Περιμένεις στήν στάση. Τό τρόλλεϋ στήν περιοχή μας ἔρχεται ὅποτε τό θυμηθεῖ. Τό ἀνέκδοτο πού κυκλοφορεῖ εἶναι «Ἔχουμε τρόλλεϋ κάθε μέρα!».
Ὅταν περιμένεις πολλή ὥρα στή στάση μαζεύεται κόσμος. Καί ἡ περιοχή μας εἶναι μικρή. Καί γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Καί ἀρχίζουν οἱ ἐρωτήσεις, καθώς γιά τόν πολύ κόσμο ὁ δημοσιογράφος «ξέρει πολλά»…
– Πῶς τά βλέπετε μέ τίς ἐκλογές; Ποιόν θά ψηφίσουμε; σέ ρωτᾶ ἡ κυρία μέ τήν ὁποία συναντᾶσαι συχνά, στό ὀπωροπωλεῖο τῆς γειτονιᾶς.
– Μά, φυσικά, θά ψηφίσουμε τόν καλύτερο! τῆς λές καί ἐλπίζεις ὅτι θά ἀποφύγεις τήν συνέχεια.
– Κι ἄν δέν μᾶς πεῖτε ἐσεῖς τόν καλύτερο, ποιός θά μᾶς τόν πεῖ; σοῦ λέει καί ἀρχίζει τό μαρτύριο.
– Μά, ἐγώ θά σᾶς πῶ; Ἐσεῖς δέν μένετε στήν ἴδια περιοχή; Δέν μπορεῖτε νά κρίνετε ἄν σᾶς ἱκανοποιεῖ τό ἔργο τῆς δημοτικῆς μας ἀρχῆς;
Ἡ κυρία δέν πολυδίνει σημασία στήν διπλωματική ἀπάντηση καί ἐπανέρχεται δριμύτερη.
– Ἐσεῖς δηλαδή ποιόν θά ψηφίσετε;
Κι ἐδῶ ἀρχίζουν τά δύσκολα, καθώς φαίνεται ὅτι ἡ κυρία ἔχει ἄγριες διαθέσεις καί οἱ λοιποί γείτονες, πού περιμένουν μαζί μας, εἶναι ἤδη κοινωνοί τοῦ διαλόγου.
– Μά, ἡ ψῆφος εἶναι μυστική! Καί αὐτή εἶναι ἡ πεμπτουσία τῆς δημοκρατίας. Ἄν ἦταν νά λέμε ποιόν θά ψηφίσουμε, δέν θά χρειαζόταν ἡ κάλπη! λές, καί νομίζεις ὅτι «καθάρισες». Ἅμ’ δέ…
– Ἐλᾶτε, τώρα! Ἐσεῖς ξέρετε τί γίνεται! Ὁ δήμαρχος δέν ἔχει κάνει τίποτε γιά τήν περιοχή μας, ἀλλά καί οἱ ἄλλοι ὑπόσχονται ὅσα ὑποσχέθηκε καί ἐκεῖνος καί δέν τά ἔκανε!
– Ἔ, ὄχι καί δέν ἔκανε τίποτε! Ἔφτιαξε στή γειτονιά μας «Παιδική χαρά», πού δέν εἴχαμε! πετάγεται ὁ κύριος, πού κάθε μέρα κάνει «τζόκινγκ» τό πρωί στήν παραλία.
– Ἔβαλε καί λεωφορεῖο τοῦ Δήμου, πού ἐκτελεῖ δωρεάν τήν συγκοινωνία! λέει μιά ἄλλη κυρία.
– Καί πού τήν ἔκανε τήν «Παιδική χαρά»; Κανένας δέν πάει κι ἔχει χορταριάσει! Καί τό λεωφορεῖο ἀκολουθεῖ κατά πόδας τό τρόλλεϋ καί εἶναι δῶρον-ἄδωρον!
Ἄσε πού σταματᾶ στίς 12 τό μεσημέρι! Γιατί δέν τό βάζει ὅλη μέρα; ἀντιτείνει ἡ πρώτη κυρία.
Καί ἀρχίζει ἕνας διάλογος, μεταξύ ὀπαδῶν τῆς δημοτικῆς ἀρχῆς καί ἀπογοητευμένων ἀπό τήν θητεία της.
– Καλέ, δέν βλέπετε πού δέν ἔχει φτιάξει οὔτε ἕνα δρόμο στήν περιοχή μας; Ἐνῶ στό διπλανό δημοτικό διαμέρισμα ἔχει ἀσφαλτοστρώσει μέχρι καί τά πεζοδρόμια!
– Ἔ, τελειώνει τώρα μέ ἐκεῖνα καί θά ἀρχίσει ἔργα στό δικό μας διαμέρισμα! μοῦ τό εἶπε ὁ ἀντιδήμαρχος, πού εἶναι φίλος μου.
– Καί τό λεωφορεῖο θά τό ἀλλάξει. Εἴδαμε στίς ἐφημερίδες ὅτι ἀγόρασε πέντε νέα λεωφορεῖα. Καινούρια καί μεγαλύτερα!
Καί ὅσο τό πολυπόθητο ὄχημα καθυστερεῖ, τόσο ἡ κουβέντα ἀνάβει, καί οἱ ἀπόψεις πέφτουν σάν τό χαλάζι!
– Τελικά, μᾶς ἀφήνετε νά μαλώνουμε καί δέν μᾶς λέτε τί θά ψηφίσετε! λέει ἡ κυρία πού ἄρχισε τήν συζήτηση.
Κι ἔρχεται, ἐπί τέλους, τό τρόλλεϋ, μπαίνουμε μέσα καί «κάρτα» χτυπᾶμε ἀπό τούς δέκα μόνον οἱ δύο!
Ὁ αἰώνιος Ἕλληνας! Στίς ἀπαιτήσεις καί τά δικαιώματα πρῶτος, ἀλλά στίς ὑποχρεώσεις …τήν πάπια!
