Γιά νά ἐξηγούμεθα. Ὁ κορωνοϊός δέν εἶναι «μία ἁπλή γρίππη»
Τό περασμένο Σάββατο, πού ἤμουν περί τίς τρεῖς ὧρες μαζί μέ τόν πρόεδρο τοῦ Διεθνοῦς Ἐρυθροῦ Σταυροῦ, τόν ἄκουγα ἔκπληκτος νά συνομιλεῖ κάθε τόσο μέ κυβερνητικά στελέχη ἀπό τήν Ἰταλία, μέ ἐκπροσώπους τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ ἀπό πολλές χῶρες τοῦ κόσμου. Καί κάθε τόσο τόν ἔβλεπα νά ξεφυσᾶ καί νά ἱδρώνει!
«Δέν εἶναι μία ἁπλή ὑπόθεση. Σέ λίγο θά ἀνακοινωθεῖ ὅτι ὁλόκληρη ἡ Λομβαρδία τίθεται σέ καραντίνα καί ἴσως αὐτό νά ἐπεκταθεῖ σέ ὁλόκληρη τήν Ἰταλία» μοῦ εἶπε –ἐπαναλαμβάνω– τό περασμένο Σάββατο! Ὅταν εἶχε λίγο ἠρεμήσει, τόν ρώτησα ποιό εἶναι τό συμπέρασμα πού ἔβγαλε ἀπό τούς ἀνθρώπους μέ τούς ὁποίους συνομίλησε. Ἡ ἀπάντηση ἦταν δύο λέξεις: «Μείνετε σπίτι»! Τί πιό ἁπλό; Τί πιό λογικό; Τί πιό εὔκολο –στό κάτω-κάτω– ὅταν σήμερα μπορεῖς νά μείνεις σπίτι καί ταυτόχρονα νά ἐπικοινωνεῖς ἤ νά ἐργάζεσαι μέσω τῆς πληροφορικῆς;
«Μείνετε σπίτι». Προσπαθῆστε νά κάνετε τά ψώνια σας μέ τό τηλέφωνο, προσπαθῆστε νά προμηθεύεστε τά ψιλικά σας πάλι μέ τό τηλέφωνο (ὑπάρχουν πλέον πολλοί τρόποι καί γι’ αὐτό.) Καί ἄν βγεῖτε ἔξω, πηγαίνετε μέχρι τό περίπτερο ἤ κάνετε μία μικρή βόλτα, λαμβάνοντας ὅλες τίς προφυλάξεις.
Γιατί εἶναι τόσο δύσκολο, δηλαδή, νά στερηθεῖς γιά λίγο καιρό αὐτές τίς «μικρές ἀπολαύσεις» τῆς καφετέριας, τοῦ καφενείου, τῆς παρέας; Τί εἶναι ὅλα αὐτά μπροστά στό πολύτιμο ἀγαθό της ὑγείας καί τῆς ζωῆς;
Γιατί νά θέσεις τόν ἑαυτό σου σέ κίνδυνο χωρίς λόγο; Καί ποιός σοῦ λέει ὅτι μιά δική σου «ἀποκοτιά» δέν μπορεῖ νά ἀποδειχθεῖ σοβαρό πλῆγμα γιά κάποιο ἀπό τά ἀγαπημένα μέλη τῆς οἰκογενείας σου;
«Μείνετε σπίτι». Τί πιό λογικό; Ποιός σοῦ λέει ὅτι δέν εἶσαι πιστός χριστιανός ἄν ἀποφύγεις γιά ἕνα-δυό μῆνες (τόσο πιστεύεται ὅτι θά διαρκέσει ὁ χρόνος μέχρι νά ὑπάρξει ὁριστική «θωράκιση» ἀπέναντι στόν ἰό) τόν συγχρωτισμό; Γιατί θά εἶσαι ἀσυνεπής πρός τήν πίστη σου ἄν μεταλάβεις ἕνα-δυό μῆνες ἀργότερα; Ἐρωτήματα πού τίθενται πλέον καθημερινά στίς ὁμηγύρεις (ὅσες ἀπέμειναν λόγω τοῦ ἰοῦ) τῶν πιστῶν.
Διλήμματα τά ὁποῖα οὐδόλως ἀπασχολοῦν τούς «προοδευτικούς» ἀριστερούς καί δεξιούς, οἱ ὁποῖοι ἔτσι κι ἀλλοιῶς θεωροῦν τήν Ἐκκλησία «Ταλιμπάν» καί τούς πιστούς «ἀφελεῖς» καί «κοπάδια»…
Ἄν μέ ρωτήσετε προσωπικῶς, θά σᾶς πῶ ὅτι ἀποφάσισα νά βγαίνω ὅσο λιγότερο μπορῶ, νά λαμβάνω ὅλα τά μέσα προφυλάξεως (ἤδη τά χέρια μου ἔχουν «μουλιάσει» ἀπό τό πλύσιμο καί ἀρχίζω νά φοβᾶμαι μήν «μποῦν» σάν τά ἀσπρόρουχα.) Βεβαίως, ὑπάρχουν καί ἄλλα θέματα. Ὅπως μιά ἐπίσκεψη στόν ὀφθαλμίατρό μου, σέ μεγάλο δημόσιο Νοσοκομεῖο, ἡ ὀποία εἶναι ἀπαραίτητο νά γίνει. Σκέπτομαι νά τοῦ ζητήσω νά τήν ἀναβάλουμε καί νά μοῦ συστήσει ἀπό τό skype τί πρέπει νά κάνω, μέχρι νά κοπάσει ἡ μπόρα τοῦ κορωνοϊοῦ.
Ὅλα τά εἴχαμε, λοιπόν, ὁ κορωνοϊός μᾶς ἔλειπε! Ἄς ἐλπίσουμε ὅτι δέν θά τήν πάθουμε ὅπως οἱ Ἰταλοί καί θά πετύχουμε τήν παρεμπόδιση τῆς ἐξαπλώσεως τῆς ἀπειλῆς, ἡ ὁποία ἔχει ἤδη διαλύσει τήν οἰκονομία μας γιά ἐφέτος. Μακάρι…
