ΜΕ ΤΙΣ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ αὐτές λέξεις κατεδίκαζε ἡ «Ἑστία» τό 1903 ὅποιον Ἕλληνα θά ἠρνεῖτο νά προστρέξει στήν καταστροφή καί τήν ἐξολόθρευση πού ὑφίστατο ὁ Ἑλληνισμός τῆς Μακεδονίας.
Εἶχε ξεσπάσει ἡ κομμιτατζήδικη ληστανταρσία τοῦ ῎Ηλιντεν πού ἀποσκοποῦσε στήν προσάρτηση τῆς Μακεδονίας στήν Βουλγαρία. Ναοί ἐπυρπολοῦντο, σχολεῖα κατεστρέφοντο, πόλεις καί χωριά μετετρέποντο σέ ἐρείπια. Γι’ αὐτό ἡ ἐφημερίς ἀπηύθυνε ἔκκληση στόν ἐκτός Μακεδονίας Ἑλληνισμό νά «ἐκτείνῃ χεῖρα προστασίας ἀμύνης ὑπέρ τῆς Μακεδονίας» μας. Ὁ Ἄδωνις Κύρου ἔγραφε ὅτι: «Ἐκεῖ θά ζήσωμεν ἤ θά ταφῶμεν, ἀφοῦ Ἑλλάς ἄνευ Μακεδονίας δέν δύναται νά ὑπάρξῃ, ἡ δέ Μακεδονία ἀπειλεῖται ὑπό τόσων ἀγρίων λύκων καί φθείρεται ὁλονέν καί φθίνει».
Οἱ ἀναγνῶστες τῆς «Ἑστίας» διάβασαν γιά τό ἱστορικό αὐτό γεγονός ὅσα γράψαμε προσφάτως (3 Φεβρουαρίου 2018) μέ νόημα καί μέ ἀφορμή τό μεγάλο συλλαλητήριο γιά τήν Μακεδονία μας. Ἡ ἐπαναφορά ἐκ μέρους τῶν Σκοπιανῶν στό προσκήνιο τοῦ κινήματος τῶν ληστρικῶν συμμοριῶν πού ξέσπασε τότε, ὑποκρύπτει περισσότερες σκοπιμότητες ἀπό αὐτές πού ἀντιλαμβάνεται ὁ κοινός νοῦς. Δέν περιορίζεται στίς συζητήσεις περί τοῦ ὀνόματος τοῦ ψευδοκράτους. Ἐπεκτείνεται στίς πολιτικές πού ἀφοροῦν γενικώτερα στίς ἰσορροπίες τῶν Βαλκανίων, ἀποκαλύπτει τίς διαθέσεις τῶν ἰθυνόντων τοῦ ψευδοκράτους καί ὅσων τούς ὑποστηρίζουν καί τούς συμβουλεύουν. Τροφοδοτεῖ περαιτέρω ἀντιπαραθέσεις καί δυναμιτίζει τίς καλές πρακτικές τίς ὁποῖες ὑποτίθεται ὅτι καλοῦνται νά ὑπηρετήσουν οἱ κυβερνήσεις, ἀποβλέποντας σέ εὐρύτερη θετική εὐρωπαϊκή προοπτική.
Ἡ ἀναφορά καί μόνον στό ἱστορικό αὐτό γεγονός καί τό θράσος τῶν Σκοπιανῶν νά τό θέσουν στόν Ἕλληνα Πρωθυπουργό ἀποτελεῖ πολιτικό καί διπλωματικό ἀτόπημα. Μετατρέπει ἐκ νέου σέ μπαρουταποθήκη τό μαλακό ὑπογάστριο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως καί ὑποδηλοῖ τήν ὑπηρέτηση σκοπιμοτήτων. Σκοπιμότητες τίς ὁποῖες ἀπό πολλῶν δεκαετιῶν ἐξυπηρετεῖ καί ἡ ἀριστερόστροφη στρατευμένη ἱστοριογραφία. Παραβλέποντας συστηματικά τά τεκμήρια προσπαθεῖ νά ὑποστηρίξει τήν ἀνθελληνική καί ἀνιστόρητη ἄποψη, ὅτι τό 1903 ξέσπασε «μιά μεγάλη λαϊκή ἐπανάσταση». Κανείς δέ ἐξ αὐτῶν πού ὑποστηρίζουν τήν ἐν λόγω ἄποψη δέν κρύβει πώς ἀποσκοποῦσε εἴτε στήν δημιουργία «ἀνεξάρτητου μακεδονικοῦ κράτους» εἴτε στήν προσάρτηση τῆς Μακεδονίας στήν Βουλγαρία.
Ἀκόμη περισσότερο συγχέουν –ἐπίτηδες– τά δύο «Κομμιτᾶτα» πού δραστηριοποιήθηκαν στήν περιοχή. Τήν δῆθεν αὐτονομιστική κίνηση τῶν σλαβοφώνων «Ἐσωτερική Μακεδονική Ἐπαναστατική Ὀργάνωση» ἡ ὁποία προσέκειτο στήν Σερβία, μέ τήν «Ἐξωτερική Μακεδονική Ἐπαναστατική Ὀργάνωση» (Ἀνώτατο Μακεδονικό Κομμιτᾶτο), ἡ ὁποία εἶχε εὐθέως τήν ὑποστήριξη τῆς Βουλγαρικῆς κυβερνήσεως. Δικές της συμμορίες μισθωτῶν ληστῶν πῆραν τά ὅπλα ὑλοποιώντας ἕνα δόλιο σχέδιο. Οἱ κομμιτατζῆδες (:οἱ ἀνήκοντες στά Κομμιτᾶτα) ἐπεδίωκαν νά προκαλέσουν τά αἰσθήματα φανατισμοῦ καί ἀντεκδικήσεως, νά ἐξαντλήσουν τήν ὑπομονή τῶν Τούρκων, νά ὁδηγηθοῦν σέ αἱματοχυσία καί ἐν τέλει νά ἐπικαλεσθοῦν τίς τουρκικές ὠμότητες γιά νά ἐπιτύχουν τούς σκοπούς τους.
Τό γεγονός ἀποδεικνύεται ἀπό τούς δύο πρώτους συλληφθέντες ἐπί κεφαλῆς πού ἦταν ἕνας στρατηγός καί ἕνας συνταγματάρχης τοῦ Βουλγαρικοῦ Στρατοῦ. Ἀλλά βρῆκαν ἀπέναντί τους ἑνωμένο τόν Ἑλληνισμό καί τόν Πρωθυπουργό Δημήτριο Ράλλη. Βρῆκαν ἐπίσης ἀπέναντί τους τήν Ἐκκλησία, τήν ὁποία ἐκπροσωποῦσε ὁ μαχητής Μητροπολίτης Γερμανός (Καραβαγγέλης) πού ζητοῦσε τήν καταδίωξη τῶν συμμοριῶν. Ὅσο γιά τόν Πρωθυπουργό Γ. Ράλλη ἤρθη στό ὕψος τῶν περιστάσεων.
Διαθέτοντας ἕνα ἀρτιότατο δίκτυο πληροφοριῶν, ὅταν ξέσπασαν οἱ ταραχές, ὁ Δ. Ράλλης συνεκάλεσε αὐθημερόν τό Ὑπουργικό Συμβούλιο καί συνήντησε τούς πολιτικούς ἀρχηγούς.
Ἀποβλέποντας στήν προστασία τοῦ ἑλληνικοῦ πληθυσμοῦ καί προκειμένου νά ἀποτρέψει τήν δημιουργία τετελεσμένων στήν ὑπόδουλη ἀκόμη Μακεδονία μας, ἀφ’ ἑνός κατήγγειλε τήν πολιτική τῶν Μεγάλων Δυνάμεων τῆς Εὐρώπης καί τήν στάση ἀνοχῆς πού ἐπεδείκνυαν καί ἀφ’ ἑτέρου ζήτησε ἀπό τήν Ὑψηλή Πύλη τήν προστασία τους. Τό ἴδιο ὅμως ἔπραξε καί ὁ διάδοχός του Θεοτόκης, ὁπότε καί σημειώνεται ἡ ἀπαρχή καί τό μεγαλεῖο τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνος.
Ἀλλοιώνοντας τήν πραγματικότητα, λοιπόν, ἡ ἀριστερά ἐπιμένει νά ἰσχυρίζεται πώς ἐπρόκειτο γιά λαϊκή ἐπανάσταση, μέ μαζική συμμετοχή.
Ἐπίσης συνεχίζει νά καταδικάζει τό ἑλληνικό κράτος καί τήν Ἐκκλησία γιά τήν στάση τους καί τό γεγονός ὅτι εὑρέθησαν στό «πλευρό τοῦ ὀθωμανικοῦ κατεστημένου ὡς φανατικοί διῶκτες τῶν ἐπαναστατῶν». Ἴσως καί νά συνεορτάζουν μέ τά Σκόπια τήν ἐθνική ἐπέτειό τους!
Ὡστόσο, εὐθέως καί ἀπροκάλυπτα ἐπαναφέρεται στό προσκήνιο μεῖζον ἱστορικό ζήτημα μέ ἀπρόβλεπτες διαστάσεις. Ἀργά καί σταθερά, δυστυχῶς μέ τήν ἑκούσια ἤ ἀκούσια συμβολή τῆς χώρας μας, ἁπλώνεται ἐπάνω ἀπό τά Βαλκάνια ἕνα νέφος τό ὁποῖο ἀποτελεῖται ἀπό μεγάλες δόσεις ἄγνοιας καί νοσηρές ψυχώσεις. Πῶς ἀλλιῶς δικαιολογεῖται ἡ ἀναφορά στό Ἤλιντεν πού ἀποσκοποῦσε στήν ἐξόντωση τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Μακεδονίας;
Ἴσως πρέπει ὅλοι νά ἀναγνώσουν τό προφητικό καί λίαν ἐπίκαιρο κείμενο τοῦ Σπυρίδωνος Παγανέλη, τό ὁποῖο δημοσιεύουμε σήμερα στά «Ἱστορικά Ντοκουμέντα» καί ἐγράφη τό 1903 μέ ἀφορμή τά γεγονότα τοῦ Ἤλιντεν.
Περιμένοντας ἴσως ἀκόμη τόν «ἀστικῆς ἀρετῆς πεφορημένον Παράκλητον» γιά νά περπατήσει τό Ἑλληνικόν Ἔθνος «ρωμαλέως, διότι εἶνε ἰσχυρόν, καί ἐάν ληθαργῇ στιγμιαίως, ἔχει ὅμως τήν ἀθανασίαν ὡς γνώρισμα».
