ΣΕ ΟΛΟΥΣ ὅσοι βάλλουν κατά καιρούς ἐναντίον τοῦ πρώην Πρωθυπουργοῦ Κώστα Καραμανλῆ διακινώντας τό σενάριο ἐπιστημονικῆς φαντασίας πώς δῆθεν δείχνει ἀνοχή στόν Πρωθυπουργό Ἀλέξη Τσίπρα –τό ἔπραξε καί χθές γνωστή ναυαρχίδα συγκροτήματος ΜΜΕ– θά μποροῦσε νά ρωτήσει κανείς τό ἑξῆς ἁπλό:
Ποιός ἰδιοκτήτης ΜΜΕ δήλωσε τήν 1η Μαΐου τοῦ 2018 ὅτι «ἔχω βοηθήσει τόν ΣΥΡΙΖΑ καί ἔχω συναντηθεῖ ἀρκετές φορές μέ τόν κύριο Τσίπρα»;. Θά ἀρκοῦσε θεωρῶ αὐτή ἡ ἐρώτηση-ὑπενθύμιση γιά νά σταματήσει αὐτή ἡ ἀνόητη συζήτηση ἐν τῆ γενέσει της. Ἀδιανόητο νά κατηγορεῖς ἕναν πρώην Πρωθυπουργό γιά συνεννοήσεις μέ τόν πολιτικό του ἀντίπαλο (πολύ βαριά μομφή), ὅταν ἐσύ ὁμολογεῖς δημοσίως ὅτι ἔχεις κάνει ἐπανειλημμένως συναλλαγή μέ τόν ΣΥΡΙΖΑ. Λίγη συστολή δέν θά ἔβλαπτε.
Ὡστόσο, ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, στό μέτρο πού ἔχω πληροφόρηση γιά νά διεξέλθω ἕνα τόσο σοβαρό θέμα, νομίζω πώς ἀξίζει νά σταθῶ λίγο παραπάνω σέ αὐτήν τήν ὑπόθεση. Ἀφορᾶ πρωτίστως τήν ποιότητα τοῦ δημοσίου διαλόγου στίς μέρες μας. Τόν τρόπο πού διεξάγεται. Οἱ δηλώσεις πού ἔκανε προσφάτως ὁ κοινοβουλευτικός ἐκπρόσωπος τοῦ ΠΑΣΟΚ, κύριος Κεγκέρογλου, πώς τάχα ὁ πρώην Πρωθυπουργός εἶναι σέ ἀνοιχτή γραμμή μέ τόν ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου νά ἐκλεγεῖ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας τό 2020, ἔρχονται καί ἐπανέρχονται. Εἴτε ὑπό μορφή δηλώσεων βουλευτῶν τοῦ παραπαίοντος ΠΑΣΟΚ, εἴτε ὑπό μορφή ἀρθρογραφίας ἀπό ἀναλυτές πού ἔχουν κατ’ ἐπανάληψιν ὑποβάλει τά σέβη τους στόν Καραμανλῆ στήν Παναγή Κυριακοῦ τά τελευταῖα χρόνια, εἴτε.. εἴτε…
Ἡ ἱστορία λοιπόν θά γράψει κάποτε πώς ὁ Καραμανλῆς ἀπέρριψε τό 2015 πρόταση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ νά ἐκλεγεῖ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, γιά ποιό 2020 μιλᾶμε; Καί τήν ἀπέρριψε διότι διαφωνοῦσε πλήρως μέ τήν λογική τῆς σύγκρουσης μέ τήν Εὐρώπη, κάτι πού ἐπιβεβαιώθηκε μέ τό διάγγελμα τοῦ Ἰουλίου τοῦ 2015. Ἡ ἱστορία, ἐπίσης, θά γράψει –τό ἐπισημαίνω γιά ἐκείνους πού τόν κατηγοροῦν πώς παραμένει σιωπηρός– πώς σήκωσε τό τηλέφωνο στίς δραματικές ἐκεῖνες νύχτες τοῦ Ἰουλίου πρίν ἀπό τήν 17ωρη διαπραγμάτευση καί ὡς πρώην Πρωθυπουργός ἐξήγησε μέ αὐστηρότητα στόν ἐν ἐνεργεία Πρωθυπουργό ποιές εὐθύνες θά ἀναλάμβανε ἄν τυχόν ἔριχνε τήν χώρα στά βράχια. Δέν μιλᾶμε γιά ἕναν αἰῶνα πρίν, μιλᾶμε πάνω-κάτω γιά τήν ἐποχή πού ἡ Ρένα Δούρου τοῦ ΣΥΡΙΖΑ ἐκλεγόταν Περιφερειάρχης μέ τήν βοήθεια ἐκείνων πού ἔχουν τό θράσος νά κατηγοροῦν τόν Καραμανλῆ γιά συμπόρευση μέ τήν Ἀριστερά. Ἡ ἱστορία κάποτε θά γράψει –ἀναφερόμαστε καί στό μέλλον– πώς ὁ Κώστας Καραμανλῆς δέν θά ἐνδιαφερθεῖ ποτέ νά διεκδικήσει αὐτόν τόν διακοσμητικό θεσμό πού ὀνομάζεται σήμερα Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας, παρά τίς τεράστιες προσπάθειες πού ἔχει καταβάλει νά ἀνορθώσει τό κῦρος του ὁ Προκόπης Παυλόπουλος σέ ὁριακές στιγμές γιά τόν τόπο. Ὁ Καραμανλῆς θεωρεῖ ὅτι σέ συνθῆκες ἁπλῆς ἀναλογικῆς –ἄν δέν γίνει κατορθωτή ἡ κατάργησή της ἀπό τή ΝΔ– χρειάζεται ἰσχυρός Πρόεδρος μέ ἁρμοδιότητες, ὅπως νά συγκαλεῖ τό ΚΥΣΕΑ καί τό Συμβούλιο Ἀρχηγῶν, νά ἔχει λόγο στίς ἐπιλογές Δικαιοσύνης καί Ἀνεξαρτήτων Ἀρχῶν κ.λπ. Μέ ἄλλα λόγια, προσέγγιση μακρᾶς πνοῆς πέραν ἀπό πρόσωπα καί σίγουρα μακριά ἀπό τό δικό του.
Τί σχέση λοιπόν μπορεῖ νά ἔχει μιά συνολική ἀντίληψή του γιά τόν τόπο μέ τά κουτσομπολιά πού διακινοῦν ὁρισμένοι ἐπικαλούμενοι εἴτε δηλώσεις τοῦ ὑπουργοῦ Ἄμυνας εἴτε ἄλλων προσώπων πού ἔχουν νά περάσουν ἀπό τήν Παναγή Κυριακοῦ μῆνες τώρα; Καμμία. Τί νά συζητήσει λοιπόν κανείς καί μέ ποιόν; Καί τί νά ἀπαντήσει κανείς σέ ὅσους κατηγοροῦν τόν Καραμανλῆ γιά σιωπή ὅταν ἡ πολιτική του γιά τό Σκοπιανό, γιά τό Ἀλβανικό, γιά τά ΜΜΕ, γιά τήν ψῆφο τῶν Ἀποδήμων, γιά τήν ἀναθεώρηση τοῦ Συντάγματος τοῦ 2007 εἶναι ἐδῶ, «μιλᾶ», καί τήν προσκυνᾶ ὁ ΣΥΡΙΖΑ; Ἀπολογεῖται κανείς ὅταν τόν προσκυνοῦν; Εἶναι δυνατόν τά χθεσινά πιστόλια τῆς διαπλοκῆς πού πολέμησαν τόν βασικό μέτοχο νά τόν κατηγοροῦν ὅτι ἐπί τῶν ἡμερῶν του …διευρύνθηκε ἡ δράση τῆς διαπλοκῆς; Ὄρεξη γιά ἀνέκδοτα ἔχουμε;
Τέλος, μιά ἐρώτηση: Στίς 29 Αὐγούστου ὁ πρώην ὑπουργός Ἀνδρέας Λοβέρδος ἀποκάλυψε πώς ὁ ὑπουργός Οἰκονομικῶν τοῦ ΠΑΣΟΚ Γιῶργος Παπακωνσταντίνου τόν πίεζε νά παραπέμψουν τόν Καραμανλῆ σέ εἰδικό δικαστήριο τό 2010, «ἐπειδή τό ζητοῦσαν οἱ ξένοι»! Αὐτή ἡ συγκλονιστική ἀποκάλυψη γιατί ἄφησε μερικούς μετέωρους, ἐμβρόντητους, ἔκπληκτους καί σιωπηρούς; Καί ἐπειδή μιλᾶμε γιά σιωπή: Τί νά ὑποθέσουμε; Ἄλαλα τά χείλη τῶν ἀσεβῶν;
