ΓΙΑΤΙ ἡ Ἰταλία μετρᾶ μέχρι στιγμῆς δεκάδες θύματα ἀπό τόν κορωνοϊό καί ἐμεῖς μέχρι στιγμῆς τουλάχιστον ὄχι;
Μία κατ’ ἀρχήν ἀπάντηση θά μποροῦσε νά εἶναι οἱ ἀδελφικές σχέσεις πού ἔχει Μιλᾶνο μέ τήν κινεζική πόλη Γιουχάν ἀπό ὅπου ξεκίνησε τό κακό. Ἐμεῖς δέν ἔχουμε. Ἄν ξύσουμε ὅμως λίγο περισσότερο κάτω ἀπό τήν ἐπιφάνεια, ἴσως ἀνακαλύψουμε διαπιστώσεις πού θά μᾶς ἐκπλήξουν. Ὑποστηρίζω πώς ὁ ἑλληνικός λαός εἶναι πιό πειθαρχημένος καί ἐπιδεικνύει μέχρι στιγμῆς μεγαλύτερη ὡριμότητα, γιατί μέσα στήν δεκαετία τῆς κρίσης ἐκπαιδεύτηκε στήν πίεση καί στόν κίνδυνο.
Ὑποστηρίζω ἀκόμη πιό προωθημένα ὅτι ὁ ἑλληνικός λαός μέσα στά μνημόνια καί τίς νέες προκλήσεις πού κλήθηκε νά ἀντιμετωπίσει ἄλλαξε νοοτροπία. Ψήθηκε. Προσγειώθηκε. Τοῦ πέσαν τά φτερά καί μέ ταπεινότητα ἀνασκουμπώθηκε. Ἔζησε μέσα σέ ἕνα διαρκές ρίσκο μέ δεδομένα πού ἄλλαζαν διαρκῶς, καί ἐπιβίωσε. Βεβαίως τά ἐλαττώματά του εἶναι πάντα ἐκεῖ, ἐν ὑπνώσει, μία σπίθα ἀρκεῖ γιά νά πάρει φωτιά ὁ τόπος. Ἀλλά τουλάχιστον μάθαμε στά χρόνια αὐτά νά μήν εἴμαστε σκορποχῶρι. Τό πλέον πρόσφατο παράδειγμα ἀλλαγῆς νοοτροπίας εἶναι ὁ ἀντικαπνιστικός νόμος. Οὔτε καί ἐγώ ὁ ἴδιος πίστευα πώς ἡ ἀπόφαση τοῦ Κυριάκου θά ἐφαρμοστεῖ καθολικῶς χωρίς ἰδιαίτερες διαμαρτυρίες. Ἡ εἰκόνα τοῦ θεριακλῆ φωνακλᾶ Ἕλληνα πού διαμαρτύρεται μέ τήν παραμικρή ἀλλαγή, μέ ἀποθάρρυνε. «Καμμία μεταρρύθμιση δέν ἔχει τύχη ἄν δέν ἔχει τήν ἀποδοχή τῶν πολιτῶν» μοῦ εἶπε ὁ Πρωθυπουργός στό περιθώριο κοινωνικῆς ἐκδήλωσης πρό μηνός. Κι ὅταν τοῦ ἐπισήμανα μερικούς θύλακες ἀντίστασης μοῦ ἀπάντησε ἀφοπλιστικά «θά ζήσω καί μέ αὐτό!». Στήν πραγματικότητα ὁ πολυταξιδεμένος Ἕλλην ἔχοντας ταξιδέψει πολύ στά χρόνια τῆς εὐημερίας καί ἔχοντας δεῖ τί ἰσχύει στόν ὑπόλοιπο κόσμο, τό ἔλαβε ἀπόφαση. Μία ἀλλαγή στή ζωή του πού εἶχε ψηφιστεῖ νά ἐφαρμοστεῖ ἀπό τό 2008 (ὑπουργία Ἀβραμόπουλου), δέν μποροῦσε νά ἀναβληθεῖ ἄλλο!
Τό ἴδιο συνέβη μέ τίς ἀποδείξεις στά βενζινάδικα καί τά περίπτερα. Τό ἴδιο μέ τά POS. Ἔγιναν ἀπεργίες κάποτε γι’ αὐτά! Σήμερα ὁ περιπτερᾶς καί ὁ ὑπάλληλος στό πρατήριο κάνει μηχανικά τήν κίνηση νά σοῦ κόψει ἀπόδειξη! Αὐτό εἶναι ἕνα μεγάλο μυστικό τοῦ Ἕλληνα! Ξέρει πώς πρέπει νά γίνει ἡ ἀλλαγή! Ἀλλά ἐπειδή δέν τήν ἀγαπᾶ, ξεβολεύεται, τήν καθυστερεῖ. Ἄν δεῖ πώς ἐπείγει (μνημόνια, κορωνοϊός) προσαρμόζεται ἀμέσως!! Ἔχω καί ἄλλα παραδείγματα πού δείχνουν τήν μεταβολή μας. Ἡ συμπεριφορά μας στά σοῦπερ μάρκετ καί στά ΑΤΜ μετά τήν προκήρυξη τοῦ δημοψηφίσματος. Ὑποδειγματική. Δέν ποδοπατηθήκαμε. Οὔτε παίξαμε ξύλο. Ὡς ἔμπειρος λαός εἴδαμε τόν κίνδυνο. Τό ἴδιο κάναμε μέ τό πρῶτο κῦμα τοῦ προσφυγικοῦ. Δέν ξεσπάσαμε στούς Σύρους. Βοηθήσαμε. Θυμηθεῖτε τίς γιαγιάδες στή Λέσβο μέ τά μωρά καί τόν φούρναρη τῆς Κῶ. Θυμηθεῖτε τό Λιμενικό πού ἔσωζε παιδάκια. Δεῖτε καί τώρα στόν Ἕβρο. Τό διακύβευμα δέν εἶναι ὁ ἀνθρωπισμός μας ἀλλά ἡ ἐδαφική μας ἀκεραιότητα. Τό πῶς συμπεριφερόμαστε λοιπόν στήν πρώτη φάση τῆς νέας πρόκλησης γιά τή ζωή μᾶς δείχνει πώς ὡριμάσαμε. Εἴμαστε λαός μεγάλων ἀποστάσεων. Δέν ἀποκλείω αὔριο ὑπό προϋποθέσεις νά πανικοβληθοῦμε. Ἀλλά αὐτά πού ἔκαναν οἱ Ἰταλοί, νά ἀψηφήσουν τόν κίνδυνο, ἀλαζονικά, δέν τό κάναμε. Ἕνα μνημόνιο θά τούς ἔκανε καλό. Γιά νά τό ἀποφύγουν «σάπισαν»… Παρήκμασαν… Ἐνῶ ἐμεῖς ὅλο καί κάτι μάθαμε.
