ΠΑΡΑΤΗΡΩ τήν πανικόβλητη γραμμή τοῦ ΣΥΡΙΖΑ γιά τό Μακεδονικό ἀπό χθές καί δέν παύω νά ἐντυπωσιάζομαι.
Τά ἐπιχειρήματά τους προορίζονται γιά συνδικαλιστές ἤ ἀνιστόρητους, ὄχι γιά νοήμονες Ἕλληνες. Τούς ἐνοχλεῖ πού ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης χαρακτήρισε τόν ὑπουργό Ἐξωτερικῶν «ὑπερασπιστή συμφερόντων τῶν Σκοπίων». Τούς ἐνοχλεῖ πού ἡ ΝΔ θέτει θέμα Μακεδονικοῦ Ἔθνους. Τούς ἐνοχλεῖ πού ἡ ΝΔ θέτει θέμα Μακεδονικῆς γλώσσας. Τούς ἐνοχλεῖ πού ζητεῖ ἑνιαία καί ἀδιαίρετη ὀνομασία. Προφανῶς συμβιβάζονται καί μέ λιγότερα. Προφανῶς ἐν ὄψει τοῦ γεγονότος νά παραδώσουν τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας ἀναζητοῦν ἄλλοθι στήν παράταξη πού δέν τό παρέδωσε ποτέ μέ ὑπογραφή σέ κείμενο διεθνοῦς συμφωνίας. Γιά κάποιους οἱ ὁποῖοι παρακολουθοῦν διαχρονικά τίς θέσεις τῆς ΝΔ ἀσφαλῶς δέν ὑπάρχει κάτι νέο. Ὅ,τι ἔλεγε, λέει. Στήν γραμμή τοῦ Βουκουρεστίου βρίσκεται. Στούς λωτοφάγους ἁπλῶς θυμίζουμε καί ἐπισημαίνουμε τό ἑξῆς:
Πρῶτον, ἡ προϋπόθεση γιά τό Μακεδονικό Ἔθνος ἔχει τεθεῖ ἀπό τό 2008. Λίγο πρίν τό βέτο ὁ Πρωθυπουργός τῶν Σκοπίων Νίκολα Γκρούεφσκυ ἔστειλε ἐπιστολή στόν ὁμόλογό του Κώστα Καραμανλῆ μέ τήν ὁποία ἀπαιτοῦσε νά ἀναγνωρίσει ἡ Ἑλλάς «μακεδονικό ἔθνος» καί «μακεδονική μειονότητα» στό ἔδαφός της γιά νά μπεῖ σέ συζήτηση. Ἡ ἀπάντηση τοῦ Μακεδόνα Ἕλληνα πρωθυπουργοῦ ἦταν ἡ ἀναμενόμενη: Ὄχι. Τήν θέση του αὐτή, ὅτι δέν νοεῖται ἀναγνώριση μακεδονικοῦ ἔθνους, ὑπενθύμισε ὁ πρώην πρωθυπουργός μέ δήλωσή του πρό τριμήνου στήν ἐφημερίδα «Real News». Ἡ θέση αὐτή πού εἶναι καί ἐπίσημη θέση τῆς ΝΔ ἀπέχει παρασάγγας ἀπό τήν θέση πού ἐξέφρασε ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν στήν ΕΡΤ περί ἐλεύθερου αὐτοπροσδιορισμοῦ τῶν Μακεδόνων. Τί δέν καταλαβαίνουν στόν ΣΥΡΙΖΑ;
Δεύτερον, γιά τήν μακεδονική γλῶσσα. Τά ἐπιχειρήματα τοῦ ΥΠΕΞ κατερρίφθησαν ἀπό τόν καθηγητή Μπαμπινιώτη. Ἀλλά ἄς ποῦμε ὅτι ἴσχυαν καί ὅτι ἡ Ἑλλάς ἀναγνώρισε μακεδονική γλῶσσα στήν Ἑνιαία Γιουγκοσλαβία τό 1977. Ὅσο εἴμαστε σέ θέση νά παρακολουθοῦμε, ποτέ μά ποτέ, μά ποτέ, δέν ἐπικαλέστηκε Σκοπιανός ἀξιωματοῦχος τό ἐπιχείρημα γιά τήν διάσκεψη τοῦ ΟΗΕ τό 1977. Τό προβάλλει ὅμως μονίμως τό ἡμέτερο Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Ἀπό πότε σέ μιά διεθνῆ διαπραγμάτευση Ἕλληνες διπλωμάτες στό ἀνώτατο ἐπίπεδο διευκολύνουν-ὁπλίζουν μέ ἐπιχειρήματα τόν ἀντίπαλο συνομιλητή; Αὐτή εἶναι ἡ δουλειά τους; Ξεχνοῦν ποιά φανέλλα φοροῦν;
Τρίτον, προφανῶς καί ἡ λύση πρέπει νά εἶναι ἑνιαία καί ἀδιαίρετη. Βουκουρέστι σημαίνει πλήρης συμβιβασμός πρίν ἀπό τό εἰσιτήριο γιά τό ΝΑΤΟ. Ὄχι πρῶτα εἰσιτήριο καί μετά συμβιβασμός σέ δόσεις!
Τώρα, ἐπί τῶν κατηγοριῶν κατά Κοτζιᾶ περί μειοδοσίας. Προφανῶς καί δέν συμφωνῶ μέ αὐτή τήν ρητορεία. Ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν διαπραγματεύεται μία κακή συμφωνία μέ ὅρους 20ετίας, ὡστόσο εἶναι ἀπό τούς λίγους στόν ΣΥΡΙΖΑ πού τολμᾶ νά λέει τίς ἀπαγορευμένες λέξεις γιά τήν Ἀριστερά «πατρίδα» καί «ἔθνος». Γι’ αὐτό καί δέν εἶναι ἀρεστός σέ συνιστῶσες. Ἀπό τήν ἄλλη ὅμως πρέπει νά προσέχει καί ἐκεῖνος τί λέει γιά νά μήν δημιουργοῦνται παρεξηγήσεις. Στήν ΕΡΤ ὁμολόγησε ὅτι ἡ Ἑλλάς ζήτησε ἀπό τά Σκόπια «νά βρεθοῦν ἀπό τούς ἴδιους ὀνόματα, καί νά μᾶς τά ποῦνε, τά ὁποῖα θά συνδέονται μέ τά ἰδιαίτερα ἐθνοτικά τους χαρακτηριστικά».
Δηλαδή ἐκτός πλαισίου ΟΗΕ ἔγινε αὐθαιρέτως συζήτηση γιά ὄνομα χωρίς γεωγραφικό ἤ χρονικό προσδιορισμό. Εἶπε, ἐπίσης, ὅτι «στήν ἐπιλογή τοῦ ὀνόματος τόν πρῶτο λόγο νά τόν ἔχουν οἱ πολῖτες, πῶς νά ὀνομάζουν τήν χώρα τους, ἀρκεῖ νά ὑπάρχει διάκριση ἀπό τήν Ἀρχαία Μακεδονία καί τήν σημερινή». Θά μποροῦσαν νά θέλουν καί Ἤλιντεν!
Αὐτά μειοδοσία δέν τά λές, ἀλλά παρεξηγήσιμα καί ἐπικίνδυνα τά λές. Καί ἄς μήν ἐξανίστανται πάντως οἱ Συριζαῖοι μέ τόν ὅρο «μειοδοσία». Αὐτά πού ἀποκάλυψε πρό καιροῦ ὁ κ. Κοτζιᾶς πώς Ἕλλην πρωθυπουργός εἶχε δώσει ἐντολή νά μήν τίθεται ζήτημα ἀπόσυρσης τοῦ Ἀττίλα στίς διαπραγματεύσεις γιά τό σχέδιο Ἀννάν, καί αὐτό πού ἀποκάλυψε προχθές ὅτι Ἕλλην πρωθυπουργός (ὁ ἴδιος) ἀποπειράθηκε νά παραδώσει τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας στά μέλη τοῦ Συμβουλίου Ἀσφαλείας τοῦ ΟΗΕ, εἶναι ὁ ὁρισμός τῆς μειοδοσίας. Μή φοβόμαστε τίς λέξεις.
