτέ τό «ἀτύχημά» του. Τώρα, τί τόν ἔπιασε; Νέος διαγωνισμός μέ τόν Τσίπρα γιά τό ποιός εἶναι ὁ πλέον φιλοδυτικός κρύβεται πίσω ἀπό αὐτό;
Εἰλικρινά, στενοχωροῦμαι καί πού ἀναγκάζομαι νά γράψω αὐτές τίς γραμμές, γιατί γνωρίζω τόν ἄνδρα, τόν σέβομαι καί τόν ἐκτιμῶ. Τά γεγονότα ὅμως εἶναι ἐδῶ καί εἶναι ξεροκέφαλα. Καί μέ κάνουν νά διερωτῶμαι: Εἶναι δυνατόν ὁ ἄνθρωπος πού ἔβαλε στό τραπέζι τήν ἀποχώρηση τοῦ Ἀττίλα ὡς προαπαιτούμενο γιά τήν ἐπίλυση τοῦ Κυπριακοῦ νά ἐγκαταλείπει πάγιες ἐθνικές θέσεις; Βεβαίως, δέν ἀντιλέγω. Σέ κάθε διαπραγμάτευση κάθε πλευρά ἔχει τά δίκια της, μικρά καί μεγάλα. Ἀλλά, διάβολε, δέν εἶναι δουλειά τῶν Ἑλλήνων πολιτικῶν νά δίνουν τό δίκιο στό ἄλλο μέρος. Ποιός ἔδωσε δίκιο σέ ἐμᾶς γιά νά τοῦ δώσουμε ἐμεῖς; Δικιά τους δουλειά εἶναι νά ὑπερασπίζονται τό δικό μας δίκαιο, τό δίκαιο τοῦ ἔθνους μας. Ἐάν ἀπό τήν ἀρχή τῆς νέας διαπραγμάτευσης μπαίνουμε στήν διαδικασία νά λέμε μόνοι πώς πρέπει νά τά μοιράσουμε ὅλα καί πώς στήν Κύπρο ὑπάρχουν λαοί, τότε δέν χρειάζεται νά κάνουν κάτι οἱ Τοῦρκοι: Δουλεύουμε ἐμεῖς γι’ αὐτούς. Τούς χαρίζουμε τό στρατηγικό πλεονέκτημα καί στήν Κύπρο καί στό Αἰγαῖο. Δέν ξέρω ἄν αὐτό ὀνομάζεται προδοσία, σίγουρα ὅμως δέν ὀνομάζεται πλειοδοσία.
Κάτι τελευταῖο: Νά ἔχουμε πάντα στό πίσω μέρος τοῦ μυαλοῦ μας ὅτι ὁ Ἑλληνισμός διαθέτει στρατηγικό βάθος λόγω τῆς Κύπρου. Νά μήν ξεχνᾶμε τέλος –οἱ ἀνιστόρητοι τοῦ ΣΥΡΙΖΑ– πώς αὐτές οἱ ἄστοχες δηλώσεις ἔγιναν τήν ἡμέρα τῆς ἐπετείου τοῦ θανάτου τοῦ ἀγωνιστῆ τῆς ἀνεξαρτησίας Γρηγόρη Αὐξεντίου, τόν ὁποῖο οἱ Ἄγγλοι ἔκαψαν ζωντανό. Δέν κάηκε γιά κάτι τέτοιους τύπους ὁ Αὐξεντίου. Λυποῦμαι, ἀλλά πρέπει νά τό πῶ.
