Μέ μιά ἔξυπνη προσπάθεια μάρκετινγκ
καί σοβαρῆς ἐπικοινωνίας
οἱ ἐξαγωγές τροφίμων-ποτῶν
θά μποροῦσαν νά φθάσουν
ἕως καί 10 δισ. εὐρώ τό χρόνο
ἀπό 5,5 δισ. εὐρώ πού εἶναι σήμερα
ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ τώρα ἐπαναλαμβάνουμε ὅτι ἡ ἑλληνική βιομηχανία εἰδῶν διατροφῆς εἶναι καί ὑγιής καί ἐλπιδοφόρος παραγωγικός κλάδος μέ ποικίλες προεκτάσεις.
Κατά συνέπεια, σέ μιά ἐποχή ὅπου καθημερινά πολύς λόγος γίνεται γιά τήν ἀνάγκη νά τονωθεῖ ἡ ἐξωστρέφεια τῆς οἰκονομίας μας σέ παραγωγικό ἐπίπεδο, τά τρόφιμα-ποτά μποροῦν νά γίνουν ἡ ἀτμομηχανή αὐτῆς τῆς προσπάθειας. Καί τά μέχρι σήμερα δεδομένα τῶν ἐξαγωγῶν ἐπιβεβαιώνουν τήν δυνατότητα αὐτή, ἀρκεῖ βέβαια νά γίνουν οἱ ἀπαραίτητες ἐνέργειες καί προωθητικές κινήσεις. Ἴσως δέ στήν παροῦσα φάση αὐτό νά εἶναι τό πιό δύσκολο. Ἄς δοῦμε ὅμως ποιά εἶναι ἡ σημερινή θέση τῶν ἐξαγωγῶν τροφίμων καί ποτῶν στό σύνολο τῶν ἑλληνικῶν ἐξαγωγικῶν ἐπιδόσεων.
Ἀπό τά στοιχεῖα τοῦ Συνδέσμου Ἐξαγωγέων Βορείου Ἑλλάδος μαθαίνουμε ὅτι τό 2018 ἡ Ἑλλάδα πέτυχε νά ἔχει συνολικές ἐξαγωγές ὕψους 33,4 δισ. εὐρώ, ἀπό τίς ὁποῖες 5,5 δισ. εὐρώ ἦσαν τρόφιμα καί κρασιά. Ἀναφορικά δέ μέ τά εἴδη διατροφῆς θά πρέπει νά σημειωθεῖ ὅτι ἡ χώρα μας σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο εἶναι δεύτερη στήν παραγωγή ἐλαιολάδου καί τρίτη στήν παραγωγή πρόβειου γάλατος. Ἐπίσης, τή χρονιά πού πέρασε ἔναντι τοῦ 2017 οἱ ἑλληνικές ἐξαγωγές τροφίμων-ποτῶν αὐξήθηκαν κατά 347 ἑκατ. εὐρώ, πού σημαίνει σχεδόν 7% ἄνοδο σέ περίοδο κρίσης. Ἀπό τήν ἄποψη αὐτή ἀξίζει νά σημειωθεῖ ὅτι στή σημερινή συγκυρία ὁ πιό σημαντικός προορισμός γιά τίς ἑλληνικές ἐξαγωγές τροφίμων εἶναι ἡ Ἰταλία μέ μερίδιο 18,2%, ποσοστό πού ἀντιστοιχεῖ σέ 987,2 ἑκατ. εὐρώ. Ἀκολουθοῦν ἡ Γερμανία μέ μερίδιο 14,4%, τό Ἡνωμένο Βασίλειο (6,95% μερίδιο), οἱ ΗΠΑ (6,1%) καί ἡ Κύπρος (5,2%). Τούς δέκα σημαντικώτερους προορισμούς συμπληρώνουν ἡ Βουλγαρία (4,8%), ἡ Ἱσπανία (4,10%), ἡ Ρουμανία (4,0%), ἡ Γαλλία (3,9%) καί ἡ Ὁλλανδία (3,9%).
Ὅσον ἀφορᾶ στίς κυριώτερες κατηγορίες προϊόντων πού ἐξάγει ἡ Ἑλλάδα αὐτά εἶναι τά παρασκευάσματα λαχανικῶν καί φρούτων μέ σημαντικό μερίδιο 19,5%, οἱ καρποί καί τά νωπά φροῦτα (16,6%), τά λίπη καί ἔλαια (13,2%), τά ψάρια (12,6%) καί τά γαλακτοκομικά προϊόντα, μέ μερίδιο 12,3%.
Σήμερα λοιπόν οἱ ἐξαγωγές τροφίμων-ποτῶν καλύπτουν τό 17% τοῦ συνόλου τῶν ἑλληνικῶν ἐξαγωγῶν καί κατέχουν τή δεύτερη θέση μετά τά καύσιμα.
Ὡστόσο ἡ ἐπίδοση αὐτή μπορεῖ νά βελτιωθεῖ, ἄν βέβαια δημιουργηθοῦν οἱ ἀπαραίτητες προϋποθέσεις, ὥστε ἡ ἑλληνική παραγωγή νά μπεῖ καί νά παγιώσει τή θέση της σέ μεγάλα δίκτυα διανομῆς τοῦ ἐξωτερικοῦ. Γιά νά ἐπιτευχθεῖ ὅμως ἕνας τέτοιος στόχος, οἱ ἐξαγωγικές ἐπιχειρήσεις, πρίν ἀπ’ ὅλα, θά πρέπει νά μεγαλώσουν τά μεγέθη τους καί ὡς ἐκ τούτου νά διευρύνουν τήν παραγωγική τους βάση.
Δεν εἶναι πολύ δύσκολο νά γίνει ἀντιληπτό ἀπό τήν πλειονότητα τῶν Ἑλλήνων ἐξαγωγέων ὅτι ὅσο μεγαλώνουν καί διευρύνονται οἱ ἀγορές τό ἴδιο πρέπει νά γίνεται καί στό ἐπίπεδο τῶν ἐπιχειρήσεων. Ἐπιχειρήσεις-νᾶνοι δέν μποροῦν νά ἀνταποκρίνονται στίς ἀπαιτήσεις ἀγορῶν-γιγάντων. Στή βάση τῆς λογικῆς αὐτῆς ἕνα προϊόν γιά νά γίνει γνωστό καί μόνο χρειάζεται σοβαρές ἐπικοινωνιακές ἐπενδύσεις, πού εἶναι ἀδύνατον νά γίνουν ἀπό νανοεταιρεῖες.
Στήν ἐποχή τῆς τεχνητῆς νοημοσύνης καί τοῦ διαδικτυακοῦ ὠκεανοῦ ἡ ἐξωστρέφεια θέλει ἄλλες τεχνικές ἀπό αὐτές πού κάποιοι εἶχαν γνωρίσει πρίν ἀπό 70 καί πλέον χρόνια.
Πέρα ἀπό τίς συνθῆκες τῶν ἀγορῶν καί τίς προσβάσεις σέ αὐτές οὐσιαστικές εἶναι οἱ ἀλλαγές καί στό ἐπίπεδο τῶν καταναλωτῶν. Οἱ τελευταῖοι ἀλλάζουν μέ μεγάλη ταχύτητα, γιά τόν πολύ ἁπλό λόγο ὅτι πλέουν σ’ ἕναν ὠκεανό πληροφοριῶν καί ἐπιρροῶν πού ἐκ τῶν πραγμάτων μεταβάλλουν ἤθη καί συμπεριφορές. Αὐτό σημαίνει ὅτι μιά ἐπιχείρηση πού θέλει ὄντως καί εἶναι ἐξωστρεφής πρέπει νά παρακολουθεῖ τίς μεταλλάξεις τῆς καταναλωτικῆς ψυχολογίας, ὑπό τό φῶς τῶν νέων τεχνολογικῶν δεδομένων πού τήν ἐπηρεάζουν. Στό σημερινό περιβάλλον τῶν κοινωνικῶν δικτύων καί τῆς ραγδαίας ψηφιοποίησης ὁ ἐπιχειρηματίας ἀλλά καί κάθε στέλεχος μιᾶς ἐπιχείρησης θά πρέπει νά ἀναρωτιέται σέ ποιό βαθμό οἱ νέες συνθῆκες ἀλλάζουν τό περιεχόμενο καί τούς τρόπους πληροφόρησης τῶν καταναλωτῶν. Εἶναι δέ σαφές ὅτι στή σημερινή συγκυρία, εἴτε αὐτό ἀρέσει εἴτε ὄχι στούς μαρκετίερς, ἡ ἐξουσία μετατοπίζεται σταδιακά πρός τήν πλευρά τῶν καταναλωτῶν, ἡ πιστότητα τῶν ὁποίων γίνεται ὅλο καί πιό ἀκριβή.
Κατά συνέπεια, ἡ πρόσβαση στίς ἀγορές κάνει ἀπαγορευτικούς καί καταστροφικούς τούς αὐτοσχεδιασμούς, ἰδιαίτερα δέ τίς κουτοπόνηρες μεθοδεύσεις.
Ἡ ἐποχή τῶν πλατφορμῶν δημιουργεῖ συνθῆκες ἀβεβαιότητας σέ ὅλα τά ἐπίπεδα καί εἰδικώτερα ἐπηρεάζει ἀποφάσεις ἀγορῶν εἰδῶν διατροφῆς.
Ὑπό τίς συνθῆκες αὐτές ἡ ἑλληνική βιομηχανία εἰδῶν διατροφῆς καί ποτῶν ἄν δέν ρίξει βάρος μέ φαντασία καί καινοτομική προδιάθεση στή μελέτη καί τήν ἀνάλυση τοῦ μεταβαλλόμενου αὔριο δέν ἀποκλείεται νά βρεθεῖ μπροστά σέ δυσάρεστες ἐκπλήξεις. Στήν ἐποχή τῆς ταχύτητας πολύ γρήγορα τά πάνω ἔρχονται κάτω καί ὡς ἐκ τούτου ὁ χρόνος παίζει σπουδαῖο ρόλο σέ πολλαπλά ἐπίπεδα.
*Ἐπίτιμος Διεθνής Πρόεδρος
Ἕνωσης Εὐρωπαίων Δημοσιογράφων
[email protected]
