ΠΡΩΤΑ ἡ στατιστική τῆς Ἱστορίας
Ὁ Κωνσταντῖνος Μητσοτάκης ἐξελέγη πρωθυπουργός τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1990 καί ἔγινε δεκτός στόν Λευκό Οἶκο ἀπό τόν Πρόεδρο Μπούς τόν Αὔγουστο τῆς ἴδιας χρονιᾶς. Ὁ Ἀνδρέας Παπανδρέου ἐπανεξελέγη πρωθυπουργός τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1993 καί ἔγινε δεκτός ἀπό τόν Πρόεδρο Κλίντον τόν Ἀπρίλιο τοῦ 1994. Ὁ Κώστας Σημίτης ἐξελέγη πρωθυπουργός τόν Ἰανουάριο τοῦ 1996 καί ἔγινε δεκτός ἀπό τόν Κλίντον τόν Ἀπρίλιο τῆς ἴδιας χρονιᾶς. Ὁ Κώστας Καραμανλῆς ἐξελέγη πρωθυπουργός τόν Μάρτιο τοῦ 2004 καί ἔγινε δεκτός ἀπό τόν Πρόεδρο Μπούς τζούνιορ δύο φορές στόν Λευκό Οἶκο, ἡ πρώτη τόν Μάιο τοῦ 2004. Ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς ἐξελέγη πρωθυπουργός τόν Ἰούνιο τοῦ 2012 καί ἔγινε δεκτός στόν Λευκό Οἶκο τόν Αὔγουστο τοῦ 2013. Ὁ Ἀλέξης Τσίπρας ἐξελέγη πρωθυπουργός τόν Ἰανουάριο τοῦ 2015 καί ἔγινε δεκτός στόν Λευκό Οἶκο ἀπό τόν Πρόεδρο Τράμπ τόν Ὀκτώβριο τοῦ 2017. Ὁ Γιῶργος Παπανδρέου δέν περιλαμβάνεται στήν λίστα, εἶναι ἐκτός συναγωνισμοῦ. Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, τέλος, ἐξελέγη πρωθυπουργός τόν Ἰούλιο τοῦ 2019 καί θά γίνει δεκτός τόν Ἰανουάριο τοῦ 2020.
Τά στατιστικά τῆς Ἱστορίας εἶναι ἀποκαλυπτικά: ὅσοι πρωθυπουργοί μας καθυστέρησαν νά καθίσουν στό τζάκι μπροστά στό Ὀβάλ γραφεῖο ἀντιμετωπίστηκαν ἀρχικῶς ἐπιφυλακτικά. Ὅσοι γρήγορα, φιλικά. Ἀλλά τά συναισθήματα ἀλλάζουν. Ὁ Καραμανλῆς κατέστη «ἀποσυνάγωγος» καί ἄς ἔλαβε πρόσκληση ἀμέσως. Ὁ Τσίπρας «ἐκλεκτός» καί ἄς πῆρε πρόσκληση δύο χρόνια μετά. Ἡ πρόσκληση στόν Κυριάκο ἔρχεται στό μεταίχμιο μιᾶς προεκλογικῆς χρονιᾶς: Οὔτε γρήγορα καί ἀμέσως ἀλλά οὔτε καί πολύ ἀργά. Στήν οὐσία τῆς ἐπίσημης ἐπίσκεψης Μητσοτάκη τώρα: ἡ ἀνακοίνωση μέ τήν ὁποία ὁ Λευκός Οἶκος γνωστοποίησε τήν ἐπίσκεψη τοῦ Πρωθυπουργοῦ περιέχει κάτι μᾶλλον καινοφανές: Θέτει ἐκ τῶν προτέρων συγκεκριμένα καί ἀναλυτικά τό πλαίσιο τῆς συζήτησης, καθώς οἱ προτεραιότητες τῆς ὑπερδύναμης αὐτήν τήν στιγμή δέν εἶναι ἡ Μεσόγειος ἀλλά οἱ σχέσεις της μέ τήν Κίνα καί τήν Ρωσσία. Ἡ Τουρκία εἶναι τρίτο κορυφαῖο θέμα, λόγω Ρωσσίας καί πάλι. Στήν ἀνακοίνωση ἐπισημαίνεται λοιπόν ὅτι «ὁ πρόεδρος Τράμπ θά τονίσει τή σημασία τῆς ἀσφάλειας τῶν τηλεπικοινωνιῶν, εἰδικά σέ σχέση μέ τήν τεχνολογία 5G, τήν ἀντιμετώπιση τῆς κακοήθους ἐπιρροῆς στήν περιοχή καί τήν προώθηση τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας σέ παγκόσμιο ἐπίπεδο».
Ἤτοι, σέ ἐλεύθερη μετάφραση, ἡ Ἑλλάς δέν ἔχει δικαίωμα νά πέσει θῦμα τῆς κακοήθους ἐπιρροῆς τῆς Ρωσσίας καί βεβαίως νά μήν λάβει θέση ὑπέρ τῶν Κινέζων στόν διαγωνισμό τοῦ ΟΤΕ γιά τήν ἀνάθεση τοῦ δικτύου 5G, τό ὁποῖο διεκδικεῖ μέ ἀξιώσεις ἡ Huawei. Πρόκειται γιά θέμα πού ἀφορᾶ τήν ἐθνική ἀσφάλεια τῶν ἀμερικανικῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων καί τήν ἀντιπαράθεσή τους μέ τόν Λαϊκό Ἀπελευθερωτικό Στρατό. Ἄν οἱ Κινέζοι κερδίσουν τόν διαγωνισμό, θά μποροῦν νά παρακολουθοῦν τίς ἐπικοινωνίες σέ ὅλες τίς ἀμερικανικές βάσεις στήν Μεσόγειο. Πρόκειται γιά παγκόσμιο γεωπολιτικό θέμα. Ἄν καί εἶναι σχετικῶς πρόωρο, στήν θέση τοῦ κ. Μητσοτάκη, μέ τόσα μέτωπα ἀνοικτά, θά μελετοῦσα τήν πιθανότητα νά ἐξηγήσω στόν Ἀμερικανό Πρόεδρο τά ἀποτελέσματα τῆς κατά Πάυατ καλόβουλης ἐπιρροῆς. Τώρα! Δεῖτε τί συμβαίνει στήν Λιβύη. Οἱ ΗΠΑ ἀνέτρεψαν μέσω τῆς Ἀραβικῆς Ἄνοιξης ὅλους τούς ἡγέτες τῆς περιοχῆς πλήν Ἄσσαντ, μεταξύ αὐτῶν καί τόν δικτάτορα Καντάφι. Δέν τούς ἔκανε. Φοβοῦνταν ὅτι θά τούς ἐθνικοποιήσει πηγές ὀρυκτοῦ πλούτου πού θά ἀνακάλυπταν ἀμερικανικές πολυεθνικές.
Ἐρώτημα: Τώρα πού τό ἀναγνωρισμένο ἀνδρείκελό τους στήν Λιβύη ὑπογράφει διεθνεῖς συμφωνίες πού στρέφονται κατ’ οὐσίαν ἐναντίον τῶν Δυτικῶν συμφερόντων (κατά τῆς ExxonMobil πού ἀδειοδοτεῖται γιά τήν Κρήτη καί κατά τῆς ἐνεργειακῆς ἀσφάλειας τῆς Εὐρώπης), δέν πρέπει οἱ ΗΠΑ νά ἀναρωτηθοῦν πόσο διορατική ἦταν ἡ πολιτική τῆς καλόβουλης ἐπιρροῆς; Ἀντί νά ζητοῦν καί νά ἀπαιτοῦν συνεχῶς τήν ἀπόκρουση τῆς κακόβουλης; Τό αὐτό ἰσχύει καί γιά τίς σχέσεις τους μέ τήν Ρωσσία. Ἀνέτρεψαν πρωθυπουργό στήν Ἑλλάδα, γιά νά τήν γλυτώσουν ἀπό τήν «κακόβουλη ἐπιρροή» τῶν ἀγωγῶν καί γιά νά μήν μπορέσει ὁ Πούτιν νά πατήσει πόδι μέσω τοῦ South Stream στήν Μέση Ἀνατολή. Καί τί ἐπέτυχαν μέ τήν καλόβουλη ἐπιρροή τους; Μεγαλύτερο πρόβλημα γιά τήν Δύση καί τά συμφέροντά της: Ἔρριξαν τήν Τουρκία στήν ἀγκαλιά τῆς Ρωσσίας καί τώρα μέ δόλωμα τό ἀέριο παλεύουν νά τήν πάρουν πίσω. Ὁ δέ Πούτιν ἐγκατεστάθη στήν Μέση Ἀνατολή. Πέτυχαν δηλαδή –κ. Πάυατ, πού τόσο ἀγαπᾶτε τόν ὅρο– τά ἀκριβῶς ἀντίθετα. Ἡ Δύση ἔπληξε τήν Δύση. Ἡ καλόβουλη ἐπιρροή εἶναι πιό ἐπικίνδυνη καί ἀπό τήν κακόβουλη! Τά αὐτά ἰσχύουν μέ τήν Κίνα. Οἱ τεχνολογικά πρωτοπόρες ΗΠΑ ἔχουν μείνει πίσω στήν τεχνολογία 5G. Ἀπίστευτο, ἀλλά ἰσχύει. Ἡ πλησιέστερη προηγμένη χώρα πρός τήν Δύση εἶναι ἡ Φινλανδία, μέ τήν ἀκριβότερη ὅμως Nokia. Παρά ταῦτα ὅμως διατυπώνεται ἀπαίτηση ἐκ μέρους τῶν Ἀμερικανῶν νά ὑπογράψουμε διμερῆ συμφωνία μαζί τους γιά νά ἀποκλείσουμε τούς Κινέζους (πού ἔχουν ἐπενδύσει ἕνα σωρό λεφτά στόν Πειραιᾶ), τήν ὥρα πού παρόμοια αἰτήματα τῶν ΗΠΑ ἀπορρίπτονται μερικῶς ἀλλά κατ’ οὐσίαν στό σύνολο ἀπό τήν Μεγάλη Βρεταννία καί τήν Γαλλία.
Ἔ, λοιπόν, αὐτή δέν εἶναι πολιτική. Καί δέν παίζει κανένα ρόλο ἄν εἴμαστε μικροί ἤ χρεοκοπημένοι. Παίζει ρόλο τό ἀποτέλεσμα. Καί ἐν πάση περιπτώσει, ἄς ὑποθέσουμε ὅτι εἴμαστε ἕτοιμοι νά ἐξυπηρετήσουμε τά κολοσσιαῖα γεωπολιτικά συμφέροντα τῶν συμμάχων μας ἀπέναντι στούς Κινέζους καί τούς Ρώσσους, καταβάλλοντας πολιτικό καί οἰκονομικό τίμημα. Ἡ ἐρώτηση πού πρέπει νά θέσει ὁ Κυριάκος στόν Τράμπ πρέπει νά εἶναι εὐθεῖα; Μέ ποιό κολοσσιαῖο ἀντάλλαγμα; Προφανῶς καί ἀναγνωρίζουμε τί ἔκαναν οἱ ΗΠΑ γιά ἐμᾶς μετά τόν Πόλεμο, μέ κορυφαία τήν παρέμβαση Ροῦσβελτ στήν Γιάλτα τήν τελευταία στιγμή, πού εἶχε ὡς συνέπεια νά δεθοῦμε στό ἅρμα τῆς Δύσης καί νά γλυτώσουμε τό παραπέτασμα. Προφανῶς καί θυμόμαστε τό τεράστιο σχέδιο Μάρσαλ, πού ἔσωσε τόν λαό ἀπό τήν πεῖνα καί τά δωρεάν «Λίμπερτυ» πού βοήθησαν τήν γιγάντωση τῆς ἑλληνικῆς ναυτιλίας. Προφανῶς καί θυμόμαστε τήν «συγγνώμη» γιά τήν χούντα, κανένα ἄλλο κράτος στόν κόσμο δέν εἰσέπραξε δήλωση μετανοίας. Ἀλλά γιά τό μέλλον; Κάτι γιά τό μέλλον; Αὐτό πρέπει νά εἶναι τό θέμα μας. Ὅποιος καί ἄν εἶναι ὁ ἑπόμενος Πρόεδρος. Ἐμεῖς, θυμίζω, δίνουμε Ἀλεξανδρούπολη καί Σῦρο γιά τόν ἔλεγχο τοῦ Βοσπόρου. Ἐμεῖς «δώσαμε» (σέ εἰσαγωγικά, γιατί διαφωνοῦμε) Πρέσπες, ἐμεῖς «δώσαμε» ἀναγνώριση Οὐκρανικῆς Ἐκκλησίας. Ἐσεῖς τί δίνετε; «Ἑορτή» τῆς στρατηγικῆς μας σχέσης; Δέν φθάνει αὐτό. Ἐκλογές ἔχετε, ὁμογένεια ἔχουμε, σύμμαχοι εἴμαστε, πληρῶστε κάτι παραπάνω! Ὁ κόσμος ἀλλάζει. Καί ὅσο εὔκολα ὑποχώρησε ὁ ἀντιαμερικανισμός μέσα στήν κρίση (χάρη στόν Ὀμπάμα) τόσο εὔκολα μπορεῖ νά φουντώσει καί νά θεριέψει πάλι, ἄν αἰσθανθοῦμε μόνοι λόγω Τουρκίας. Ἄς μήν ὑποτιμᾶται αὐτό. Σαφές;
