Συμπαθεῖς μοῦ εἶναι καί ἡ κ. Κεραμέως καί ἡ κ. Μιχαηλίδου
Ὅπως μοῦ εἶναι συμπαθεῖς καί ὅλοι οἱ νέοι πολιτικοί, τούς ὁποίους βλέπω κάθε τόσο νά ὁμιλοῦν ἐπί παντός στά κανάλια. Μόνο πού θά τούς θυμίσω μερικά πράγματα, ἀπαραίτητα γιά τήν σταδιοδρομία τήν ὁποία ἐπέλεξαν. Πρῶτον, θά πρέπει νά ἀντιληφθοῦν ὅτι τό μοναδικό «μάθημα» πού δέν διδάσκεται στά ὅποια Πανεπιστήμια, ἐδῶ καί ἔξω ἀπό ἐδῶ, καί τό ὁποῖο δέν μπορεῖ –ἐκ τῶν πραγμάτων– νά διδαχθεῖ, εἶναι ἡ ἐμπειρία! Καί, λυπᾶμαι πολύ, ἀλλά χωρίς αὐτήν δέν μπορεῖ κάποιος νά αἰσθανθεῖ «ὁλοκληρωμένος». Ὅταν, λοιπόν, σοῦ λείπει ἡ ἐμπειρία, καταφεύγεις σέ ἄλλες μεθόδους, προκειμένου νά ἀποφεύγεις τούς ὑφάλους, τούς σκοπέλους, τίς παγίδες, τίς γκάφες.
Κατ’ ἀρχάς παίρνεις ἕνα βιβλίο καί βρίσκεις τά σοφά λόγια ἐκείνων πού προηγήθηκαν τῆς δικῆς σου ἀλλά καί πολλῶν ἄλλων γενεῶν.
«Κρεῖττον τοῦ λαλεῖν τό σιγᾶν» καί «Μή προτρεχέτω ἡ γλῶττα τῆς διανοίας» ἔλεγαν οἱ πολύ παλαιότεροι. Βεβαίως, δέν εἶχαν τότε τόν «πειρασμό» τοῦ «μαρκουτσίου», τό ὁποῖο σοῦ ὁ ἄπονος ρεπόρτερ στό στόμα, καί τήν ἴδια στιγμή ἡ εἰκόνα σου κυκλοφορεῖ «ζωντανά» (ὁποῖος βιασμός τῆς γλώσσας! «Ζωντανά» ἀντί τοῦ ἑλληνικοῦ «ἀπ’ εὐθείας») σέ κάθε γωνιά τῆς χώρας.
Ὅταν, ὅμως, κατέχεις κάποια ὑπεύθυνη καί σημαντική θέση, ὀφείλεις νά προετοιμάζεσαι. Δέν μπορεῖς, δηλαδή, νά πᾶς στήν παρέλαση τῆς 28ης Ὀκτωβρίου χωρίς νά ἔχεις προετοιμάσει μία σωστή, ὀλιγόλογη, μετρημένη καί ἐναρμονισμένη μέ τό πνεῦμα τῆς ἡμέρας δήλωση. Ἰδιαιτέρως δέ ὅταν εἶσαι μέλος μιᾶς κυβερνήσεως μέ τήν ὁποία –ὑποτίθεται– ἀποκατεστάθη ἡ κανονικότητα. Ἔ, δέν μπορεῖτε, ἀγαπητή μου, νά ὁμιλεῖτε περί «ἐθελοντισμοῦ», λές καί το ’40 πῆγαν στό Μέτωπο τίποτε ΜΚΟ ἤ κάποιο «Σύστημα Προσκόπων». Ἀλλά καί ὅταν σοῦ ἔχει ἀνατεθεῖ τό πολύτιμο καί πανάκριβο γιά τήν χώρα χαρτοφυλάκιο τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, δέν μπορεῖς νά ὑπογράφεις μίαν ἀνακοίνωση πού συνέταξαν κάποιοι συνεργάτες σου, δίχως νά τήν μελετήσεις, νά τήν ἔχεις διαβάσεις λέξη-λέξη καί νά μήν ἔχεις βασανίσει τό μυαλό σου, ὥστε νά προβλέψεις τίς ἀντιδράσεις πού θά προκαλέσει. Θέλω νά πιστεύω –καί τό πιστεύω– ὅτι ἡ ὑπουργός Παιδείας δέν πρόσεξε ὅσο θά ἔπρεπε τήν γραπτή δήλωση τήν ὁποία διένειμε τό γραφεῖο της. Καί πολύ «ἐπανόρθωσε» στήν «ἀπ’ εὐθείας» δήλωσή της ἀμέσως μετά τήν παρέλαση. Προσοχή στό μέλλον, λοιπόν…
Ἄς πᾶμε τώρα στίς «ἐξέδρες τῶν ἐπισήμων». Δέν εἶναι εἰκόνα αὐτή, μέ τήν προσήλωση στά «κινητά» τήν ὥρα τῆς παρελάσεως. Οὔτε μιά ἐκπρόσωπος τῆς Πολιτείας πρέπει νά ἐμφανίζεται μέ «παρδαλό» ἔνδυμα σέ μία ἐπίσημη ἐμφάνισή της.
Ἀλλά καί στήν γενέτειρά μου, τόν Πειραιᾶ, ἡ «ἐξέδρα» εἶχε τά χάλια της! Κατ’ ἀρχάς ἄς μιλήσει ἡ ΝΔ στούς δικούς της ἀνθρώπους γιά τήν γραβάτα! Τί «συριζαϊσμός» εἶναι ἐτοῦτος πού τούς ἔχει πιάσει; Λές καί εἶναι ἡ γραβάτα βρόχος!
Καί οἱ κυρίες, ὅμως, ἄς θυμηθοῦν τό φουστάνι, τό ταγιέρ, τό «ντέ πιές». Ἀμάν πιά, μέ τήν ἀτημελησία! Τέλος, στίς ἐθνικές ἑορτές δέν λέμε «Χρόνια Πολλά».
