ΑΠΟ τό σύνολο τοῦ Ἀθηναϊκοῦ Τύπου μόνο δύο ἐφημερίδες («δημοκρατία», «Kontra News»)…
… ἀναπαρήγαγαν στά χθεσινά τους πρωτοσέλιδα τίς κυριακάτικες ἀποκαλύψεις («Καθημερινή»), ὅτι εἶναι θέμα ἡμερῶν, ἄν ὄχι ὡρῶν, ἡ ἀνάρτηση τοῦ τουρκολιβυκοῦ μνημονίου ἀπό τόν ΟΗΕ. Ἡ στήλη μας δέν ἀσχολήθηκε χθές, διότι θεωρεῖ ὅτι σᾶς ἔχει ἐνημερώσει ἐγκαίρως ἀπό τίς 10 Ἰανουαρίου (καί μέ ἐπάρκεια, νομίζουμε) γιά τίς ἐξελίξεις πού θά ἔρθουν. Τότε πολύ θεωροῦσαν ὅτι κινδυνολογοῦμε. Ὅτι προσπερνοῦμε τό γεγονός ὅτι ἡ Τουρκία «ἀπομονώθηκε διεθνῶς». Ὅτι οἱ ΗΠΑ – ΕΕ χαρακτήρισαν τό μνημόνιο «προκλητικό». Ὅτι ἀποδοκίμασε μέχρι καί ἡ Ρωσσία. Ὅτι, ὅτι.
Θά τό ξαναγράψω τώρα πού εἴμαστε πλέον ἕτοιμοι νά πλεύσουμε σέ φουρτουνιασμένες θάλασσες. Πρέπει νά λέμε τήν ἀλήθεια στούς Ἕλληνες. Πρέπει νά τούς λέμε τήν ἀλήθεια γιά νά μήν ὑποστοῦν σόκ ὅταν ἔρθουν τά πραγματικά δύσκολα. Πρέπει νά τούς κατεβάσουμε ἀπό τό ρόζ συννεφάκι. Ἄν τούς τήν λέγαμε ἀπό τήν ἀρχή, τότε πού προέκυψε τό θέμα μέ τό μνημόνιο, δέν θά συμπεριφερόμασταν σήμερα ὡς αἰφνιδιασμένοι πού πέφτουν ἀπό τά σύννεφα ἐπειδή ὁ ΟΗΕ δέχθηκε καί ἀνήρτησε τό «παράνομο» μνημόνιο («καταχώρισε στά ἀποθετήρια» εἶναι τό σωστό.) Δέν θά κάναμε σάν ἀπατημένες σύζυγοι πού νοιώθουν ὀργή γιά ἕναν διεθνῆ ὀργανισμό ἐπειδή τάχα ἀπίστησε ἀπέναντί τους. Ὀφείλουμε νά τό καταλάβουμε καλά μέχρι τοῦ σημείου ἐμπεδώσεως. Δέν μᾶς «πούλησε» ὁ ΟΗΕ γιά τά μάτια τῶν Τούρκων. Ἀπεναντίας μᾶς φέρθηκε ἐντάξει. Μᾶς ἔδωσε ἄπειρο χρόνο γιά νά ἀντιδράσουμε ἄν θέλαμε. Γιά νά καταθέσουμε συντεταγμένες ἄν θέλαμε. Γιά νά ἐπεκτείνουμε στά δώδεκα μίλια ἄν θέλαμε. Γιά νά κλείσουμε κόλπους ἄν θέλαμε. Γιά νά ἀνακηρύξουμε ΑΟΖ ἄν θέλαμε.
Μέ παρασκηνιακή παρέμβαση τοῦ Προέδρου τῆς Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου στόν Πρόεδρο τῆς Πορτογαλίας ντέ Σόουζα καί στόν ἐπίσης Πορτογάλο Γενικό Γραμματέα τοῦ Ὀργανισμοῦ Γκουτιέρρες, ὁ ΟΗΕ καθυστέρησε τήν ἀνάρτηση τοῦ μνημονίου πού ἔχει κατατεθεῖ στίς ὑπηρεσίες του ἀπό τά τέλη Νοεμβρίου. Τό κράτησαν στά συρτάρια τους οἱ νομικές τους ὑπηρεσίες μέ ἐντολή …Προκόπη. Καί τώρα βεβαίως τό ἀναρτοῦν γιατί ὅπως ἐξηγήσαμε ἀπό τήν ἀρχή στό πλαίσιο τῆς γραμμῆς «νά λέμε τήν ἀλήθεια», ὁ ΟΗΕ δέν ἔχει κανένα δικαίωμα ἐλέγχου νομιμότητας διεθνοῦς συμφωνίας προκειμένου νά διακριβώσει ἄν τηρήθηκε ἡ ἐσωτερική διαδικασία κύρωσής της. Ὅπως δέχθηκε ὅτι ἡ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν εἶναι νόμιμη (καί ἄς μήν ψήφισε στό συμβουλευτικό δημοψήφισμα τό 50% τῶν πολιτῶν τῶν Σκοπίων ὅπως τό Σύνταγμα τῆς γείτονος ὅριζε), ἔτσι καί τώρα δέν ἔχει καμμία ἁρμοδιότητα νά ἐλέγξει ἄν πάσχει τό τουρκολιβυκό μνημόνιο ἐπειδή δέν κυρώθηκε ἀπό τό ἐξόριστο Κοινοβούλιο τῆς Λιβύης (τό ὁποῖο σημειωτέον ἔχει κηρυχθεῖ παράνομο μέ ἀπόφαση τοῦ Συνταγματικοῦ Δικαστηρίου τῆς κυβέρνησης Σάρατζ.)
Τό κατ’ ἀρχήν συμπέρασμα ἀπό τήν ἐξέλιξη αὐτή εἶναι πώς πρέπει νά ὁρίζουμε τίς τύχες μας μόνοι μας. Πρέπει νά κρατᾶμε τίς τύχες μας στά χέρια μας. Νά μήν τίς ἀφήνουμε σέ ἄλλους. Νά μήν ἐπενδύουμε στήν ἐπικράτηση στρατηγῶν ὅπως ὁ Χαφτάρ γιά τόν ὁποῖο ὁ Πρωθυπουργός σχημάτισε γνώμη κατά τήν ἐπίσκεψή του στήν Ἀθήνα. Τά μεγάλα θέματα πού ἀγγίζουν τήν ἀκεραιότητα καί τήν κυριαρχία τῆς πατρίδας μας πρέπει νά τά ρυθμίζει ἡ διπλωματία καί δή ἡ προληπτική. Ὄχι ὁ ΟΗΕ, ἡ διαρκής ἐπίκληση τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου, ἡ διαμαρτυρία τοῦ ἀδικημένου πού δέν τοῦ ἐδόθη τό πέναλτυ ἀπό τόν διαιτητή. Δέν ὑπάρχει VAR στήν ἐξωτερική πολιτική δυστυχῶς. Τά μνημόνια πού παράγουν τετελεσμένα δέν εἶναι φάσεις γιά νά ἀκυρώνονται οὔτε οἱ ἡγέτες παῖκτες σέ ἐλεγχόμενη θέση ὀφφσάιντ γιά νά τό σφυρίξουμε. Στήν ἐξωτερική πολιτική προσέχεις νά μήν γίνει ἡ φάση. Ἀκόμη βάζοντας καί τρικλοποδιές. Ἅπαξ καί ἔγινε… Στήν προκειμένη ἡ Κυβέρνηση εἶχε ἐγκαίρως, ἀπό τόν Σεπτέμβριο, πληροφορίες ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἑτοιμάζονται νά ὑπογράψουν μνημόνιο μέ τήν Λιβύη πού ἀκυρώνει τήν σημασία τῆς Κρήτης, τῆς Ρόδου, τοῦ Καστελλορίζου καί κόβει τό μισό Αἰγαῖο στήν μέση. Καί παρά ταῦτα ἐνῶ γνώριζε ἐγκαίρως δέν κατάφερε νά κινητοποιήσει τίς δυνάμεις πού ἔπρεπε γιά νά τό ἀποτρέψει. Ἔτσι ἀπό τέλη Νοεμβρίου κυνηγᾶμε τίς ἐξελίξεις, τρέχουμε πίσω ἀπό αὐτές, καί τό χειρότερο; Ὅπως ἐπισήμανα σέ πλεῖστες ὅσες δημόσιες παρεμβάσεις μου –ὄχι ἐπειδή εἶμαι πιό ἔξυπνος ἀπό ἄλλους ἀλλά ἐπειδή χρησιμοποιῶ τήν κοινή λογική– ὁ Ἐρντογάν θά μᾶς παίξει στό γήπεδό μας. Στό γήπεδο τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου. Θά στείλει ἐρευνητικά σκάφη γιά ἔρευνες στήν ὑφαλοκρηπῖδα μας ἰσχυριζόμενος ὅτι ἐφαρμόζει διεθνῆ συμφωνία πού φέρει τήν βούλα τοῦ ΟΗΕ! Καί ἄν τόν ἐμποδίσουμε, θά ὑποδυθεῖ τό θῦμα πού εὑρίσκεται σέ ἄμυνα.
Γιά τήν ἱστορία καί μόνο θυμίζω τί γράφαμε ἀπό αὐτήν ἐδῶ τήν θέση μεταξύ ἄλλων γιά τίς ἐπερχόμενες ἐξελίξεις ἀμέσως μετά τήν ἐπίσκεψη τοῦ Πρωθυπουργοῦ στίς ΗΠΑ:
«Πρέπει νά ποῦμε νωρίς τήν ἀλήθεια στούς Ἕλληνες: τό μέλλον πού μᾶς σχεδιάζουν κινεῖται μεταξύ ἐθνικοῦ ἐξευτελισμοῦ καί ἐθνικῆς τραγωδίας. Καί, ἄν ὑπάρχουν κάποιοι πού νομίζουν ὅτι μᾶς καλύπτει ἡ ἐπιφύλαξη πού κατέθεσε ὁ Εὐάγγελος Βενιζέλος στόν ΟΗΕ τό 2015 γιά τήν ἐξαίρεση τῶν θεμάτων ἄμυνας καί κυριαρχίας ἀπό τή δικαιοδοσία τοῦ δικαστηρίου, τούς προτρέπω νά τό ξεχάσουν. Καί ἐγώ τό ἴδιο νόμιζα. Μόνο πού ἡ ἐπιφύλαξη Βενιζέλου δέν εἶναι καθολική –ἔχει ὀρθάνοιχτα παράθυρα. Ὁρίζει ὅ,τι ἰσχύει γιά θέματα ἄμυνας καί κυριαρχίας, ἐκτός κι ἄν τά δύο μέρη ἀποφασίσουν νά τά ἐντάξουν σέ συνυποσχετικό!
Δυστυχῶς, οἱ ἐξελίξεις πού ἔρχονται –ἐκτός κι ἄν μᾶς σώσει ἕνας παγκόσμιος πόλεμος– θά θίξουν τόν σκληρό πυρῆνα τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας καί θά ἀπειλήσουν τήν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα. Ὅπως λέει ὁ πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλῆς σέ συνομιλητές του, «αὐτή θά εἶναι ἡ πλέον δύσκολη χρονιά γιά τήν Ἑλλάδα μετά τό 1974». Μία σχετικά ἀσφαλής προβολή τῶν ἐξελίξεων στήν περιοχή μας εἶναι ἡ ἑξῆς –ἀναλαμβάνω τό ρίσκο νά τή διατυπώσω:
• Πρωτοκολλεῖται στόν ΟΗΕ αὐτό πού ἐμεῖς ὀνομάζουμε «μνημόνιο» καί αὐτό πού οἱ Τοῦρκοι ἀποκαλοῦν «διεθνῆ συμφωνία» μέ τή Λιβύη.
• Ὁ Ἐρντογάν ἀποστέλλει ἐρευνητικό, ἴσως καί μέσα στόν μῆνα, σέ ἀκατοίκητο νησί τοῦ Αἰγαίου, τό ὁποῖο περιλαμβάνεται στή συμφωνία καί, κατά τούς Ἀμερικανούς, δέν διαθέτει ὑφαλοκρηπῖδα. Νησί πού δέν ὀνοματίζεται στή Συνθήκη τῆς Λωζάννης.
• Ἐμεῖς εἴτε παρακολουθοῦμε ἀπαθῶς, ἐξευτελιζόμενοι βεβαίως, τήν προσβολή τοῦ σκληροῦ πυρῆνα τῆς ἐθνικῆς μας κυριαρχίας καί ζητᾶμε διάλογο γιά τήν ἐπίλυση συνοριακῶν διαφορῶν καί συναφῶν θεμάτων, εἴτε ἀντιδροῦμε καί χτυπᾶμε»…
