Ἡ καλή συνάδελφος, ἀπό τίς πιό δραστήριες καί ἄριστες στήν δουλειά…
… πού εἴχαμε ποτέ στό τεχνικό τμῆμα, τά δέχθηκε ὅλα μαζεμένα. Πρῶτα ἀπ’ ὅλα ἔμεινε μόνη, καθώς ὁ γάμος της ἀπέτυχε. Καί μεγάλωσε τό παιδί της μέ τά χίλια ζόρια καί σήμερα τό καμαρώνει νά σπουδάζει στό Πολυτεχνεῖο. Ἔλα, ὅμως, πού ὑπέστη καίριο πλῆγμα στήν ὑγεία της. Σκλήρυνση κατά πλάκας, ἀνίκανη πρός ἐργασία, ἀναπηρία 90%, ἐκτός μάχης, σύνταξη μειωμένη… Ἐν τῶ μεταξύ εἶχε πάρει κάποια μικρά δάνεια, εἶχε καί μιά-δυό πιστωτικές, τά κατάφερνε μέ τόν καλό της μισθό, ἀλλά μέ τήν ἀλλαγή τῆς καταστάσεώς της βρέθηκε στό κενό! Μοῦ τηλεφώνησε, ὅπως καί σέ ἄλλους συναδέλφους, καί μᾶς ἐξήγησε ὅτι εἶχε πλέον καταφύγει στό Εἰρηνοδικεῖο, ζητῶντας ἀπό τήν Τράπεζα στήν ὁποία ὀφείλει κάποιο (μικρό σχετικά ἀλλά μεγάλο γιά ἐκείνη) ποσό. «Ξέρετε, χρειάζομαι τήν μαρτυρία σας, νά πεῖτε πῶς ἤμουν, τί μισθό ἔπαιρνα καί πῶς τά βγάζω πέρα ἐδῶ καί δέκα καί πλέον χρόνια. Ζητῶ ἀπό τήν Τράπεζα νά μοῦ ὁρίσει ἕνα ποσό τό ὁποῖο θά μπορῶ νά καταβάλλω κάθε μῆνα, καί ἀρνοῦνται.»
Προφανῶς, ἡ πρώην συνάδελφος ἀνήκει στούς «ἐπαγγελματίες κακοπληρωτές», ἀφοῦ δέν μπορεῖ νά δίνει περισσότερα ἀπό 50 εὐρώ τόν μῆνα, ἀλλά ἡ Τράπεζα τῆς ζητεῖ πλέον ὁλόκληρο τό ποσόν τῆς ὀφειλῆς καί δέν δέχεται συμβιβασμό! Εἶναι, νομίζω, ἀπό ἐκείνους οἱ ὁποῖοι κάνουν τίς Τράπεζες (ποιές τράπεζες;) νά «πληρώνουν τό μάρμαρο», ὅπως ἀτυχῶς εἶπε προχθές ὁ ἁρμόδιος ὑπουργός… Καί ἀφοῦ εἶναι «μπαταξού», ἴσως αὔριο δεῖ τό σπίτι της νά βγαίνει στό σφυρί, ἄν δέν καταβάλει αὐτά πού ζητεῖ ἡ Τράπεζα. Ἐκτός ἄν ἡ Εἰρηνοδίκης βάλει τά πράγματα στήν θέση τους… Νά μήν σᾶς κουράζω, ὁ δικηγόρος μᾶς πληροφόρησε ὅτι μόνο ἕνας μάρτυς μπορεῖ νά καταθέσει καί οἱ δύο ἄλλοι φίλοι ἔφυγαν, ἀφήνοντας πίσω τόν ἐμπειρότερο! Ἀλλά ἡ ταλαιπωρία εἶχε συνέχεια. «Ἔχουν στάση ἐργασίας οἱ δικαστικοί ὑπάλληλοι καί ἡ πρόεδρος θά ἀνέβει στήν ἕδρα στίς 11!» μοῦ λέει ὁ συνήγορος.
«Ναί, ἀλλά ἐγώ στίς 11 ἔχω συνέντευξη Τύπου στό ὑπουργεῖο Ναυτιλίας» τοῦ λέω, ὅμως εἶναι δύσκολο νά ἀνατραπεῖ μιά ἀπεργία γιά μιά συνέντευξη!
Στίς 11 ἀνεβαίνει ἡ πρόεδρος, «καθαρίζει» γοργά κάτι ἀναβολές, ζητεῖ ὁ δικηγόρος νά προηγηθοῦμε «διότι ὁ μάρτυς ἔχει ἐπείγουσα ἐργασία», δέχονται οἱ ἄλλοι δικηγόροι πού περιμένουν γιά δικές τους ὑποθέσεις (στήν μικρή αἴθουσα βρίσκονται καμμιά εἰκοσαριά δικηγόροι καί περισσότεροι ἀπό τριάντα πολῖτες), ἀπαντῶ σέ ὅλες τίς ἐρωτήσεις τῆς προέδρου καί τοῦ συνηγόρου, ἐξιστορῶ τήν –ἀληθῶς– δραματική κατάσταση τῆς συναδέλφου –«Τώρα ἐγώ τί νά ρωτήσω;» λέει ἡ δικηγόρος τοῦ φορέα ὁ ὁποῖος ἔχει ἀγοράσει «μπίρ παρά» τά δάνεια ἀπό τίς Τράπεζες, καί τελειώνει ἡ διαδικασία.
Κάνω νά φύγω καί πάω νά ἀνοίξω τήν πρώτη πόρτα πού βρίσκω ἐμπρός μου. «Ἐκεῖ εἶναι ἡ τοιυαλέτα!» μοῦ φωνάζει μιά κυρία. Χθές, Εἰρηνοδικεῖο Περιστερίου. Ἡ τουαλέτα βρίσκεται μέσα στήν αἴθουσα συνεδριάσεων τοῦ ἀκροατηρίου! Μέσα στήν αἴθουσα! Ἑλλάς, ἡ χώρα τῶν ὀνείρων!
